Οι ισλαμιστές με την χρηματοδότηση του Κατάρ και Σ.Αραβίας επελαύνουν και καταλαμβάνουν εδάφη στην βόρεια Συρία και Ιράκ δρώντας ως όργανα των αφεντικών τους για την εξυπηρέτηση του άξονα Ισραήλ-Αραβικής χερσονήσου- Τουρκίας -Γερμανίας.
Η τελευταία προσβλέποντας σε ενεργειακή απεξάρτηση από την δύστροπη Ρωσία κάνει τα πάντα για την ενεργοποίηση του Νότιου Ενεργειακού Διαδρόμου με τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν και Μ.Ανατολής έχοντας βάλει ενέχυρο την νότια Ευρώπη η οποία θα ισλαμοποιηθεί με μοχλούς τα Αραβικά κεφάλαια και τα εκατομμύρια παράνομων και νόμιμων μουσουλμάνων μεταναστών.
Όπως και στο Μαντζικέρτ το 1071 ο Αυτοκράτορας Διογένης Δ΄ Ρωμανός προδομένος απο τους ίδιους τους υπουργούς του έχασε την μάχη με τους Σελτζούκους Τούρκους με αποτέλεσμα την απαρχή του τέλους της αυτοκρατορίας, έτσι και το 1974 σχεδόν η μισή Κύπρος δέχθηκε επίθεση και πάλι από τον ίδιο εχθρό και η ήττα που ακολούθησε και που ‘ηταν και πάλι αποτέλεσμα προδοσίας , πυρόδοτησε έναν παρόμοιο κύκλο παρακμής.
Εάν κοιτάξει κανείς πίσω με την σημερινή γνώση και εμπειρία καταλαβαίνει ότι η εισβολή στην Κύπρο σηματοδότησε την εντατικοποίηση σειράς ανθελληνικών πρακτικών από την διεθνή κοινότητα τόσο στο εσωτερικό με τον οικονομικό ,πολιτισμικό εκμαυλισμό, την απομείωση της πραγματικής στρατιωτικής ισχύς, την εκκόλαψη ιδανικών συνθηκών για την δημιουργία αποσχιστικών παραγόντων στην Θράκη όσο και από το εξωτερικό με την αθρόα είσοδο παράνομων μεταναστών και τον διπλωματικό πόλεμο από την Τουρκία η οποία παίζει χωρίς αντίπαλο εφόσον η Ελληνική πλευρά εκπροσωπείται από πολύ ύποπτα ενδοτικούς λειτουργούς.
Τι να πρωτοαναφέρει κανείς , την εκκόλαψη του λαϊκισμού το 1981που διαδέχθηκε την απόλυτη αυταρχικότητα και ρουφιανιά του αστυνομικού κράτους και οδήγησε στην διάλυση του κοινωνικού ιστού αλλά και του δημόσιου τομέα , ή μήπως την ανηλεή προπαγάνδα κατά της προσπάθειας να ασκηθεί το δικαίωμα για εθνική άμυνα με τον ευτελισμό των Ε.Δ και της θητείας ως μέσων »δημιουργίας φονιάδων των λαών στην υπηρεσία του διεθνούς ιμπεριαλισμού» ακόμα και αν οι Έλληνες στρατιώτες ασχολούνται πιο πολύ με την σκούπα παρά με τα όπλα.
Την ίδια στιγμή και λόγω κρίσης οι Έλληνες στρέφονται προς την εκκλησία δίνοντας της δύναμη αλλά ταυτόχρονα και ως παράπλευρη απώλεια δίνουν δύναμη σε θρησκόληπτους οι οποίοι ενώ βλέπουν ,έστω στα δελτία ειδήσεων, ότι ο ισλαμικός φανατισμός κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος και ότι είναι σίγουρο ότι η ISIS και οι άλλοι πυτζαμοφόροι μισοτρελλοι μαστουρωμένοι απο τις αμφεταμίνες της CIA σύντομα θα σφάζουν στις γειτονιές μας , την ώρα αυτή λοιπόν παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο που παρατηρήθηκε λίγο πριν την πτωση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας , δηλαδή η άρνηση να δεχθεί ή τουλάχιστον να απαιτήσει βοήθεια από την δύση.
Ιεράρχες που αποτολμούν να προσεγγίσουν τον Πάπα και άλλα χριστιανικά δόγματα καταδικάζονται ως αιρετικοί ,οικουμενιστές κτλ.
Δεν θα κρίνουμε εδώ ποιος έχει δίκιο ή όχι σε θεολογικά θέματα, απλά καταγράφουμε ότι την τελευταία φορά που έγινε αυτό και ασχέτως αν ήταν ορθό ή όχι , ο Ελληνισμός απομονώθηκε και κατόπιν σκλαβώθηκε για 500 χρόνια .
Παράληλα η δύση συνεχίζει την προσπάθεια διατήρησης των κτήσεων της στις ενεργειακές σταυροφορίες της στην Μ.Ανατολή όπως ο πόλεμοςστο Ιράκ και Συρία.
Τίποτα δεν άλλαξε, πίσω από την αφορμή του θρησκευτικού πολέμου μεταξύ δύσης και ανατολής ή εάν δεχθούμε μια πιο προχωρημένη θεώρηση , τον πόλεμο των πολιτισμών , πάντα η αιτία είναι η οικονομία , οι φυσικοί πόροι και η ενέργεια.
