Θα ήθελε να τη θυμούνται ως μια «ευαίσθητη καλή ποιήτρια».

Είναι βέβαια πολύ περισσότερα. Μια πολύ καλή επιστήμονας παιδοχειρουργός, μια γυναίκα που με την εθελοντική της δράση καταπολεμά τον ανθρώπινο πόνο γυρνώντας όλο τον πλανήτη, μια υπερδραστήρια Κύπρια ευρωβουλευτής.

Με αυτήν της την ιδιότητα η Ελένη Θεοχάρους πριν από λίγες ημέρες κατάφερε να στήσει στον τοίχο τον υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Βενιζέλο, στηλιτεύοντάς τον για την εθνικά εγκληματική του αδράνεια, όταν αποδέχθηκε επίσημο τουρκικό έγγραφο περί «εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας».

Και η σπασμωδική και πρωτοφανής αντίδραση του υπουργού Εξωτερικών να προβεί σε ρηματική διακοίνωση προς τη Λευκωσία ουδόλως έδειξε να την πτοεί. «Να θυμίσω ή να γνωστοποιήσω στον κάθε κ. Βαγγέλη ότι ούτε η χούντα των φασιστοειδών του 1967 δεν μου έκλεισε το στόμα, ειδικά όταν έπρεπε να εκφράσω τις απόψεις μου, ότι δεν είμαι διορισμένη νομάρχης για να με πάψει, ούτε και είμαι αναρριχητικό που σκαρφάλωσα επάνω στον στιβαρό κορμό του για να μου κόψει τις ρίζες» έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η κυρία Θεοχάρους, η οποία σε όλη της την πορεία έχει αποδείξει ότι δεν κρύβεται πίσω από τα λόγια της και ότι υπερασπίζεται με πάθος το δίκαιο και την αλήθεια.

Και παρόλο που τα δύο υπουργεία Εξωτερικών -Ελλάδας και Κύπρου- από την πρώτη στιγμή επιχείρησαν να υποβαθμίσουν τη συγκεκριμένη υπόθεση, η αλήθεια είναι ότι η ίδια ακόμα αναμένει απάντηση στο ερώτημά της, που αφορούσε την «έμπρακτη έκφραση αλληλεγγύης της προεδρίας του Συμβουλίου και της Ε.Ε. (εν προκειμένω της Ελλάδας) προς ένα κράτος-μέλος τελόν υπό την στρατιωτικήν κατοχήν μιας υπό ένταξιν χώρας».

Στην πληροφορία δε ότι ο κ. Βενιζέλος «ζητά την κεφαλήν της επί πίνακι», η θαρραλέα ευρωβουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού διαμηνύει ότι δεν δέχεται μαθήματα πατριωτισμού από κανέναν.

Μάλιστα, η έντονη ενόχλησή της για τη στάση που τήρησε η κυπριακή κυβέρνηση αλλά και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης στο θέμα της αντιπαράθεσής της με τον κ. Βενιζέλο την οδήγησε στην απόφασή της να αποσύρει το ενδιαφέρον της για τη θέση του επιτρόπου της Κύπρου στην Ε.Ε., για την οποία ήταν και το φαβορί. Την ίδια ώρα, δεν είναι λίγοι αυτοί που ήδη έχουν θέσει στο τραπέζι το όνομα της κυρίας Θεοχάρους ως υποψήφιας διαδόχου του Νίκου Αναστασιάδη στην Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Γεννημένη πριν από 60 χρόνια στο Μεταλλείο Αμιάντου, η Ελένη Θεοχάρους από το γυμνάσιο πρωτοστατούσε σε πολιτικές δραστηριότητες και διαδηλώσεις. Σπούδασε στην Ιατρική και τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εξειδικεύθηκε στην Παιδοχειρουργική και την Παιδοουρολογία στην Ελλάδα και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το 1991 εξελέγη επίκουρη καθηγήτρια της Παιδοχειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια για 10 έτη εργάστηκε ως διευθύντρια της Παιδοχειρουργικής – Παιδοουρολογικής Κλινικής του Μακάριου Νοσοκομείου στη Λευκωσία.

Οργισμένη για τη λαίλαπα που έφερε η τρόικα

Πρόσφατα κλήθηκε να σχολιάσει την ανατροπή της ζωής των Κυπρίων με την είσοδο της τρόικας στη χώρα και την κατάρρευση της μεσαίας τάξης: «Το αστικό όνειρο χάθηκε. Οχι μόνο η μεσαία αλλά και η αγροτική και η εργατική τάξη, δυστυχώς, από τη δραματική και εγκληματική ανεπάρκεια ενός άλλου ουτοπικού ονείρου, που σε όλο τον πλανήτη αποδείχθηκε εφιάλτης, του κομμουνισμού. Εμελλε να περάσει και η Κύπρος τη λαίλαπα αυτή, ακυρώνοντας όσους πίστεψαν έστω και για λίγο στην πιθανότητα ενός δίκαιου κόσμου» σημείωσε.

Η Ελένη Θεοχάρους ήταν από αυτούς που αντιστάθηκαν σθεναρά στο σχέδιο Ανάν και δεν το μετανιώνει. «Εχω την ακράδαντη πεποίθηση πως στο κρίσιμο ζήτημα του δημοψηφίσματος επί του Σχεδίου Ανάν όχι μόνο πήρα την ορθή απόφαση, της απόρριψής του, αλλά είμαι και πολύ περήφανη γι’ αυτήν» λέει.

Βραβευμένη «Αρχόντισσα των Εκκλησιών» με εθελοντική δράση σε πολέμους

Το βιογραφικό της, πλούσιο και εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ως εθελοντής ιατρός και ως πολιτικός, προς προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρόσφερε τη βοήθειά της σε πάρα πολλές χώρες.

Για τη δράση της μάλιστα στην αφρικανική ήπειρο τιμήθηκε πέρυσι από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρο Β’ με τον τίτλο «Αρχόντισσα των Εκκλησιών και Οφικιάλιος του Αγίου Μάρκου».

Το 1993 ίδρυσε την Εθνική Αντιπροσωπεία Κύπρου της Διεθνούς μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Γιατροί του Κόσμου και διετέλεσε πρόεδρός της ως το 2001, ενώ ως κορυφαία της αποστολή θεωρεί τη μεταφορά φαρμακευτικής βοήθειας στη Γάζα με το πλοιάριο «Dignity» όταν διεμβολίστηκε αυτό από το ισραηλινό ναυτικό.

Εχει βρεθεί σε εμπόλεμες ζώνες σώζοντας χιλιάδες ζωές. Ναγκόρνο Καραμπάχ, Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο, Ιράκ, Αφγανιστάν, Γάζα, μερικοί από τους προορισμούς της. Εζησε τον εμφύλιο της Συρίας, της Λιβύης και της Αλβανίας κοντά στους Βορειοηπειρώτες.

Η μεγάλη της αγάπη, πάντως, είναι η ποίηση.

Δύο φορές τιμήθηκε με το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποιήσεως.

Το 1990 για το Βιβλίο «Ποιητική πράξη και πολιτική σύμπραξη» και το 2001 για το Βιβλίο «Οι μεγάλοι τρίτοι».

Η ποίηση της Ελένης Θεοχάρους μεταφράστηκε αποσπασματικά σε ρωσικά, βουλγαρικά, πολωνικά, σερβικά, ιταλικά, αγγλικά και ισπανικά.

Ποιήματά της επίσης περιλήφθηκαν σε ομαδικές εκδόσεις στην Αθήνα, στη Μόσχα, στο Μπισκέκ, στο Σαντιάγο Χιλής και στη Ρώμη.

Στο ερώτημα από πού θα έλθει η ελπίδα που όλοι αναμένουν η κυρία Θεοχάρους απαντά: «Η ελπίδα, όπως και το χρέος και η ευθύνη, είναι απόλυτα προσωπικές υποθέσεις.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;

Μπορούμε να συντηρήσουμε αυτήν την ασθενική ελπίδα, να την κρατήσουμε να σιγοκαίει μέσα σε κάθε άνθρωπο. Αν δεν αφήσουμε τα παιδιά να πεινούν, να κρυώνουν, να σταματούν το σχολείο γιατί οι γονείς δεν έχουν έσοδα. Αν δεν αφήσουμε τους γέρους απροστάτευτους και μόνους.

Με μια βαθιά ενδοσκόπηση των λίγων ανθρώπων που εξακολουθούν να σκέφτονται, να πονούν, να αγωνιούν, και με συλλογικό στοχασμό. Αλλά και με συνεργασία ηθική, πέρα από κόμματα και ιδεοληψίες». Οσο για το αν μπορεί να αλλάξει ο κόσμος, σημειώνει: «Οπως λέει το τραγούδι “Κεμάλ” του Χατζιδάκι… “αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ”. Αλλάζουμε όμως μέσα μας».

Φίλιππος Πανταζής

πηγη