Ο Ερντογάν κατάφερε να συνάψει συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με του Κούρδους αντάρτες το 2013 μετά απο σχεδόν 30 χρόνια συγκρούσεων.

Την διαταγή μάλιστα για την παύση των εχθροπραξιών έδωσε ο ίδιος ο Οτσαλάν,ο φυλακισμένος από την Τουρκία ηγέτης του PKK.

H αποχώρηση των Κούρδων ανταρτών από την Τουρκική επικράτεια έχει αρχίσει από τον Μάρτιο του 2013 (παρόλο που δεν έχουν παραδώσει τα όπλα τους) και όλοι αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν οι Τούρκοι και οι Κούρδοι να έχουν συνεννοηθεί για πρώτη φορά από το 1984 .

Βέβαια πολλοί θα σημειώσουν πολύ σωστά ότι τελευταία η Κουρδο-Τουρκική συνεννόηση δεν βαδίζει και σε τοσο σταθερά βήματα καθώς οι Κούρδοι αντάρτες δείχνουν σημάδια επανάκαμψης αλλά ας μην βιαζόμαστε , διαβάστε παρακάτω.

Ο Κεμαλισμός προσπάθησε να ενώσει τις διάφορες φυλές και εθνικότητες της Τουρκίας με εργαλείο την δυτικοποίηση της καθυστερημένης Τουρκίας των αρχών του 20ου αιώνα.

Παρόλο που το επιχείρημα είχε τις επιτυχίες του απέτυχε να πείσει του Κούρδους οι οποίοι το 1984 άρχισαν τον ένοπλο αγώνα . Τελικά εκεί που αποτυγχάνει η λογική και η διπλωματία πετυχαίνει η βία η οποία προκαλείται από δίκαιο σκοπό.

Οι Κούρδοι μπορεί να μην απέκτησαν δικό τους κράτος στα πλαίσια της Τουρκικής επικράτειας ( για το Ιρακινό Κουρδιστάν ισχύουν άλλα) ωστόσο κατάφεραν καίριο πλήγμα στην εικόνα του Κεμαλισμού ως εγγυητή της ενότητας της Τουρκίας.

Η εκλογή του Ερντογάν το 2003 σήμανε την έναρξη νέας προσέγγισης στο φλέγον Κουρδικό θέμα  .

Οι συνεχείς αποτυχίες του Τουρκικού στρατού να ελέγξουν την δράση του PKK , η οποίες συνεχίστηκαν και από τον Ερντογάν , έκαναν τον ΥΠΕΞ της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου και τον Ερντογάν να συνειδητοποιήσουν ότι η αντιπαράθεση με τους Κόυρδους δεν είχε νόημα .ΠΗΓΗ http://hellenicsunrise.blogspot.gr/2014/06/blog-post_21.htm

 

Αποφασίστηκε η ειρήνευση με τους Κούρδους η οποία θα αποτελούσε μοντέλο για μελλοντικές διασπαστικές τάσεις στην Τουρκία από άλλες φυλές.

Η διαδικασία αυτή εγκατέλειπε οριστικά τον ολοκληρωτισμό του Κεμαλισμού και την άρνηση ότι υπάρχει μόνο μόνο μια εθνικότητα στην Τουρκία, η Τουρκική.

Η ισοπεδωτική αντίληψη του Κεμαλισμού ότι δεν υπάρχουν και δεν αναγνωρίζονται άλλες εθνικότητες και φυλές στην Τουρκία είχε αποτύχει ως συνδετικός ιστός .

Έπρεπέ να εφευρεθεί κάποια νέα ιδέα η οποία να στεγάσει τις διαφορετικές εθνικότητες της Τουρκίας.
Αυτή η νέα ιδέα είναι ο ισλαμισμός , δηλαδή ότι πρώτα απ όλα οι κάτοικοι της Τουρκίας είναι Μουσουλμάνοι Σουνίτες και αυτό είναι αρκετό για να τους ενώσει.

Η θεώρηση αυτή είχε το πλεονέκτημα ότι θα μπορούσε να περιλάβει και τους Άραβες Σουίτες της Μ Ανατολής όπως και τους Καυκάσιους Σουνίτες και έτσι να ανασυσταθεί εκ νέου η Οθωμανική αυτοκρατορία , τουλάχιστον  σε επίπεδο επιρροής της Τουρκίας στις μουσουλμανικές σουνιτικές χώρες της περιοχής.

Οι Κούρδοι απο την πλευρά τους καταλάβανε ότι τα 30 χρόνια αντάρτικου είναι μακρύ διάστημα και παρόλο τις επιτυχίες τους ήταν καιρός για  κάτι πιο χειροπιαστό .

Ο Ερντογάν πρότεινε την ειρήνευση με αντάλλαγμα την δημιουργία Κουρδικού κράτους στο απώτερο μέλλον  όχι μόνο στο Τουρκικό Κουρδιστάν αλλά και τη συνένωση του Ιρακινού-Ιρανικού -Συριακού Κουρδιστάν σε ένα κράτος το οποίο θα είναι ομόσπονδο ή συνομόσπονδο με την Τουρκία.

Ο Ερντογάν έχει πολύ καλούς λόγους να δημιουργήσει ομοσπονδία ή συνομοσπονδία με τους πρώην εχθρούς του εφόσον θα συνεκμεταλευτεί τα πετρέλαια και τα νερά(Τίγρη και Ευφράτη) του μελλοντικού Κουρδικού κράτους . Αν κοιτάει κανείς τον χάρτη θα καταλάβει πως όποιος ελέγχει τα δύο ποτάμια ελέγχει όλη την Μ.Ανατολή ,όπως  και το Ισραηλ.

Οι ταραχές στην Κωνσταντινούπολη το καλοκαίρι του 2013 αποτέλεσαν τροχόπεδη στην πραγματοποίηση της παρασκηνιακής συναλλαγής Ερντογάν  -Κούρδων  ο πρώτος σταμάτησε να ασχολείται με την πολιτκή και άρχισε μαζί με τον διευθυντη της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν να ασχολείται με το κυνήγι πραγματικών και φανταστικών εχθρών που δήθεν υποκινούσαν τις ταραχές , φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να συγκρουσθεί με την τουρκική οικονομική ελίτ όπως πχ ο όμιλος KOC .

Οι Κούρδοι έστειλαν πολλά τελεσίγραφα στον Ερντογάν για την εκπλήρωση των »προαπαιτούμενων» για την υποστήριξη τους σε πολιτικό επίπεδο όπως πχ η αμνηστεία φυλακισμενων μαχητών , η αναγνώριση της γλώσσας  και το δικαίωμα του ελέυθερου αυτοπροσδιορισμού των Κόυρδων ως τούρκους πολίτες Κουρδικής καταγωγής και οχι ως απλά τουρκοι πολίτες .

Ο Ερντογάν προσπαθεί να εκπληρώσει τα συμφωνηθέντα αλλά κάτι τα σκάνδαλα , κάτι οι προβοκάτσιες της ΜΙΤ στην Συρία, κάτι οι συνεχείς ταραχές δεν τον αφήνουν να ασχοληθεί σοβαρά πλέον.
Γιαυτό και οι Κούρδοι ξαναπιάνουν τα όπλα σιγά -σιγά.Βεβαια υπάρχει χώρος ακόμα για συνενοήση.

Ο Ενρτογάν δεν ανησυχεί εάν  μετά την επέλαση της ISIS  το Ιράκ θα τριχοτομηθει σε Σουντικό-Σιιτκό και Κουρδικό κράτος διότι η πλήρης αυτονόμηση του Ιρακινού Κουρδιστάν είναι προϋπολογισμένη και αποτελεί μέρος του οράματος του για την συνολική διευθέτηση του Κουρδικού με την ένωση Ιρακινού-Συριακού και Τουρκικού Κουρδιστάν σε ένα κράτος το οποίο αν όχι ομόσπονδο θα είναι τουλάχιστον εταίρος της Τουρκίας.

Οι Κεμαλιστές του κόμματος CHP έχουν καταλάβει που το παέι ο Ερντογάν και τον κατηγορούν ως προδότη ο οποίος θα διαμελισει την Τουρκία με αντάλαγμα την ψήφο των Κούρδων στις προεδρικές εκλογές του Αυγούστου.

Το μόνο εμπόδιο σε αυτό το όραμα είναι η Συρία . Στο Ιράκ ήδη υπάρχει Κουρδικό κράτος σε καθεστώς αυτονομίας από το Ιράκ και μάλιστα με σημαντικές οικονομικές επιδόσεις ως εξαγωγέας πετρελαίου -πάντα με τον έλεγχο των ΗΠΑ- και θυμίζει πλέον δυτική χώρα με ετήσια αύξηση 10% του εισοδήματος των πολιτών του.

Στην Συρία ωστόσο και στο Ιράν οι Κούρδοι ακόμα περιμένουν. Γιαυτό και ο Ερντογάν είδε την κρίση στην Συρία ως την τέλεια ευκαιρία για να επιταχύνει την διάσπαση της και την δημιουργία Κουρδικού κράτους  το οποίο θα ενωνόταν στο μέλλον με αυτό του Ιράκ και κατόπιν με αυτό το οποίο θα δημιουργούνταν στην Τουρκία.

Έτσι ο Ερντογάν εξυπηρετούσε και τα σχέδια του Κατάρ που θέλει διακαώς να περάσει αγωγό του μέσα από την Συρία , κατι το οποίο ο Άσαντ αρνήθηκε το 2009 και γιαυτό τιμωρήθηκε με πόλεμο.

Ο Ερντογάν έχει κάθε λόγο και υποχρέωση να εξυπηρετεί το Κατάρ αλλά και την Σ.Αραβία διότι με τα Αραβικά κεφάλαια ανέβηκε στην εξουσία και ανάστησε την τουρκική οικονομία.

Ωστόσο υπάρχει και άλλος λόγος ο οποίος υποχρεώνει την Τουρκία να σκέφτεται έτσι : Η διείσδυση του Ισραήλ στο Ιρακινό Κουρδιστάν με οικονομικά και πολιτικά μέσα και η αυξανόμενη επιρροή του Ισραήλ στο Ιράκ και σε όλες τις Κουρδικές περιοχές στην Συρία -Ιράν -Ιράκ , ειδικά μετά την αναχώρηση των Αμερικάνων από την περιοχή .

Οι Ισραηλινοί ορέγονται ακριβώς αυτά που ορέγεται και η Τουρκία δηλαδή τον έλεγχο Τίγρη και Ευφράτη και τα πετρέλαια του Κουρδιστάν.Η MOSAD λύνει και δένει στο Ιρακινο Κουρδιστάν σε απευθείας ανταγωνιμό με την τουρκιή ΜΙΤ.

Ειδικά η κόντρα για τον έλεγχο των υδάτων έχει αρχίσει εδώ και καιρό με την δημιουργία των φραγμάτων και υδροηλεκτρικών σταθμών  στην Τουρκία 50 χλμ βόρεια των Τουρκοσυριακών συνόρων.

Η Τουρκία ήλπιζε ότι οι αντάρτες της Συρίας θα νικούσαν και θα την απήλασαν από την απευθείας αντιπαράθεση με την Συρία σε στρατιωτικό επίπεδο και με συμβατικό πόλεμο ευρείας κλίμακας.

Ο Ασαντ αν και νικητής ίσως προτιμήσει να δεχθεί διάσπαση της Συρίας σε σουνιτική και σιιτική , με τους σιιτες να κατέχουν την δυτική Συρία (Δαμασκός -παράλια) και τους σουνίτες να κατέχουν τις ανατολικές(Κρατήστε το αυτό, θα με θυμηθείτε) . Οι δε Κούρδοι θα αυτονομηθούν στο βορειοανατολικό τμήμα που τους αναλογεί.

Το Κουρδικό ενιαίο κράτος θα είναι γεγονός και ο Ερντογάν ο οποίος έχει αποφασίσει να ξεπουλήσει-ομοσπονδοποιήσει  το τούρκικο κομμάτι του  Κουρδιστάν σε αντάλλαγμα την υποστήριξη των Κούρδων για την εκλογή του στον προεδρικό θώκο θα έχει ωφεληθεί.

Αν συμβούν τα παραπάνω τότε ο μόνος εχθρός της Τουρκίας στην Μ Ανατολή θα είναι το Ισραήλ το οποίο θα βλέπει τις Κουρδικές περιοχές να πέφτουν στην επιρροή των Τούρκων .

Η Τουρκία θα αποκτήσει των έλεγχο των υδάτων και των ενεργειακών αποθεμάτων του Κουρδιστάν.

Ο Ερντογάν ως πρόεδρος πλέον με αυξημένες εξουσίες μετά την αναθεώρηση του τουρκικού συντάγματος που θα επιβάλει θα αποτελεί τον κύριο και καλύτερο πελάτη των πετρελαίων του ελεύθερου Κουρδιστάν και θα ελέγχει από κοινού με τους Κούρδους τους Τίγρη και Ευφράτη .

Ωστόσο η ΙSIS αποτελεί νέο παράγοντα στους σχεδιασμούς της Τουρκίας.

Η ISIS αποτελεί προϊόν της χρηματοδότησης των Σουνιτών Αράβων του Κόλπου ως εργαλείο εναντίον του Σιίτη Άσαντ , εργαλείο το οποίο έφυγε από τον έλεγχο των χρηματοδοτών του.

Η ISIS μέχρι τώρα δεν έχει δείξει σημάδια ότι θέλει να επιτεθεί στο Ιρακινό Κουρδιστάν  όμως βαίνει ανεξέλεγκτη δε στο δυτικό Ιράκ το οποίο κατέλαβε σύμφωνα με το σχέδιο και  δεν δείχνει σημάδια συνεργασίας.

Το δυτικό Ιράκ  καταλήφθηκε από την ISIS για να  χρησιμοποιηθεί ως  εναλλακτική διαδρομή για τον αγωγό Κατάρ-Τουρκίας-ΤΑΡ ο οποίος θα τροφοδοτεί  την Γερμανία και θα την καταστήσει ανεξάρτητη από το Ρωσικό αέριο.

Η Τουρκία υπέθαλψε την ISIS όπως όλες τις ισλαμιστικές αντάρτικες ομάδες τις οποίες εκπαίδευσε και εξόπλισε στο έδαφος της πάντα με Αραβικό χρήμα.

Τώρα όμως η Τουρκία πρέπει να διαχωρίσει την θέση της από την ISIS και να επαναχαράξει την πολιτική της στην Μ.Ανατολή με τρόπο που να αποκηρύττει την ISIS αλλά να μην την φέρει  σε σύγκρουση με τις υπόλοιπες ισλαμιστικές οργανώσεις.

Υπάρχει και η περίπτωση οι ΗΠΑ να ζητήσουν  από την Τουρκία να επέμβει στρατιωτικά εναντίον της ISIS .

Η Τουρκία ΔΕΝ φοβάται την δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους.

Αυτό που φοβάται είναι η ISIS και ο τρόπος που θα δράσει για τον έλεγχο της χωρίς να δημιουργήσει εντάσεις αλλά και το τι θα κάνει αν της ζητηθεί να εμπλακεί σε απευθείας επίγειες επιχειρησεις εναντίον της ISIS.

 Οι ηγεμονικές φιλοδοξίες του Ερντογάν σύρουν την Τουρκία σε πολύπλοκες καταστάσεις .

ΠΗΓΗ http://hellenicsunrise.blogspot.gr/2014/06/blog-post_21.html
Greek Spirit