Εκ των υστέρων “φασαρία” προκαλείται για τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας P 3 Orion για τα οποία πρόσφατα το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την αναβάθμιση και επανεργοποίησή τους. Κι ακριβώς επειδή η “φασαρία” και οι “αντιδράσεις” άρχισαν αφού οι κυβερνητικές αποφάσεις όχι απλά είχαν ληφθεί αλλά άρχισαν να υλοποιούνται πολλοί εκτιμούν ότι ο “ντόρος” που επιχειρείται δεν έχει να κάνει με το πρόγραμμα των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας αυτό καθ΄ αυτό. Πραγματικός στόχος όπως λένε είναι ο πρώην ΥΕΘΑ Δημήτρης Αβραμόπουλος και πιθανότατα και ο νυν Α/ΓΕΝ Βαγγέλης Αποστολάκης.

Οι εκ των υστέρων αντιρρήσεις που διατυπώνονται έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι δεν εξετάστηκαν εναλλακτικές λύσεις για την αναβάθμιση των P 3 Orion. Είναι έτσι;

Πρώτα απ΄ όλα να δούμε πως έχει η κατάσταση.
Εδώ και ένα μήνα το θέμα P 3 Orion έχει οριστικά κλείσει. Με απόφαση ΚΥΣΕΑ,αλλά και με την υπουργική υπογραφή του τότε ΥΕΘΑ Δημήτρη Αβρμόπουλου. Πως έκλεισε; Την ανάληψη του έργου αναβάθμισης και επανεργποίησης πέντε καθηλωμένων εδώ και έξι χρόνια αεροσκαφών ανέλαβε η κατασκευάστρια εταιρεία Lockheed Martin με την συμφωνία όλες οι εργασίες να γίνουν στην ΕΑΒ. Η έλλειψη αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας είχε καταδικάσει το Πολεμικό Ναυτικό σε “επιχειρησιακή αναπηρία” στην οποία το πιο δραματικό είναι ότι μόνοι μας καταλήξαμε! Η απόφαση για καθήλωση των αεροσκαφών ήταν δική μας και καλό θα είναι κάποια στιγμή όσοι την έλαβαν να εξηγήσουν και το γιατί .

Εξετάστηκαν όλες οι λύσεις που μπορούσαν να “θεραπεύσουν” αυτή την “αναπηρία”;

Το Onalert.gr αξιοποιώντας πηγές από το ΠΝ παρουσιάζει όλο το σκεπτικό της απόφασης που ελήφθη:

Ως γνωστόν ένα από τα βασικά θέματα που έχει δρομολογήσει το ΠΝ σε συνεργασία με το ΥΠΕΘΑ είναι η εκ νέου απόκτηση της δυνατότητας που προσφέρουν τα Αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας (ΑΦΝΣ). Υπενθυμίζουμε ότι μετά την μάλλον πρόχειρη απόφαση για παροπλισμό των κατεχομένων ΑΦΝΣ P3B το 2009, χωρίς να έχει σιγουρευτεί η διάδοχη κατάσταση, το ΠΝ κατέληξε χωρίς να έχει στο οπλοστάσιο του αυτά τα εξαιρετικά σημαντικά Αεροσκάφη.

Η παρούσα ηγεσία του ΠΝ, σε συνεργασία με το ΥΠΕΘΑ, κινήθηκε γρήγορα και αφού εξέτασε όλες τις λύσεις κατέληξε ότι η πλέον πρόσφορη από όλες είναι η επαν-ενεργοποίηση πέντε υφισταμένων ΑΦΝΣ P3B.

Σε σύντομο χρόνο δρομολογήθηκαν οι ενέργειες για σύναψη διακρατικής συμφωνίας με το Ναυτικό των ΗΠΑ, προκειμένου να καταστούν και πάλι πτήσιμα και να αναβαθμισθούν τα εν λόγω Αεροσκάφη, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, και με την καλύτερη σχέση κόστους-αναβάθμισης. Τονίζεται ότι η πρώτη ενέργεια ήταν να ελεχθούν τα Αεροσκάφη και να πιστοποιηθεί η δυνατότητα για την ενεργοποίηση τους. Και πράγματι, βρέθηκαν σε καλή κατάσταση, σίγουρα καλύτερη από αυτήν που αναμενόταν, και δεν παρουσιάσθηκε κάποιο πρόβλημα που θα εμπόδιζε τις εργασίες .

Επίσης, από τη αρχή ετέθη από το ΠΝ και το ΥΠΕΘΑ ως απαράβατος όρος, η κατά το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Και πράγματι, η συμμετοχή της ΕΑΒ και άλλων ελληνικών εταιρειών θα είναι σε πολύ υψηλό ποσοστό, γεγονός φυσικά πολύ σημαντικό για την οικονομία μας.

Θα καταλήξουμε λοιπόν με την προσφορότερη λύση για 30 χρόνια, με τη σφραγίδα της εμπειρίας του US Navy και του κατασκευαστή, με το χαμηλότερο ρίσκο, με εξασφάλιση πιστοποίησης, με συγκεκριμένη οροφή, με ΑΦΝΣ σχεδόν καινούργια μετά την αναβάθμιση που θα τους γίνει, και τα οποία θα επιχειρούν με σύγχρονες δυνατότητες στο περιβάλλον του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, προσφέροντας ουσιαστικά σε εθνικό και συμμαχικό πλαίσιο.

Υπήρχαν και άλλες λύσεις, όπως μία καθυστερημένη προσφορά από την εταιρεία BAE για ΑΦΝΣ P3C. Το βασικό σημείο της ήταν η παραλαβή Αεροσκαφών P3C τα οποία θα βρίσκονταν κοντά στο όριο λήξης ζωής τους. Συνεπώς πρόκειται για Αεροσκάφη με άγνωστη κατάσταση και με ελάχιστο αριθμό υπολειπόμενων ωρών. Συνεπώς, μετά τη όποια χρήση τους για ελάχιστες ώρες θα απαιτείτο πρόγραμμα αναβάθμισης, με μη όμως καταγεγραμμένες τις ακριβείς εργασίες που θα έπρεπε να γίνουν. Συνεπώς, μπορεί το αρχικό κόστος να εμφανίζονταν μικρό, αλλά το τελικό, σε βάθος 30 ετών, θα ήταν άγνωστο και πιθανότατα πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα απαιτηθεί με τη λύση που έχει δρομολογηθεί. Επίσης, ήταν αβέβαιο το τοπίο σχετικά με τη συμμετοχή της εγχώριας βιομηχανίας.

Τι “παίζεται”
Αν το πρόγραμμα για την αναβάθμιση ήταν “ανοιχτό” και απόφαση δεν είχε ληφθεί η οποιαδήποτε ένσταση και αντίρρηση ασφαλώς θα είχε ένα νόημα και πιθανότατα να ήταν και θεμιτή. Ακόμη κι αν προερχόταν από “επιχειρηματικό” ενδιαφέρον . Ο ανταγωνισμός πάντα είναι ευπρόσδεκτος ,αρκεί να έχει λογική. Όπως προκύπτει από τις πληροφορίες που παρατέθηκαν παραπάνω η μία και μοναδική εναλλακτική πρόταση που παρουσιάστηκε δεν ήταν πειστική.

Γιατί όμως ένα μήνα μετά από την οριστική απόφαση για τα P 3 Orion επανέρχεται με “θόρυβο” ;

Η μία εκδοχή είναι ότι κάποιοι θέλουν να ναυαγήσει το πρόγραμμα κάτι που δεν θα μπορούσε να γίνει ούτε σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ακόμη και η θεωρητικά ανταγωνίστρια εταιρεία ,μία από τις σοβαρότερες του κόσμου δεν μπορεί να υποστηρίξει σοβαρά κάτι τέτοιο με την συμφωνία που ήδη έχει υπογραφεί.

Γι΄ αυτό και η δεύτερη εκδοχή είναι μάλλον πιο ρεαλιστική κι έχει να κάνει με το πολιτικό κλίμα που επικρατεί στην χώρα και δεν είναι και το …καλυτερο. Ο πρωην ΥΕΘΑ Δημητρης Αβραμόπουλος που το όνομά του “παίζει” σε διάφορα σενάρια εμφανίζεται να έχει “βιαστεί” για να ξαναπετάξουν μετά από έξι χρόνια τα P 3. Ο νυν Α/ΓΕΝ Βαγγέλης Αποστολάκης που φέρεται με βάση όλα τα σενάρια προορίζεται για Α/ΓΕΕΘΑ επίσης μπορεί να θεωρηθεί “στόχος” όσων επιμένουν να μην συμφωνούν μ΄ αυτή την προοπτική.

Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι κατανοητά σε άλλες εποχές που είχαμε την πολυτέλεια να “παίζουμε παιχνιδακια εξουσίας” ακόμη και με τους εξοπλισμούς της χώρας. Όχι όμως στην παρούσα φάση που παίζουμε με τον χρόνο για να συμμαζέψουμε τα …ασυμμάζευτα. Το μοναδικό ζητούμενο είναι να καλύψει το ΠΝ την “μαύρη τρύπα” που μόνο του (!!!) προκάλεσε στον αέρα . Όλα τ΄ άλλα είναι αυτή τη στιγμή άκρως επικίνδυνοι και ανεύθυνοι χειρισμοί με στόχο προσωπικά οφέλη και κόντρες. Δεν προλαβαίνουμε δυστυχώς να ασχοληθούμε μ΄ αυτά πηγη