Η ακύρωση του έργου κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream», κινητοποίησε την Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά την άρνηση της Ρωσίας. Αυτό είναι και το κύριο θέμα συζήτησης στην ΕΕ το τελευταίο διάστημα , όπως ανέφερε σε άρθρο του, το πρακτορείο Itar TASS, επικαλούμενο την συνάντηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε επίπεδο Υπουργών Ενέργειας, και τις δηλώσεις του Επιτρόπου της ΕΕ για την Ενέργεια Maroš Šefčovič.
Ο ίδιος σημείωσε ότι, η ενεργοποίηση του «Νότιου διαδρόμου» μέσω Κασπίας προς την Ευρώπη θα υλοποιηθεί το 2019.
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος δήλωσε ότι οι υπουργοί θεωρούν πως «η δυνατότητα απλούστευσης των πολιτικών και γραφειοκρατικών προβλημάτων στην εφαρμογή του ευρωπαϊκού σχεδίου ενέργειας», θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων στην ΕΕ. Δηλαδή το πρόβλημα της μη κατασκευής του αγωγού South Stream ήταν γραφειοκρατικό;
Δεν νομίζουμε σε καμία περίπτωση.
Ο αγωγός αυτός θα έδινε στα Βαλκάνια και σε χώρες όπως η Ελλάδα , η Βουλγαρία, τεράστια ενεργειακή σημασία, κάτι που δεν ήταν «ανεκτό» ούτε από τις ΗΠΑ, ούτε από τους «ευγενείς» σε Βερολίνο, Παρίσι, και Λονδίνο.
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον Ευρωπαίο Επίτροπο, η ΕΕ έχει ήδη λάβει διαβεβαιώσεις και την δέσμευση του Αζερμπαϊτζάν, της Τουρκίας για την εφαρμογή των νέων σχεδίων στο πλαίσιο της γενικής έννοιας του «Νοτίου Διαδρόμου αερίου».
Ο «Νότιος Διάδρομος Αερίου», αφορά την ευρωπαϊκή έννοια εφοδιασμού, βασιζόμενο σε ένα σύστημα τοπικών αγωγών, οι οποίοι θα πρέπει να εξασφαλίζουν τον εφοδιασμό με φυσικό αέριο την ΕΕ, από την περιοχή της Κασπίας, παρακάμπτοντας όμως την Ρωσία. Το έργο ξεκίνησε το 2009, και περιλαμβάνει μια σειρά από αγωγούς , συμπεριλαμβανομένων των αμφισβητήσιμων από την σκοπιά της εφαρμογής τους «White Stream» (Γεωργία – Ουκρανία – ΕΕ), Trans Adriatic Pipeline, καθώς και τον «αποτυχημένο» «Ναμπούκο». Ένα σημαντικό στοιχείο στην λειτουργία του «Νοτίου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου» είναι να κατασκευασθεί ο αγωγός που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από τις χώρες της περιοχής του Καυκάσου μέσω της Κασπίας , στην Τουρκία, και από εκεί στην ΕΕ.
Μεταξύ των εταίρων του «Νότιου Διάδρομου Φυσικού Αερίου», η ΕΕ καλείται τώρα να διαλέξει για να συνεργαστεί, με Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν, Γεωργία, Καζακστάν, Τουρκία, Ιράκ, Αίγυπτο, και, ενδεχομένως, το Ιράν και το Ουζμπεκιστάν.
Υπάρχουν όμως γεωπολιτικά «ζητήματα» που εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικό εμπόδιο, για την ελκυστικότητα των επενδύσεων του όλου συστήματος των αγωγών .
Η κατασκευή του αγωγού «South Stream» ανεστάλη την 1η Δεκεμβρίου, μετά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στην Άγκυρα.
Σύμφωνα με τον Ρώσο Πρόεδρο, το έργο δεν μπορεί να συνεχιστεί στο σημερινό « ανθυγιεινό» περιβάλλον.
Ο Πούτιν δήλωσε ότι η Ρωσία σκοπεύει να κατασκευάσει νέα συστήματα αγωγών, που θα απευθύνονται σε άλλες αγορές, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας.
Σύμφωνα με ανάλυση στο Pentapostagma.gr το αμερικανικό γεωλογικό ινστιτούτο Survey’s (USGS) και το πρόγραμμα Energy Resources , αποκάλυψε ότι το σύνολο των κοιτασμάτων πετρελαίου και αερίου στην ευρύτερη περιοχή που ανήκει στην ανατολική Μεσόγειο, περιλαμβάνοντας την Λεκάνη του Αιγαίου και την ανατολική λεκάνη (Levant Basin) στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου, του Λιβάνου, της Συρίας και του Ισραήλ και την Λεκάνη του Νείλου στα ανοικτά των ακτών της Αιγύπτου, είναι τουλάχιστον τεράστιο .
Το USGS υπολόγισε το σύνολο της ανατολικής Μεσογείου σε 345 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου και 3,4 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου.!
Οι ΗΠΑ προωθούν τον Νότιο διάδρομο μεταφοράς φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας η μέσω της Νοτιοανατολικής Μεσογείου από Κατάρ, Ιράν (όταν εξομαλυνθούν οι σχέσεις του με την Δύση), του Αζερμπαϊτζάν, της Κύπρου, του Ισραήλ και τα πιθανά κοιτάσματα της Ελλάδας. Αυτό προωθείται ώστε η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από το Ρωσικό φυσικό αέριο.
Η Ρωσία από την δική της πλευρά, θέλει να διασφαλίσει το μονοπώλιο παροχής φυσικού αερίου της Ευρώπης από ρωσικές πηγές ή έμμεσα ή άμεσα ελεγχόμενες από αυτή. Την παρουσία της στις θερμές Θάλασσες και διασφάλιση ναυτικής βάσης στην Μεσόγειο με κάθε κόστος. Επίσης την συμμετοχή της στην παραγωγή ή την μετακίνηση υδρογονανθράκων μέσω των εθνικών εταιρειών (Gazprom κτλ) στην περιοχή.
Οπότε γίνεται κάπως κατανοητό το τεράστιο «γεωπολιτικά παιχνίδι» , που συμμετέχει και η χώρα μας, με όλες τις αρνητικές εξελίξεις που μας «ταλανίζουν τα τελευταία 4 χρόνια».
Greek National Pride 