Αλήθεια άραγε τι μέλλον μπορεί να έχει ένα -υποτιθέμενο – έθνος το οποίο διατηρεί στην εξουσία με ποσοστά κοντά στο 50% ένα ηγέτη που έχει πνιγεί στα σκάνδαλα ξεπλύματος χρήματος , μαζί και οι στενοί του συγγενείς ;
Τι μέλλον έχει η Τουρκία όταν ο ηγέτης της καθαιρεί δικαστικούς που τόλμησαν να διερευνήσουν τα σκάνδαλα του,που απολύει αστυνομικούς που τόλμησαν να συλλάβουν τους συνεργάτες του στο ξέπλυμα χρήματος και των κεφαλαίων που εισρέουν από το γειτονικό Ιράν ;
Τι μέλλον μπορεί να έχει μια χώρα που θέλει να συγκαταλέγεται στις δημοκρατικές όταν ο πρωθυπουργός της καταργεί με φιρμάνια την ελεύθερη πρόσβαση σε πλατφόρμες του ιντερνέτ την στιγμή που στην Σκανδιναβία η ελευθερία πρόσβασης στο ιντερνέτ αναφέρεται ως ανθρώπινο δικαίωμα στα εκεί συντάγματα ;
Τι μέλλον μπορεί να έχει μια νεολαία όταν οι ηγέτες της κάνουν σχέδια για δημιουργία προβοκάτσιας στην Συρία με στόχο την έναρξη πολέμου ολοκληρωτικής κλίμακας για την υποστήριξη ισλαμιστών ψυχοπαθών φονιάδων ;
Τι μέλλον έχει η Τουρκία όταν στα στρατόπεδα προσφύγων από την Συρία τα οποία διατηρεί στην επικράτεια της γίνεται ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ των ηγετών της εμπόριο λευκής σαρκός και οργάνων παιδιών από εκπροσώπους πλουσίων Αράβων ;
Τι μέλλον έχει μια χώρα που σκοτώνει 15χρονους στις διαδηλώσεις των πολιτών της εναντίον του κινδύνου να μεταβληθεί το κράτος τους από μουσουλμανική δημοκρατία δυτικού τύπου σε ισλαμικό θεοκρατικό ;
Τι μέλλον έχει ένα κράτος όταν η ηγέτες του χρησιμοποιούν τις ένοπλες δυνάμεις του για την προώθηση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα;
Τι μέλλον έχει ένα κοινοβούλιο του οποίου το 50 % εκπροσωπεί του ψηφοφόρους του Ερντογάν οι οποίοι είναι οι αμόρφωτοι και θρησκόληπτοι κάτοικοι της Ανατολίας και οι οποίοι δεν πιστεύουν στην δημοκρατία αλλά καλοβλέπουν την Σαρία ;
Τι μέλλον έχει η Τουρκία της οποία ο ηγέτης Ρ.Τ.Ερντογάν έχει συνάψει συμφωνία με το Κουρδικό κόμμα και τους Κούρδους για την υποστήριξη τους στην πολιτική σκηνή , στις εκλογές και τελικά στην κατάληψη του προεδρικού αξιώματος με αντάλλαγμα την αυτονόμηση ή απόσχιση του Τουρκικού Κουρδιστάν ;
Τι μέλλον έχει η Τουρκία όταν ο ηγέτης της πουλάει επαρχίες της σαν οικόπεδα με πρόσχημα την δήθεν νεωτεριστική πολιτική υπέρ των μειονοτήτων και απώτερο στόχο την άνοδο του στο ανώτερο πολιτειακό αξίωμα;
Τι μέλλον έχει μια χώρα της οποίας το 50 % των κατοίκων της , αυτών της Ανατολίας, κρατά στην εξουσία τον Ερντογάν που έχει ως όραμα την μετατροπή της Τουρκίας σε Ιράν , καταπίεζοντας έτσι το άλλο 50 % που ΄εχουν γευθεί τα καλά και τις ελευθερίες του δυτικού πολιτισμού ;
Τί μέλλον μπορεί να έχει η Τουρκία όταν το 50 % του εκλογικού σώματος ψηφίζουν με θρησκευτικά κριτήρια και όχι πολιτικά διατηρώντας τον ισλαμιστή Ερντογάν στην εξουσία και παραβλέποντας τα εγκλήματα του εναντίον πολιτών και κράτους ;
Ο κατάλογος είναι ατελείωτος και η απάντηση πάντα η ίδια : Η Τουρκία δεν έχει μέλλον.
Η Τουρκία δεν αποτελεί δυτικού τύπου κράτος , το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας της δεν έχει σχέση και ούτε θέλει να έχει σχέση με την δημοκρατία .
Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα απο την Τουρκία, μία χώρα που το μόνο που παράγει είναι κυβερνητικού επιπέδου έγκλήματα , σκάνδαλα, αυταρχισμό, φονεύει τους πολίτες της αλλά και υποθάλπτει τους φονιάδες των πολιτών των γειτονικών κρατών , έχει ως όραμα την επικράτηση της θρησκοληψίας σε βάρος της δημοκρατίας και πάνω απ όλα έχει διχάσει τους πολίτες της σε αθεράπευτο βαθμό.
Το 1908 στη διαλυόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία γεννήθηκε το κίνημα των Νεότουρκων υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ. Το κίνημα αυτό αποτέλεσε τον πρόδρομο των ναζιστικών κινημάτων στην Γερμανία και Ιταλία. Αποτέλεσε την ύστατη προσπάθεια για την αποσόβηση των φυγόκεντρων τάσεων μεταξύ των αναρίθμητων φυλών και εθνοτήτων που απαρτίζουν την Τουρκία .
Ο Κεμάλ Ατατούρκ εισήγαγε την έννοια της καθαρότητας της Τουρκικής φυλής , της εθνοκάθαρσης εναντίον των κύριων μειονοτήτων όπως Έλληνες και Αρμένιοι και καθυπόταξε με αίμα και βία τους κατά τόπους Τούρκους φυλάρχους και κοτζαμπάσηδες.
Αναγνωρίζοντάς την κατωτερότητα αλλά και ασυμβατότητα του Τουρκικού συνονθυλεύματος φυλών με την Δύση με την οποία συνόρευαν αποφάσισε την δια την βίας εκδυτικοποίηση τους.
Ωστόσο ο Κεμάλ δεν μπόρεσε ποτέ να αλλάξει τον χοντρόπετσο Τούρκο της Ανατολίας ο οποίος απομακρυσμένος στο εσωτερικό της Τουρκίας από τις δυτικές επιρροές αποτελεί γνήσιο απόγονο των ορδών των Μογγόλων προγόνων του.
Ο οπισθοδρομισμός , η έλλειψη μόρφωσης και η αναπλήρωση της με την θρησκοληψία του υπερσυντηρητικού σουνιτικού Ισλάμ αλλά και αποτυχία του Κεμαλικού κράτους από το 1923 μέχρι το 2001 να αναπτύξει οικονομικά την Ανατολία έφεραν τους εκεί πληθυσμούς απέναντι από το Κεμαλικό κράτος.
Η εξαθλίωση των αγροτικών πληθυσμών της Ανατολίας είχε ως αποτέλεσμα την καταφυγή τους στην θρησκοληψία και τον ισλαμικό υπερσυντηριτισμό ο οποίος αποτέλεσε αντικείμενο καταστολής του Κεμαλικού κράτους .
Τα εκατομμύρια πληθυσμού της Ανατολίας για δεκαετίες ήταν απομονωμένοι απο το Κεμαλικό κράτος χωρίς πολιτική εκπροσώπηση και υπό καθεστώς κεκαλυμμένου κρατικού παρεμβατισμού εναντίον της θρησκευτικότητα τους.
Greek National Pride 