"Greek National Pride" blog / ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ / ΕΛΛΑΔΑ / ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ / ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ / ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ / Τουρκία

EFES 2014 – Τουρκία: Προβληματισμός αλλά όχι… απελπισία (ISDA)


bW2kybsdfW

Με την παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, του υπουργού Άμυνας Ismet Yilmaz, του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγού Necdet Ozel και της υπόλοιπης ανώτατης τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας, την 29 Μαΐου 2014, τελική φάση και ημέρα διακεκριμένων επισκεπτών (DVD: Distinguished Visitors Day), η μεγάλης κλίμακας τουρκική διακλαδική Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) «EFES 2014» οδεύει προς την ολοκλήρωση της, που τυπικά είναι προγραμματισμένη για την Πέμπτη 5η Ιουνίου (σε πολύ μεγάλο ποσοστό οι ασκούμενες δυνάμεις είχαν αρχίσει να επιστρέφουν τις έδρες του με τη λήξη της DVD, διαδικασία που ολοκληρώθηκε την Παρασκευή 30 Μαΐου 2014).

Με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ–ISDA)

Από όλες τις πλευρές η ΤΑΜΣ «EFES 2014» ήταν εντυπωσιακή (η διάρκεια της ανήλθε σε 30 ημέρες), αλλά και εξόχως αποκαλυπτική των τουρκικών προθέσεων.

Αποτελεί γενικά αποδεκτή παραδοχή, ότι οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες και ιδιαίτερα οι μεγάλης κλίμακας ασκήσεις των ενόπλων δυνάμεων οιασδήποτε χώρας αντανακλούν το ισχύον δόγμα αλλά και τον υφιστάμενο επιχειρησιακό σχεδιασμό.

Στη βάση αυτής της παραδοχής τα απτά συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από την ΤΑΜΣ «EFES 2014» είναι εξόχως ανησυχητικά για τη χώρα μας.

Η κεντρική δραστηριότητα της ΤΑΜΣ «EFES 2014» ήταν διακλαδικές αμφίβιες επιχειρήσεις που διεξήχθησαν ημέρα και νύκτα κατά των νήσων μίας αρχιπελαγικής χώρας με την ονομασία «Mercan» (σύμφωνα με το σενάριο).

Καθώς η Τουρκία δεν διαθέτει αξιόλογο αριθμό νήσων στο Αιγαίο και επειδή όσα διαθέτει σαφώς δεν υπόκεινται σε εχθρική απειλή ώστε η ΤΑΜΣ «EFES 2014» να θεωρηθεί ως επίδειξη των επιχειρησιακών δυνατοτήτων ανακατάληψης τους μετά από εχθρική ενέργεια, αποτελεί λογικό συνεπακόλουθο ότι η συγκεκριμένη άσκηση αντανακλά το επιθετικό δόγμα που έχει υιοθετηθεί και κατά συνέπεια τον ίδιας φύσης επιχειρησιακό σχεδιασμό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TSK: Turk Silahli Kuvvetleri ) για την κατάληψη των νησιών του Αιγαίου τα οποία στη συντριπτική τους πλειοψηφία ανήκουν στη χώρα μας.

Με άλλα λόγια, η «EFES 2014» επαναβεβαίωσε, ότι η σχεδίαση και εντατική εκπαίδευση στην κατάληψη νήσων μεγάλου, μεσαίου, μικρού και πολύ μικρού μεγέθους μέσω διακλαδικών αμφιβίων επιχειρήσεων που διεξάγονται με καταιγιστικό ρυθμό ημέρα και νύκτα αποτελεί ΚΥΡΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TSK). Ενώπιων αυτής της πραγματικότητας η ελληνική πλευρά και ιδιαίτερα η πολιτική ηγεσία που αποτελεί τον τελικό λήπτη απόφασης δεν θα πρέπει να εθελοτυφλεί. Καλώς ή κακώς για μία ακόμη φορά η Τουρκία καθιστά απολύτως σαφές τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς της.

Γενικές και ειδικές παρατηρήσεις για την άσκηση

Καθώς δεν υφίσταται πρωτογενής ενημέρωση για την «EFES-14» χρησιμοποιούνται στοιχεία, φωτογραφικό υλικό και βίντεο (τρία εκ των οποίων βρίσκονται συνημμένα στο τέλος της παρούσας ανάρτησης) τα οποία δημοσιοποιήθηκαν στο διαδίκτυο (πρωτίστως σε τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και ιστολόγια). Άξια ιδιαίτερης μνείας και παραπομπής για περαιτέρω πληροφορίες είναι και η ανάλυση με τίτλο «Επιχειρησιακός σχεδιασμός και διεξαγωγή άσκησης EFES 2014» που αναρτήθηκε στον δικτυακό τόπο «e-amyna.com» και ειδικότερα στον σύνδεσμο: http://e-amyna.com/2014/05/30/efes/.

Η ακρίβεια των δημοσιοποιηθέντων στοιχείων είναι προφανώς ελεγχόμενη αλλά σε συνδυασμό με το φωτογραφικό υλικό και τα βίντεο επιτρέπουν τη μόρφωση μίας γενικής εκτίμησης σε σχέση με τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά της άσκησης.

Ας σημειωθεί, ότι στην «EFES 2014» που διεξήχθη υπό τη διεύθυνση της Στρατιάς του Αιγαίου συμμετείχαν όλοι οι Κλάδοι των TSK (χερσαίες, ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις, στρατοχωροφυλακή) αλλά και η Διοίκηση Ακτοφυλακής. Ειδικότερα, με βάση τις προαναφερθείσες πηγές, στην «EFES 2014» συμμετείχε στρατιωτικό προσωπικό που η δύναμη του ανήλθε σε 8.500 άτομα, ενώ από πλευράς μέσων 40 πλοία επιφανείας, 70 λέμβοι εφόδου, 60 άρματα μάχης, 100 στοιχεία πυροβολικού και 1.100 τεθωρακισμένα και τροχοφόρα οχήματα.

Επίσης, μαζική ήταν η συμμετοχή πτητικών μέσων. Για παράδειγμα στην τελική φάση της 29ης Μαΐου συμμετείχαν 42 επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα, 27 μαχητικά αεροσκάφη (F-16 Fighting Falcon, F-4E 2020 Terminator) και δύο αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου CN-235.

Όπως συνηθίζεται, η άσκηση διεξήχθη στην περιοχή Doganbey του νομού της Σμύρνης, σε ακτή μάλιστα όπου έχουν κατασκευαστεί έργα αμυντικής οργάνωσης ώστε να αυξηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο ρεαλισμός της εκπαίδευσης.

Άλλο ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της «EFES 2014» ήταν ότι περιελάμβανε και μία νυκτερινή τελική φάση που άρχισε νωρίς το βράδυ της 28ης Μαΐου και ολοκληρώθηκε περί τις 22.00. Όμως σε αντίθεση με την ημερήσια τελική φάση της 29 Μαΐου (όπου προσκλήθηκαν για να την παρακολουθήσουν 50 παρατηρητές από 24 χώρες μεταξύ των οποίων και ο Ακόλουθος Άμυνας της χώρας μας στην Άγκυρα), τη νυκτερινή τελική φάση παρακολούθησε μόνο η ηγεσία των TSK.

Κατά βάση, τα σενάρια τόσο της ημερήσιας όσο και της νυκτερινής τελικής φάσης ήταν παρόμοια. Για την αξιολόγηση της εκτέλεσης κρίσιμη παράμετρο αποτελεί ο αριθμός των προασκήσεων που διεξήχθησαν στη μία και την άλλη περίπτωση και φυσικά σε τι ποσοστό υλοποιήθηκε στην πράξη στη μία και την άλλη περίπτωση ο αρχικός σχεδιασμός.

Σε κάθε περίπτωση αποδείχθηκε ότι η μαζική χρήση ελαστικών λέμβων εφόδου και ελικοπτέρων αποτελούν δύο από τα κύρια στοιχεία της τουρκικής τακτικής αμφιβίων επιχειρήσεων.

Η χρήση των πρώτων διευκολύνεται από την εγγύτητα των πολλών κύριων, μεσαίων και μικρών ελληνικών νήσων και βραχονησίδων στα μικρασιατικά παράλια (για παράδειγμα η Σάμος απέχει το εγγύτερο μόλις 1.300 μέτρα από τη Μικρά Ασία, ενώ το Καστελόριζο 2.300 μέτρα), ενώ το μικρό μέγεθος τους και η ταχύτητα τους εκτιμάται (δικαιολογημένα) ότι τα καθιστά δύσκολους στον εντοπισμό και προσβολή στόχους από τις αμυνόμενες δυνάμεις.

Επίσης όπως φάνηκε και από την «EFES 2014» οι ελαστικοί λέμβοι εφόδου εξορμούν μαζικά από ακτή και όχι από πλοίο επιφανείας. Μάλιστα στα συνημμένα βίντεο φαίνεται καθαρά ότι οι λέμβοι εφόδου μετά την απόβαση του κύματος επιστρέφουν σε παρακείμενη ακτή.

Προφανώς η προμήθεια του αποβατικού δεξαμενοπλοίου (LPD) θα προσδώσει στις τουρκικές δυνάμεις αμφιβίων επιχειρήσεων μία πλωτή «βάση» εξόρμησης αλλά προς το παρόν μπορεί να εκτιμηθεί ότι η τουρκική τακτική εστιάζεται στα πλησίον των μικρασιατικών ακτών ελληνικά νησιά οποιουδήποτε μεγέθους και θέτει σε δεύτερη προτεραιότητα νησιά μεταξύ των οποίων και των τουρκικών ακτών υπάρχει μεγάλη απόσταση (παραδείγματος χάριν η Λήμνος).

Αξιοπερίεργο επίσης είναι (βλ. συνημμένα βίντεο) ότι οι ελαστικοί λέμβοι εφόδου που προσέγγισαν σε δύο κύματα την ακτή απόβασης μετέφεραν μικρό αριθμό (κατά μέσο όρο τρεις) πεζοναυτών. Καθώς οι TSK κάθε άλλο παρά αντιμετωπίζουν έλλειψη προσωπικού και στελέχωσης των μονάδων και των σχηματισμών τους, αποτελεί άραγε ο μικρός αριθμός επιβαινόντων ανά λέμβο τακτική επιλογή με σκοπό να ελαχιστοποιεί τις απώλειες κατά την αρχική φάση της επιχείρησης;

Σε ό,τι αφορά τα ελικόπτερα η μαζική χρήση τους επιτρέπει ταχύτατη δημιουργία πολλών αεροπρογεφυρωμάτων στο εσωτερικό της εκάστοτε ελληνικής αμυντικής τοποθεσίας (που αποτελεί το κάθε νησί) που ακόμα και αν δεν ενισχυθούν, θα απαιτήσουν τη διάθεση σημαντικών φίλιων δυνάμεων για την εξουδετέρωση τους.

Δηλαδή, φίλιες δυνάμεις που ως εφεδρείες του τοπικού διοικητή θα «αναλωθούν» και κατά συνέπεια θα λείψουν σε μία συγκεκριμένη στιγμή. Όπως αποδείχθηκε και από την «EFES 2014», οι τουρκικές δυνάμεις εκμεταλλευόμενες τη γεωγραφική εγγύτητα των χώρων εξόρμησης θα επιδιώξουν τον κορεσμό της ελληνικής άμυνας με ΔΥΝΑΜΕΙΣ και ΠΥΡΑ ώστε να την αποδιοργανώσουν.

Εδώ ας σημειωθεί, ότι κατά τη διάρκεια της ημερήσιας τελικής φάσης σημαντικός ήταν ο αριθμός των ελικοπτέρων γενικής χρήσης UH-1 Huey που χρησιμοποιήθηκαν για την αεροκίνηση. Άραγε αυτό αποτέλεσε ηθελημένη επιλογή ώστε στην πράξη να διαπιστωθούν οι επιχειρησιακές δυνατότητες των συγκεκριμένων ελικοπτέρων και των μονάδων που τα επιχειρούν ή επιλογή που επιβλήθηκε από τη διαχείριση των διαθέσιμων πληρωμάτων και του στόλου σε περίπτωση που η κύρια μάζα των Blackhawk είναι δεσμευμένη σε επιχειρήσεις στα ανατολικά;

Η ίδια παρατήρηση ισχύει και για τα επιθετικά ελικόπτερα καθώς στην «EFES 2014» συμμετείχαν σχεδόν αποκλειστικά AH-1E/P Cobra (πραγματοποίησαν βολές με πυροβόλα και ρουκέτες ενώ προχώρησαν και σε ευρείας κλίμακας αφέσεις αναλωσίμων) και όχι τα νεότερα και σαφώς μεγαλύτερων επιχειρησιακών δυνατοτήτων AH-1W Super Cobra.

Τέλος, από ορισμένες φωτογραφίες που δημοσιοποιήθηκαν στο διαδίκτυο μπορούν να εξαχθούν επιμέρους συμπεράσματα που βοηθούν στη διαμόρφωση της συνολικής εκτίμησης.

Για παράδειγμα, εντυπωσιακά αναχρονιστική ήταν η τάξη του Πυροβολικού Άμεσης Υποστήριξης της αποβατικής ενέργειας.

Όπως φαίνεται από τις δύο συνημμένες φωτογραφίες τα έξι ρυμουλκούμενα οβιδοβόλα M114 διαμετρήματος των 155 χλστ. της πυροβολαρχίας που εκτιμάται ότι ανήκει στην οργανική μοίρα της Ταξιαρχίας Αμφιβίων Δυνάμεων, είναι ταγμένα σε παράταξη ενώ τα ακόντια επισήμανσης είναι τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να απαγορεύουν παντελώς τη μετακίνηση του σωλήνα.

Προφανώς για να εκμηδενιστεί η πιθανότητα εμφάνισης «ευτράπελων» κατά τη βολή.

Στη συνημμένη φωτογραφία, που πιθανότατα έχει ληφθεί κατά τη διάρκεια προάσκησης (γεγονός που πιθανά εξηγεί την κοντινή λήψη) όπου απεικονίζεται μία ομάδα Τούρκων Πεζοναυτών αμέσως μετά την απόβαση της και την κατάληψη θέσεων μάχης.

Στη φωτογραφία διακρίνεται στο πολυβόλο γενικής χρήσης MG-3, το πώμα για τη βολή των αβολίδωτων φυσσιγίων με το οποίο είναι εφοδιασμένο αλλά και η ακάλυπτη ταινία τροφοδοσίας που λόγω υγρασίας και άμμου μπορεί να αποτελέσει σημαντική αιτία δυσλειτουργίας.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι και η συνημμένη φωτογραφία. Στο αριστερό της φωτογραφίας (1) διακρίνονται δύο όλμοι και στο δεξιό δύο ρυμουλκούμενα οβιδοβόλα M114 διαμετρήματος 155 χλστ. (2) αλλά και δύο ακτόδρομοι HGMS (Heavy Ground Mobility Systems:

Βαρέα Συστήματα [Αποκατάστασης της] Κινητικότητας επί Εδάφους) της βρετανικής FAUN Municipal Vehicle Ltd (3).

Υπενθυμίζεται, ότι το 2008 η Τουρκία ανέθεσε στη βρετανική εταιρία, θυγατρική του γερμανικού ομίλου FAUN, σύμβαση ύψους 19,5 εκατ. ευρώ για την προμήθεια 40 συστημάτων βαρέων ακτοδρόμων τύπου HGMS επί οχημάτων Iveco Trakker 8×8 και μηχανικά αναπτυσσόμενων.

Ο κάθε ακτόδρομος, κατασκευασμένος από κράμα αλουμινίου είναι μήκους 50 μέτρων, πλάτους 4,57 μέτρων και κλάσης 80 τόνων.

Στη συνημμένη φωτογραφία που είναι σαφές ότι έχει ληφθεί νυκτερινές ώρες απεικονίζεται προσωπικό ειδικών επιχειρήσεων των Τουρκικών Ναυτικών Δυνάμεων (SAS/SAT) που εξορμώντας από ελαστική λέμβο ετοιμάζονται να εκτελέσουν αποστολή αναγνώρισης της ακτής απόβασης και εκκαθάρισης / άρσης ναρκοπεδίων και κωλυμάτων.

Στη συνημμένη φωτογραφία απεικονίζονται τρία ελικόπτερα (αριστερά ένα S-70A-28 Blackhawk και δεξιά δύο Cougar AS532UL) τα οποία μεταφέρουν στην ακτή απόβασης μέσα εκπομπής πυρών (πολλαπλό εκτοξευτή πυραύλων TR107 διαμετρήματος 107 χλστ. και δύο όλμους).

Προφανώς η ενέργεια λαμβάνει χώρα μετά την παγίωση και προέκταση του προγεφυρώματος, αλλά επίσης αποδεικνύει ότι η υποστήριξη με πυρά της αποβατικής επιχείρησης γίνεται κυρίως από την τουρκική ενδοχώρα.

Εν κατακλείδι, η ΤΑΜΣ «EFES 2014» απετέλεσε επιβεβαίωση ότι η κατάληψη των ελληνικών νήσων αποτελεί κύρια επιχειρησιακή προτεραιότητα των TSK. Σε αυτό το πλαίσιο η Τουρκία επιχειρεί να αξιοποιήσει στο έπακρο την εγγύτητα των μικρασιατικών ακτών με τα ελληνικά νησιά και τον κορεσμό της ελληνικής άμυνας με δυνάμεις και πυρά (η προσβολή με πυρά κατοικημένων περιοχών των ελληνικών νησιών θα πρέπει να θεωρείται βέβαια).

Φυσικά, η ελληνική πλευρά ήδη διαθέτει μέσα και σχέδια για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου τακτικού προβλήματος, ενώ στο πλαίσιο που διαμορφώνει η οικονομική κατάσταση της χώρας μπορεί να λάβει πρόσθετες πρόνοιες που μπορούν να συντελέσουν στην ακύρωση των τουρκικών σχεδιασμών στο πεδίο της μάχης. Όμως, για ευνόητους λόγους δεν θα αναφερθούμε περαιτέρω.

Σε κάθε περίπτωση, η άσκηση προσφέρεται για περισσότερα συμπεράσματα από αυτά που μπορούν να αναφερθούν. Το ζητούμενο είναι πόσο αντιλαμβάνεται η πολιτική ηγεσία την κατάσταση και ότι με λογικές δαπάνες και έξυπνες λύσεις, μπορεί να επιτευχθεί δυσανάλογα θετικό επιχειρησιακό αποτέλεσμα.

 

πηγη

Σχολιάστε