Στο τεύχος Δεκεμβρίου του περιοδικού «Ελληνική Άμυνα & Τεχνολογία» που κυκλοφορεί αύριο Πέμπτη 4 του μηνός, παρέχονται απαντήσεις σε απορίες που προκάλεσε στους αναγνώστες το αποκλειστικό άρθρο του προηγούμενου τεύχους με τίτλο «Ο σχεδιασμός του ΠΝ για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ 200ΗΝ – Νέα ραντάρ περιστρεφόμενης AESA στο προσκήνιο» (βλ. τ. 58, Νοέμβριος 2014, σελ. 72-85).

Στο άρθρο αναλύεται το ζήτημα του ορίου χωρητικότητας 16 βλημάτων RIM-162 ESSM στο Σύστημα Κάθετης Εκτόξευσης (VLS) Mk48 Mod5 των φρεγάτες ΜΕΚΟ 200ΗΝ του Πολεμικού Ναυτικού, όπως τεκμηριώνεται από το Εγχειρίδιο Προϊόντων της Κοινοπραξίας NATO Seasparrow, που είναι διαθέσιμο στον ιστότοπο www.natoseasparrow.org (public section). Όπως ακριβώς αναφέρθηκε στο προηγούμενο τεύχος της «ΕΑ&Τ», το εγχειρίδιο επισημαίνει επί λέξει (σελ. 4): «Οι εκδόσεις MK 48 Mod 4/5 είναι διαμορφώσιμες με μέχρι 16 Εξελιγμένα βλήματα Seasparrow, διαθέσιμες ως εγκατάσταση επί ή εντός του καταστρώματος.» (The MK 48 Mod 4/5 variants are configurable with up to 16 Evolved Seasparrow missiles, available as a topside or in-deck installation.)

Επομένως το σύστημα Mk48 Mod5 των φρεγατών κλάσης ΥΔΡΑ δεν μπορεί να υπερβεί τα 16 βλήματα, σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του ΝΑΤΟ.

Αμέσως προηγουμένως (σελ. 3), το εγχειρίδιο αναφέρει: «Οι εκδόσεις MK48 Mod 0-3 είναι διαμορφώσιμες με μέχρι 16 βλήματα Seasparrow (6 βλήματα στην περίπτωση της τμηματικής διαμόρφωσης Mod 3), διαθέσιμες ως εγκατάσταση επί ή εντός του καταστρώματος.»

Η τμηματική διαμόρφωση Mk48 Mod3 αναπτύχθηκε ειδικά για τα σκάφη τύπου Stanflex 300 κλάσης FLYVEFISKEN του Βασιλικού Ναυτικού της Δανίας. Η έκδοση αυτή δεν βρίσκεται πλέον σε υπηρεσία, καθώς τα συστήματα υποβλήθηκαν σε αναβάθμιση με συνθετικά κάνιστρα Διπλής Συσκευασίας 48 (DP-48). Το αποτέλεσμα ήταν το σύστημα Mk56 Mod0 με 12 ESSM και μάλιστα της έκδοσης RIM-162E, σύμφωνα με τον κατάλογο προϊόντων της κοινοπραξίας στο προαναφερόμενο εγχειρίδιο (σελ. 1).

Στην παράγραφο του εγχειριδίου για το σύστημα Mk56 αναφέρεται (σελ. 4): «Ο Κάθετος Εκτοξευτής ΜΚ 56 είναι διαμορφώσιμος με μέχρι 16 Εξελιγμένα βλήματα Seasparrowανάλογα με τον αριθμό Mod, διαθέσιμος ως εγκατάσταση επί ή εντός του καταστρώματος.»

Επομένως, ούτε του Mk56 η χωρητικότητα μπορεί να υπερβεί τα 16 ESSM! Βεβαίως, μπορούν να εγκατασταθούν δύο διακριτά συστήματα VLS στο ίδιο πλοίο για μεγαλύτερη χωρητικότητα.

Είναι εύλογη η απορία ορισμένων αναγνωστών: «γιατί δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα DP-48 στις υπόλοιπες εκδόσεις του Mk48, διπλασιάζοντας επίσης τη χωρητικότητά τους σε ESSM;»

Η απάντηση στο τεύχος Δεκεμβρίου της «ΕΑ&Τ» που κυκλοφορεί αύριο Πέμπτη 4 του μηνός. Επίσης αναλύεται η συσχέτιση του προγράμματος αναβάθμισης με την ευστάθεια του πλοίου, σε συνάρτηση με την αυστραλιανή εμπειρία από την εγκατάσταση του συνδυασμού ραντάρ CEAFAR και καταυγαστήρων CEAMOUNT με πολλαπλές στατικές κεραίες ενεργής διάταξης ηλεκτρονικής σάρωσης, επάνω από τις οποίες μάλιστα διατηρείται η περιστρεφόμενη κεραία του ραντάρ SPS-49(V)9.

Αναλύεται τέλος η συσχέτιση του Σόναρ Μεταβλητού Βάθους (VDS) όχι βεβαίως με την ευστάθεια, αλλά με την ανοιχτή πρύμνη, η οποία δημιουργεί τον κίνδυνο ολικής απώλειας του πλοίου σε περίπτωση ζημιών μάχης. Είναι απόλυτα χαρακτηριστική η αντίστοιχη επιλογή του Βασιλικού Αυστραλιανού Ναυτικού (RAN) στις φρεγάτες ΜΕΚΟ 200ΑΝΖ, οι οποίες αρχικά διέθεταν πρύμνη όμοιας διαμόρφωσης με τις ελληνικές, εξαιτίας της πρόβλεψης μελλοντικής εγκατάστασης Σόναρ Ρυμουλκούμενης Διάταξης (TAS). Στο πλαίσιο όμως της εγκατάστασης των CEAFAR/ CEAMOUNT και προφανώς για τους προαναφερόμενους λόγους, η πρύμνη των αυστραλιανών φρεγατών έκλεισε.

Συγκεκριμένες απαντήσεις στις απορίες των αναγνωστών της «ΕΑ&Τ» για τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ, στο τεύχος Δεκεμβρίου που κυκλοφορεί αύριο Πέμπτη 4 του μηνός.