Είναι τρελός ο πρόεδρος; Πολλοί θα αναρωτήθηκαν αν ο Α. Σαμαράς και ο Ε. Βενιζέλος ρισκάρουν την κυβέρνηση με την ψήφο εμπιστοσύνης. Κάποιοι είπαν ότι η διαδικασία είναι απλά χαμένος χρόνος, άλλοι ότι δεν θα ψηφίσουν (ανεξάρτητοι όπως ο Τατσόπουλος ή ο Αηδόνης) κι άλλοι ότι απλά αγοράζουν χρόνο μέχρι την άνοιξη.

Ίσως η μόνη θεωρία που δεν απέχει από την πραγματικότητα είναι η τελευταία. Η κυβέρνηση αγοράζει χρόνο μέχρι τον Μάρτιο που θα γίνουν οι ψηφοφορίες για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τότε πιθανότατα η χώρα να πάει σε εκλογές και να λύσει το γόρδιο δεσμό ο ελληνικός λαός. Αυτός θα αποφασίσει τι θέλει για το μέλλον του. Αν θέλει την αβεβαιότητα και την πολιτική, οικονομική και κοινωνική αστάθεια τότε ο Αλέξης είναι εδώ και περιμένει να πάρει αυτός την… χειροβομβίδα.

Σαμαράς και Βενιζέλος ζύγισαν τα πράματα και αποφάσισαν να ζητήσουν την στήριξη των κοινοβουλευτικών τους ομάδων, όχι ως τεστ για τον Μάρτιο. Αλλά για να δώσουν πέντε μήνες ανάσα στην Ελλάδα και πέντε μήνες διορία στην ίδια την κυβέρνηση να αναστρέψει το κλίμα. Με τον Κουβέλη να αγκαλιάζει τον Τσίπρα και πολλούς ανεξάρτητους να είναι αποστασιοποιημένοι, η εκλογή Προέδρου φαντάζει αδύνατη… Εκτός κι αν αλλάξουν όλα.

Η κατάσταση πάντως δεν είναι καλή, όμως, μπορεί να βελτιωθεί. Η τρόικα πιέζει σε βασικά ζητήματα, όμως, τις τελευταίες ώρες φαίνεται ότι πήρε το μήνυμά της και αρχίζει να κάνει πίσω. Οι πληροφορίες λένε ότι έχει δώσει το πράσινο φως για να κατατεθεί το προσχέδιο του προϋπολογισμού με όλες τις φοροελαφρύνσεις που έχει υποσχεθεί ο κ. Σαμαράς. Επομένως, αυτό το «έχετε ξεσαλώσει» με τις φοροελαφρύνσεις ήταν μάλλον μύθος.

Στις διαπραγματεύσεις για τα εργασιακά υπάρχουν εκκρεμότητες αλλά ήσσονος σημασίας. Ο κ. Βρούτσης διαβεβαιώνει ότι δεν θα γίνουν μειώσεις συντάξεων, ότι το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων είναι επαρκές και δεν χρειάζεται να αλλάξει ενώ αλλαγές μπορούν να γίνουν με διάλογο στον τομέα των συνδικαλιστικών προνομίων, πότε δηλαδή θα αποφασίζουν και ποιοι για τις απεργίες.

Με τον Δένδια η συζήτηση έχει σχεδόν κλείσει. Η τρόικα δέχθηκε το σχέδιο για τα χρέη των επιχειρήσεων και θα πάμε σε πληρωμή σε 100 δόσεις και μείωση προστίμων και προσαυξήσεων. Επίσης δεν θα γίνει τίποτε με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και μόνο σε όσους έχουν περιουσία ή καταθέσεις και δεν πληρώνουν τα δάνειά τους θα γίνεται κατάσχεση.

Στη Διοικητική Μεταρρύθμιση έκλεισαν οι 5.500 απολύσεις που είχαν συμφωνηθεί και δεν πρόκειται να γίνουν άλλες το 2015.

Ανοικτά είναι τα μέτωπα σχετικά με τους στόχους του ελληνικού προγράμματος, αν αυτοί πρέπει να μειωθούν ή όχι καθώς και τι θα γίνει με το ΔΝΤ. Αν θα φύγει ή όχι. Επίσης θα πρέπει από τώρα να συμφωνηθεί το καθεστώς ελέγχου και επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας από του χρόνου, όταν και δεν θα υπάρχει τρόικα.

Σε εκκρεμότητα είναι το ζήτημα του χρηματοδοτικού και του δημοσιονομικού κενού, όμως, κι εκεί θα βρεθούν οι λύσεις.

Ουσιαστικά η πρώτη φάση των διαπραγματεύσεων πάει καλά, κάτι που εκφράστηκε και στη χθεσινή συνάντηση στο Μαξίμου.

Παράλληλα, η έστω και με όρους παροχή στήριξης από τον Μ. Ντράγκι είναι το πρώτο σήμα για ενίσχυση της ρευστότητας.

Το τοπίο φαντάζει θολό και ειδικά μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις έχει θολώσει ακόμη περισσότερο. Και πράγματι είναι μεγάλη η αγωνία για να δούμε πώς θα κινηθεί η αγορά, πώς θα αντιδράσουν οι επενδυτές σ’ αυτή την μεγάλη προεκλογική περίοδο που έχουμε μπροστά μας. Όμως, το κλίμα μπορεί να αλλάξει και να αλλάξει ριζικά. Ακόμη κι εκείνοι που δεν το πιστεύουν μπορεί μέχρι τα Χριστούγεννα να τρίβουν τα μάτια τους με όσα θα δουν. Και τότε ο ελληνικός λαός, έχοντας στα χέρια του άλλα δεδομένα μπορεί να αποφασίσει τι θα θέλει.

Πάντως, όσοι γνωρίζουν τον Σαμαρά λένε ότι στην πορεία προς την άνοιξη θα έχει αρκετούς άσους να ρίξει στο τραπέζι. Όσοι τον ξέρουν λένε ότι έχει στο μυαλό του το τετράστιχο που λέει:

«Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει,

όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει.

Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει,

στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει».

Ο Σαμαράς ξέρει από πόλεμο και δεν θα πάει απροετοίμαστος. Άλλωστε το στοίχημά του είναι να μη χάσει «απ’ αυτόν», δηλαδή από τον Τσίπρα. Όχι, για τον ίδιο αλλά για την Ελλάδα.

Οι επόμενοι μήνες θα είναι μια μάχη διαρκείας κι όποιος έχει στο νου του ότι είναι ηττημένος από χέρι καλύτερα να κάτσει σπίτι του. Όμως, σίγουρα ο πρωθυπουργός έχει στο νου του το όπλο που θα «ξεθολώσει» το πολιτικό τοπίο. Κι αυτό θα γίνει μόνο με τη μεγάλη ανατροπή στο οικονομικό επίπεδο. Όταν ο λαός θα καταλάβει ότι έφτασε το τέλος της κρίσης. Κι αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες μας, μέχρι τον Μάρτιο η κυβέρνηση έχει και τρόπο (αλλά θέλει κόπο απ’ όλους) και τα μέσα για να πετύχει τη μεγάλη ανατροπή.  πηγη