Πάντα σε περιόδους κρίσεων με την Τουρκία εμφανίζονται τα λεγόμενα “κοκοράκια” . Από την ασφάλεια της Βαλαωρίτου όπου συνήθως απολαμβάνουν το “εσπρεσάκι” τους, κάνουν βαθυστόχαστες “στρατηγικές αναλύσεις” και ψέγουν τους στρατιωτικούς για την “παθητική στάση τους” έναντι των τουρκικών προκλήσεων. Τα “κοκοράκια” είναι επικίνδυνα ,γιατί παρασύρουν συνήθως “άσχετους” με την στρατηγική πολιτικούς και οδηγούν την χώρα σε λάθος και επικίνδυνο δρόμο. Κι όταν όλα πάνε στραβά τα “κοκοράκια” γίνονται “κότες”.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Διανύουμε περίοδο σοβαρής κρίσης με την Τουρκία. Και δυστυχώς συμπίπτει με την γενικότερη οικονομική,κοινωνική και πολιτική κρίση της χώρας. Δεν είναι υπερβολή να διαπιστώσουμε ότι τα σημερινά δεδομένα είναι χειρότερα από τον Ιανουάριο του 1996, όταν στην Αθήνα επικρατούσε πάλι πολιτική αστάθεια με την κυβέρνηση Σημίτη “φρέσκια” στην εξουσία. Όλοι θυμόμαστε πως χειρίστηκε ο Σημίτης την κρίση των Ιμίων που προέκυψε. Και τότε τα “τσαμπουκαλίδικα κοκοράκια” είχαν τεράστιο μερίδιο ευθύνης για τα τραγικά λάθη των Αθηνών.

Παρόλα αυτά σήμερα νομίζουμε ότι η Τουρκία έχει την αγωνία κι εμείς πρέπει να έχουμε την ψυχραιμία και την ευστροφία να εκμεταλλευθούμε όλα όσα είναι υπέρ μας! Ναι υπάρχουν και τέτοια στην Ελλάδα της κρίσης.

Η Τουρκία έχει την αγωνία βλέποντας τα κυπριακά “οικόπεδα” οριοθετημένα και έτοιμα προς εκμετάλλευση από τους μεγαλύτερους κολοσσούς της ενέργειας παγκοσμίως. Απέναντί της έχει να αντιμετωπίσει τεράστια οικονομικά συμφέροντα που είναι τις περισσότερες φορές ισχυρότερα από τα κανόνια.

Η Τουρκία έχει απέναντί της τον ρωσικό στόλο, το ισραηλινό ΠΝ και πολεμικά πλοία χωρών που έχουν ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή.

Έχει τις χειρότερες σχέσεις με το Ισραήλ . Και η σχέση της με τις ΗΠΑ πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Η Δύση την αντιμετωπίζει με καχυποψία.

Δεν μπορεί κανείς να την υποτιμήσει και πρώτα απ΄ όλα εμείς. Η δύναμή της είναι ο Ερντογάν ,μας αρέσει δεν μας αρέσει. Είναι “παίκτης” και θα πουλήσει πολύ ακριβά και την παραμικρή διευκόλυνση που θα του ζητηθεί.

Όμως κανείς και κυρίως εμείς δεν πρέπει να την φοβόμαστε. Αρκεί να είμαστε σοβαροί, υπεύθυνοι και πάνω απ΄ όλα ενωμένοι. Να είμαστε σε εγρήγορση , να επιδιώκουμε να είμαστε παρόντες παντού στην περιοχή, να μην φοβόμαστε τις επαφές και τις συμμαχίες , να κινηθούμε και να μην είμαστα απαθείς και απλοι θεατές . Να αναλύουμε και να παρακολουθούμε κάθε γεγονός. Γεωπολιτική αξία δεν έχει μόνο η Τουρκία, έχουμε κι εμείς. Και πρέπει να την εκμεταλλευθούμε με τον πιο προσοδοφόρο για την χώρα τρόπο.

Ασφαλώς πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι για όλα. Ακόμη και για τα πιο ακραία σενάρια. Γι΄ αυτό και κουραστικά ίσως επιμένουμε να ασχολούμαστε με την κατάσταση στις ΕΔ. Και για το ανθρώπινο δυναμικό και για το οπλοστάσιό τους. Χωρίς πανέτοιμες ΕΔ απλά “δεν υπάρχεις”.

Όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να “στρώσουμε παιχνίδι” στην Άγκυρα . Η οποία ξέρει να παίζει μόνο το παιχνίδι της έντασης ,της πρόκλησης και τελικά της κρίσης που όμως είναι πάντα στα δικά της μέτρα. Όχι αυτή τη φορά.

Οι προκλήσεις των Τούρκων αντιμετωπίζονται από τις ΕΔ όπως πρέπει . Παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα. Αυτό είναι προς το παρόν αρκετό.

Η Τουρκία έχει το άγχος και την αγωνία. Εμείς πρέπει να έχουμε την νηφαλιότητα να αντιμετωπίσουμε ότι κι αν προσπαθήσει να προκαλέσει στον ζωτικό μας χώρο. Είτε αυτός είναι στην Ελλάδα , είτε στην Κύπρο.

*Η φωτογραφία είναι του φωτογράφου του ΓΕΝ Νίκου Παναγιωτόπουλου. Είναι το πρώτο πλήρωμα του υποβρυχίου ΩΚΕΑΝΟΣ. Την επιλέξαμε γιατί αποπνέει αυτό που χρειαζόμαστε: Αποφασιστικότητα!  πηγη