Μια από τις βασικότερες απειλές που αντιμετωπίζουν τόσο οι κύριες νήσοι όσο και τα μικρονήσια και οι λοιπές βραχονησίδες στο Αρχιπέλαγος του Αιγαίου είναι τα αεροπρογεφυρώματα που αποτελούν τον αντικειμενικό σκοπό των αεραποβατικών επιχειρήσεων. Το σενάριο της άσκησης περιλάμβανε αρχικώς διπλωματική κρίση μεταξύ δύο χωρών των κυανών και των ερυθρών και ακολούθως από την μεριά των τελευταίων έναρξη πολεμικών επιχειρήσεων ευρείας κλίμακας (αφού μόνον κάτι τέτοιο συνεπάγεται η κατάληψη κύριας νήσου των κυανών).
Στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού ο εχθρός έχει επιχειρήσει απόβαση δια θαλάσσης και έχει καταφέρει να εδραιώσει προγεφύρωμα επί της ενδοχώρας. Η δύναμη του εχθρού είναι μεγέθους αποβατικού συντάγματος. Ο εχθρός έχει εγκαταστήσει αεροπρογεφύρωμα. Αποστολή των φίλιων δυνάμεων είναι η εξάλειψη του εχθρικού αεροπρογεφυρώματος και ακολούθως η καταστροφή του εχθρού. Ταυτοχρόνως, δύο φίλια μηχανοκίνητα τάγματα και συγκεκριμένα το 296 και το 264 Μηχανοκίνητα Τάγματα Εθνοφυλακής με την υποστήριξη πυρών πυροβολικού που βάλουν ακατάπαυστα εναντίων των ερυθρών δυνάμεων επιχειρούν αντεπίθεση εναντίον του προγεφυρώματος. Το τρίτο Μηχανοκίνητο Τάγμα, το 265 μαζί με ίλη αρμάτων έχει αναλάβει την εξάλειψη του εχθρικού αεροπρογεφυρώματος.
Αεραποβατική επιχείρηση είναι µία συνδυασμένη επιχείρηση που περιλαμβάνει την αεροπορική µμεταφορά χερσαίων δυνάμεων στην περιοχή του αντικειμενικού σκοπού. Οι εμπλεκόμενες στην επιχείρηση αυτή δυνάμεις, μπορεί να είναι οποιοσδήποτε συνδυασμός αεροκίνητων ή αεροµεταφεροµένων δυνάμεων, ενώ ο τύπος των μεταφορικών αεροσκαφών ή ελικοπτέρων εξαρτάται από την αποστολή και την κατάσταση. Οι μάχιμες μονάδες μπορεί να είναι αυτάρκεις για επιχειρήσεις μικρής διάρκειας ή μπορεί να χρειαστούν επιπρόσθετες μονάδες υποστηρίξεως μάχης και Διοικητικής Μέριμνας. Οι αεραποβατικές δυνάµεις είναι ειδικά οργανωμένες, εφοδιασμένες και εκπαιδευμένες για ρίψη από αεροσκάφη ή προσγείωση στην περιοχή τουπρος κατάληψη του αντικειμενικού σκοπού ή τη διεξαγωγή ειδικών επιχειρήσεων. Η επιτυχία των αεραποβατικών επιχειρήσεων εξαρτάται από τη λήψη αυστηρών μέτρων ασφαλείας για την επίτευξη του αιφνιδιασμού. Οι αεραποβατικές επιχειρήσεις µμπορούν να αρχίσουν ή ανεξάρτητα ή σε συνδυασµό µε χερσαίες δυνάµεις για να προετοιμάσουν, διευκολύνουν ή επεκτείνουν τις ενέργειες τους. Οι αεραποβατικές επιχειρήσεις παρέχουν ευκαμψία, μέσα στο θέατρο των επιχειρήσεων και του επιτρέπουν να επεκτείνει την περιοχή επιχειρήσεων. Η απειλή της χρησιμοποιήσεως των, αναγκάζει τον εχθρό να δεσμεύσει δυνάμεις προκειμένου να αντιμετωπίσει την απειλή. Τα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά των αερποβατικών επιχειρήσεων είναι τα ακόλουθα:
1. Ανεξαρτησία έναντι χρονικών και εδαφικών περιορισµών. Αυτό προέρχεται από τη χρησιµοποίηση του αεροσκάφους ή του ελικοπτέρου και βασίζεται στην ταχύτητα. Ο χρόνος και οι αποστάσεις περιορίζονται για το πεδίο μάχης στο ελάχιστο και η διαθεσιμότητα των αεραποβατικών στρατευμάτων σε τόπο και χρόνο είναι δυνατή εκεί όπου αποκλείεται για τις χερσαίες δυνάμεις.
2. Ευκινησία. Λογίζεται τόσο στο στρατηγικό, όσο και στο τακτικό πλαίσιο. Πηγάζει από την ανεξαρτησία απέναντι στους εδαφικούς περιορισµούς και την ικανότητα ταχείας αντιδράσεως των αεραποβατικών δυνάµεων.
3. Μαζική ενέργεια. Η μαζική ενέργεια χαρακτηρίζει τα αεραποβατικά στρατεύματα τα οποία ενεργούν από αέρος µε αλεξίπτωτα, όταν συγκρίνονται µε τα αεροπροσγειούµενα. Με την προϋπόθεση ότι υπάρχουν οι κατάλληλες ζώνες ρίψεως, η ρίψη παρέχει τον επιθυμητό όγκο δυνάμεων στην περιοχή του αντικειμενικού σκοπού σε χρόνο πολύ λιγότερο απ’ ότι η αεροπροσγείωση.
4. Αρχική μαχητική αδρανοποίηση. Απόρροια του τρόπου εισόδου των τµηµάτων στη μάχη κατά τις αεραποβατικές επιχειρήσεις. Η ανάγκη αναδιοργανώσεως και λήψεως των σχηματισμών μάχης απαιτεί κάποιο χρόνο κατά τον οποίο τα τμήματα αδρανοποιούνται από την άποψη της μαχητικής ικανότητος. Αποτελέσματα της αδρανοποιήσεως αυτής είναι η μεγάλη τρωτότητα των αεραποβατικών στρατευμάτων κατά την άφιξη των στην περιοχή του ΑΝΣΚ και αμέσως μετά απ’ αυτήν. Η ανεπιτυχής τυχόν ρίψη ή προσγείωση δυνάμεων και το ενδεχόμενο της μεγάλης διασποράς παρατείνουν την αδρανοποίηση επί περισσότερο χρόνο.
5. Μεγάλη εµβέλεια. Οι αεραποβατικές δυνάμεις έχουν μεγάλη εμβέλεια, πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι οι χερσαίες και ναυτικές δυνάμέις. Έτσι δίνεται η δυνατότητα να καλύψουν τις οποιεσδήποτε ανάγκες χώρου και χρόνου του σύγχρονου πεδίου της μάχης.
6. Περιορισμένη ταχυκινησία στο έδαφος. Αυτή μπορεί να βελτιωθεί µε οχήματα που μπορεί να αποτελέσουν ένα μέρος από τα βαριά εφόδια που θα ριχτούν από τον αέρα ή µε τη χρήση ελικοπτέρων.
7. Περιορισμένη ή καθόλου αρματική κάλυψη. Αυτό επιβάλλει από τις αεραποβατικές δυνάµεις, την εκμετάλλευση του εδάφους που είναι ζωτικής σηµασίας γι’ αυτές, αλλά και την προσοχή από µέρους των σχεδιαζόντων την επιχείρηση έτσι ώστε να αποκλειστεί η περίπτωση να επιλεγούν περιοχές αεροπροσγείωσης ή ρίψης όπου ο εχθρός τις ελέγχει µε ταχυκίνητα µηχανοκίνητα ή τεθωρακισµένα τµήµατα.
8. Αδυναµία ∆ιεξαγωγής Αµυντικού Αγώνα µεγάλης χρονικής διάρκειας. Απαιτείται σύντοµα η βοήθεια ή ενίσχυση από άλλες δυνάµεις ή αντικατάσταση της αεροαποβατικής δυνάµεως. Η κατάσταση βελτιώνεται με την ύπαρξη αντιαρματικών όπλων και λοιπών βαρέων όπλων πεζικού.
9. Ανάγκη εγγύς αεροπορικής υποστηρίξεως και εφοδιασµού. Επειδή τα οργανικά μέσα υποστηρίξεως είναι περιορισμένα απαιτείται αφ’ ενός µεν εγγύς αεροπορική υποστήριξη, αλλά και αφ’ ετέρου η προμήθεια της αεραποβατικής δύναμης µε ικανούς αριθμούς Α/Τ όπλων.
Οι δυνατότητες των αεραποβατικών δυνάμεων είναι οι ακόλουθες: • Ταχεία αντίδραση • Ευχαίρεια εκτέλεσης κάθετων υπερκεράσεων.
• Αποτρεπτική ισχύς.
• Επίτευξη Αιφνιδιασμού.
• Ανάληψη ποικίλων αποστολών.
Οι περιορισμοί των αεραποβατικών στρατευμάτων είναι οι παρακάτω:
Τρωτότητα. Η τρωτότητα περιλαμβάνει την αεράμυνα, τα μηχανοκίνητα και τεθωρακισμένα μέσα και τις απειλές χρήσης πυρηνικών, βιολογικών και χημικών όπλων.
Καιρικές Συνθήκες.
Περιορισμοί Δομής όπως είναι η έλλειψη βαρέων όπλων και τεθωρακισμένων ή μηχανοκίνητων δυνάμεων.
Tέλος, οι αεροκίνητες επιχειρήσεις διεξάγονται από αεροκίνητα Τακτικά Συγκροτήματα. Το αεροκίνητο τακτικό συγκρότημα είναι ένα τακτικό συγκρότημα (μία κατάλληλα συγκροτημένη δύναμη διαφόρων Όπλων και Σωμάτων) στο οποίο έχουν διατεθεί Μονάδες, υπομονάδες ή Τμήματα Αεροπορίας Στρατού διαφόρων τύπων (επιθετικά, μεταφορικά και μέσης μεταφορικής ικανότητας) και το οποίο βασίζεται ή εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες των ελικοπτέρων για την εκτέλεση συγκεκριμένης αποστολής ή επιχείρησης υπό τον έλεγχο ενός Διοικητού με ο επιτελείο του. Μπορεί να περιλαμβάνει τμήματα ορισμένων ή όλων των Όπλων και Σωμάτων.
Ένας Διοικητής επίγειας Μονάδας, καθορίζεται ως διοικητής του αεροκίνητου τακτικού συγκροτήματος. Ο Διοικητής του αεροκίνητου τακτικού συγκροτήματος μπορεί να συνδυάσει Λόχους Πεζικού και Λόχους ή τμήματα αεροπορίας στρατού για να ενεργήσουν είτε ανεξάρτητα είτε σε συνδυασμό με άλλες τακτικές ενέργειες. Αναγνωρίζοντας λοιπόν, την απειλή των αεραποβατικών επιχειρήσεων η 98 ΑΔΤΕ θέλησε να εστιάσει το σενάριο στην αντιμετώπιση τούτων των απειλών πηγη
THE POINT IS…THAT GOOD TRAINING AND GOOD TACTICS MIGHT RESULT IN MANY LOSSES AND PERHAPS LOCAL ANNIHILATION OF THE ENEMY AROUND THE BIG ISLANDS ONE NEVER KNOWS .-