Αλλαγή της αμερικανικής στάσης για τις ελληνικές προθέσεις σχετικά με την ανακήρυξη και οριοθέτηση της ΑΟΖ προκύπτουν το τελευταίο διάστημα. Αιτία για την αλλαγή στάσης -η Ουάσινγκτον είχε παγώσει κάθε τέτοια σκέψη των Αθηνών- είναι η επιμονή της Τουρκίας να μην ανταποκρίνεται στα συνεχή “αιτήματα” των ΗΠΑ για συνεργασία στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν οι τελευταίες επαφές των ΥΠΕΞ Ελλάδος – Κύπρου και Αιγύπτου έχουν τις “αμερικανικές ευλογίες” και βέβαια την δεδομένη αντίθεση της Άγκυρας η οποία σ΄ ότι αφορά στην Κύπρο έχει αρχίσει να εκδηλώνεται επί της ουσίας και στρατιωτικά.

Η συμφωνία για την έρευνα και διάσωση που υπέγραψαν Ελλάδα και Κύπρος – όλο το κείμενο της συμφωνίας δημοσιεύει το Onalert– και την οποία πολλοί θέλουν να παρουσιάσουν ως “ανάσταση” του ενιαίου αμυντικού χώρου είναι ένα ακόμη στοιχείο ότι “κάτι κινείται”.

Η τουρκική στάση έχει πράγματι ενοχλήσει τις ΗΠΑ την ίδια ώρα που η Ελλάδα εμφανίζεται “συνεργάσιμη” ακόμη και στην παραχώρηση αεροδρομίου στην Κρήτη -Σούδα ή Καστέλι- για την μεταστάθμευση αμερικανικών επιθετικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Ακόμη κι αν πράγματι η αμερικανική στάση έχει αλλάξει στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ το ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά και να απαντηθεί πριν προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε ενέργεια, είναι αν ως χώρα έχουμε προετοιμαστεί σοβαρά για να κάνουμε το βήμα που μέχρι πρόσφατα οι αμερικανοί μας “συμβουλευαν” να μην το τολμήσουμε. Οι τουρκικές αντιδράσεις είναι δεδομένες ,δεν πρέπει να μας αποτρέψουν σε καμία περίπτωση αλλά δεν μπορούμε επίσης να στηριζόμαστε μόνο σε αμερικανικές ή άλλες διαβεβαιώσεις για να προχωρήσουμε στοο σοβαρό θέμα της ΑΟΖ μόνο μ΄ αυτές. Γιατί οι “διαθέσεις” και “προθέσεις” οποιουδήποτε μπορούν εύκολα να αλλάξουν ανάλογα με τα δικά του συμφέροντα.

Δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να πει ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δείχνει εικόνα στοιχειώδους σοβαρότητας! Η χώρα σπαράσσεται με τις πολιτικές της δυνάμεις να “τρώνε κυριολεκτικά” τις σάρκες τους και να δείχνουν ότι το τελευταίο που τις απασχολεί είναι η Εθνική Άμυνα και η εξωτερική πολιτική. Κρίσιμα θέματα της άμυνας παραμένουν άλυτα και η εξωτερική πολιτικά απασχολεί στα “διαλείμματα” της σκληρής και τελικά ανούσιας και καταστροφικής εσωτερικής πολιτικής σύγκρουσης. Η εικόνα που παρουσιάζει η Ελλάδα ,μας αρέσει δεν μας αρέσει θυμίζει σε πολλά την εικόνα του Ιανουαρίου του 1996, όταν η Αθήνα κλήθηκε να αντιμετωπίσει -ανεπιτυχώς όπως αποδείχτηκε- την κρίση των Ιμίων.

Ελπίζουμε ότι αν πράγματι οι πληροφορίες που θέλουν την Αθήνα να προετοιμάζεται και με τις αμερικανικές ευλογίες να προχωρήσει σε “κινηση για την ΑΟΖ” θα επικρατήσει η στοιχειώδης λογική και σύνεση για μια στοιχειώδη έστω προετοιμασία . Και εννοούμε πρώτα απ΄ όλα και πάνω απ΄ όλα στρατιωτική προετοιμασία η οποία για ευνόητους λόγους είναι απαραίτητη.   πηγη