Ο επικεφαλής των Ναυπηγείων Ελευσίνας Νίκος Ταβουλάρης με ενημερωτικό του σημείωμα απαντά σ΄ όσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί για τις καθυστερήσεις στις παραδόσεις των πυραυλακώτων του ΠΝ. Και το onalert.gr έχει ασχοληθεί εκτενώς με το θέμα. Όλο το ενημερωτικό σημείωμα του κ.Ταβουλάρη:

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ

Επειδή ορισμένοι στρέφονται κατά των Ναυπηγείων Ελευσίνας για τις καθυστερήσεις παράδοσης των Πυραυλακάτων (ΤΠΚ) και ιδιαίτερα της ΡΙΤΣΟΣ, προφανώς θύματα παραπληροφόρησης, επιλεκτικής ευαισθησίας ή εσκεμμένης αποσιώπησης, πιστεύουμε ότι είναι αναγκαία η παρουσίαση των πραγματικών γεγονότων που προκάλεσαν αυτές τις καθυστερήσεις :

1. Τον Αύγουστο του 2009 για να καλυφθούν άμεσες επιχειρησιακές ανάγκες του Π.Ν. ο τότε Α/ΓΕΝ ζήτησε από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας (ΝΒΕΕ) να παραχωρηθούν με δανεισμό ορισμένα κρίσιμα υλικά που υπήρχαν στο ναυπηγείο για τοποθέτηση στην ΤΠΚ ΡΙΤΣΟΣ (αρκετά είχαν ήδη τοποθετηθεί και δοκιμαστεί στο πλοίο) με ρητή δέσμευση του ΠΝ ότι θα επιστραφούν στο ναυπηγείο εντός διμήνου. Τελικά τα υλικά επεστράφησαν μετά 17 μήνες.

2. Η ΒΑΕ, μεταξύ άλλων είχε αναλάβει, ως Υποκατασκευαστής, τη διασύνδεση (integration) όλων των συστημάτων και είχε εγγυηθεί στην ΝΒΕΕ με τραπεζικές εγγυήσεις ύψους 26 εκ. την παροχή των υπηρεσιών της. Επειδή είχε ήδη παρέλθει το συμφωνηθέν δίμηνο για την επιστροφή των δανεισθέντων υλικών στο ΠΝ προχώρησε στις αρχές Δεκεμβρίου 2010 σε διακοπή των εργασιών της στις ΤΠΚ 5 και 6&7. Με την ενέργεια αυτή Η ΒΑΕ θέλησε να καλυφθεί φοβούμενη ότι θα λήξει η χρονική ισχύς των εγγυήσεων αφού τα υλικά που χρησιμοποιούσε το ΠΝ, θα δημιουργούσαν πιθανότατα προβλήματα στην φάση της διασύνδεσης όλων των συστημάτων του πλοίου.
Για την καταγγελία χρησιμοποίησε προσχηματικά 60 ημερών καθυστέρηση πληρωμής 3,3 εκ. από τη ΝΒΕΕ και παρά το γεγονός ότι η ΒΑΕ είχε ήδη εισπράξει 96εκ. για υλικά/υπηρεσίες για τις ΤΠΚ 6&7.
Ουσιαστικά όμως η ΒΑΕ είχε ήδη αποφασίσει στα πλαίσια αναδιοργάνωσης της σε παγκόσμια κλίμακα να αποσυρθεί από περιθωριακά (για αυτήν) προγράμματα.

3. Από το 2010 το Δημόσιο με διάφορες δικαιολογίες και προσχηματικές διαδικασίες (επιτροπές επί επιτροπών) καθυστέρησε συμβατικά προβλεπόμενες πληρωμές που αφορούσαν κυρίως τις ΤΠΚ 6&7.

4. Από το 2009 η Χώρα μπήκε ουσιαστικά στην δημοσιονομική και οικονομική κρίση.
Μέχρι το 2009 ο εμπορικός τομέας των Ναυπηγείων Ελευσίνας/Νεωρίου εξασφάλιζε μέχρι και το 60% των εσόδων τους. Μετά το 2009 όμως παρουσίασε δραματική μείωση. Η μείωση αυτή σε συνδυασμό με την αδυναμία των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις προκάλεσε, όπως και στο σύνολο της οικονομίας, έντονο πρόβλημα ρευστότητας. Επιπλέον τα επιτόκια δανεισμού αυξήθηκαν κάθετα και κατέληξαν να είναι τετραπλάσια και πλέον από τα ισχύοντα στο εξωτερικό. Και το ισχυρό Ευρώ μείωσε περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα των ναυπηγείων μας.

Η στενότητα αυτή επηρέασε και το πρόγραμμα πληρωμών του ΥΠΕΘA όλες δε οι αδυναμίες αυτές κατέστησαν στην πράξη σχεδόν αδύνατες τις συναλλαγές με τους προμηθευτές απαραιτήτων υλικών και γενικότερα συνεργάτες που ζητούσαν «κάλυψη» (πέραν των επιχειρηματικών κινδύνων) και για το “country risk”. Δηλαδή ενσωμάτωναν στις συνήθεις εξασφαλίσεις που ζητούσαν από τις εγχώριες επιχειρήσεις και τους κινδύνους από ενδεχόμενη χρεοκοπία της Χώρας.

5. Δεν έφταναν όμως αυτά. Στις 6/9/2012 το Δημόσιο όφειλε στην Ελευσίνα 12,5 εκ. Αντί πληρωμής ο τότε ΥΕΘΑ κ. Παναγιωτόπουλος αποφάσισε να απευθύνει την ίδια ημέρα !!! ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους κατά πόσον η πληρωμή ήταν «νόμιμη» αφού, κατά την άποψη του η ΝΒΕΕ είχε υλοποιήσει μόνο το 40% του Έργου ενώ είχε εισπράξει το 80% του Τιμήματος. !!!!! Πράγμα εξόφθαλμα ανακριβές και εξόχως δυσφημιστικό.
Η επιπόλαια και πρόχειρη αυτή ενέργεια έγινε χωρίς να ερωτηθεί η ΝΒΕΕ πού είχαν πάει τα χρήματα αυτά του Δημοσίου. Και το ερώτημα είναι γιατί Υπηρεσίες του ΥΠΕΘΑ δεν μας έστειλαν εγκαίρως (όπως και ο κ. Παναγιωτόπουλος στις 6/9/12) στον Εισαγγελέα.
Η συμπεριφορά αυτή του ΥΠΕΘΑ πυροδότησε ουσιαστικά την μεγάλη κρίση στα Ναυπηγεία Ελευσίνας.
Αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι μέχρι τότε η ΝΒΕΕ:
-είχε χρηματοδοτήσει κατά 25εκ. το Πρόγραμμα των ΤΠΚ 6&7.
-είχε καταθέσει στο Δημόσιο Τραπεζικές Εγγυήσεις 42εκ.
(το μόνο ναυπηγείο που έδωσε εγγυήσεις)
-είχε παραδώσει τέσσερις ΤΠΚ συνολικά δε 14 πλοία στο ΠΝ.

Εκ νέου στις 6 Μαρτίου 2013 το ΥΠΕΘΑ με απόλυτη προχειρότητα αρνήθηκε να πληρώσει στη ΝΒΕΕ άλλα 12,5εκ συμβατικά οφειλόμενα. Και για να καλυφθεί η ανευθυνότητα/προχειρότητα που προαναφέραμε εκλήθη η Βουλή να κυρώσει Νόμο για να μας καταβάλει το ΥΠΕΘΑ το Μάιο 2013 τα 25εκ. τα οποία ούτως ή άλλως συμβατικά μας όφειλε. Η καθυστερημένη αυτή πληρωμή «διαφημίστηκε» ως χαριστική παροχή προς την ΝΒΕΕ και ανίδεοι δημοσιογράφοι και ανημέρωτοι πολιτικοί μας δυσφήμισαν σε Κοινή Γνώμη, Πιστωτές, Συνεργάτες, Προμηθευτές με τον πλέον (επιεικώς ) ανεύθυνο τρόπο.
Εδώ ισχύει το «διϋλίζουν τον κόνωπα και καταπίνουν την κάμηλον»

6. Δεν μας έφθαναν όμως αυτά. Τον Αύγουστο του 2013 η Γ.Γραμματεία Εσόδων (κ.Θεοχάρης) δέσμευσε το 50% των διαθεσίμων της Ελευσίνας με την αυθαίρετη δικαιολογία ότι οφείλαμε Φόρους Μισθωτών Υπηρεσιών όχι επί του πραγματικά καταβληθέντος μέρους των αποδοχών των εργαζομένων αλλά επί των συμβατικά οφειλομένων για 2011 και 2012 μετά των σχετικών προσαυξήσεων.
Προ των κραυγών απελπισίας μας αναγκάστηκε να ανακαλέσει την «δέσμευση» των λογαριασμών της Εταιρίας.
Πρόσφατα ολοκληρώθηκε φορολογικός έλεγχος για το 2013 που ακολουθώντας την ίδια πρακτική του κ. Θεοχάρη μας καταλόγισε και πάλι ΦΜΥ επί των οφειλομένων αποδοχών και όχι επί των καταβληθέντων (ασφαλώς λόγω προφανούς οικονομικής αδυναμίας και όχι από ‘βίτσιο’) προσθέτοντας και τις απαραίτητες προσαυξήσεις και βεβαίως τις παρεπόμενες ποινικές διώξεις.
Ευτυχώς η Γενική Γραμματεία Εσόδων διαπίστωσε το παράλογο της αυθαίρετης και «τυφλής» ερμηνείας του κ. Θεοχάρη και αποδέσμευσε τους λογαριασμούς της ΝΒΕΕ.
Παρέμειναν όμως οι σε βάρος μας συνέπειες/διώξεις και ο διασυρμός που υφιστάμεθα.
7. Υπάρχουν όμως και τα γεγονότα του 2013 και του 2014 που «χτύπησαν» τα ναυπηγεία και καθυστέρησαν περαιτέρω την ολοκλήρωση της ΤΠΚ ΡΙΤΣΟΣ . Από το 2010 η ΝΑΒΕΕ έχει θέσει θέμα αναπροσαρμογής λόγω μεταβολής των συνθηκών, του συμβατικού τιμήματος των ΤΠΚ 6&7 που είχε συμφωνηθεί στις αρχές του 2000, δηλαδή προ 14 ετών. Το ΥΠΕΘΑ απέφυγε να συζητήσει το αίτημά μας. Επίσης ουσιαστικά αγνόησε απαιτήσειs μας της τάξεως των 30 εκ. που κατά την άποψή μας έχουν προκύψει από παραλείψεις και αντισυμβατικές συμπεριφορές του.

8. Από το καλοκαίρι του 2013 η ΝΑΒΕΕ συζητούσε με τη ΒΑΕ την παράδοση των υλικών για τις ΤΠΚ 6&7 για τα οποία είχε καταβάλει 96 εκ. ευρώ. Οι συζητήσεις αυτές είχαν καταλήξει σε μία καταρχήν συμφωνία για την παράδοση υλικών και εξοπλισμού ύψους 90 εκ. και επιστροφή στη NABEE ποσού 5εκ.
Το ΥΠΕΘΑ ήταν ενήμερο για τις διαπραγματεύσεις και στο πλαίσιο αυτό Eπιτροπή υπό την εποπτεία της ΓΔΑΕΕ κατέληξε στα τέλη Μαρτίου σε συμφωνία με τη NABEE και τη ΒΑΕ σε μία συνολική ρύθμιση που προέβλεπε την παράδοση από τη ΒΑΕ υλικών/εξοπλισμού (ύψους 90εκ.) και επιστροφή 5εκ. έναντι προπληρωμένων υλικών που δεν έχουν παραδοθεί.
Επίσης η ΝΑΒΕΕ θα αναλάμβανε την ολοκλήρωση σειράς Α/Ω που αποτελούσαν συμβατική υποχρέωση της ΒΑΕ με την καταβολή του κόστους τους στην ΝΑΒΕΕ.

9. Και ενώ όλοι πίστευαν ότι η συμφωνηθείσα συνολική ρύθμιση θα προχωρούσε άμεσα ως Τροποποίηση στη Βουλή με μέριμνα του κ. Αδαμίδη (Γεν. Δ/ντη ΥΠΕΘΑ), η υπάρχουσα συμφωνία αγνοήθηκε και οι συζητήσεις κατέληγαν σε διαδοχικά αδιέξοδα. Από τις αρχές Απριλίου μέχρι και την αποχώρηση του κ. Αδαμίδη από το ΥΠΕΘΑ (τέλη Οκτωβρίου), ουσιαστικά επί 8 μήνες, η όλη προσπάθεια του ΥΠΕΘΑ αναλώθηκε σε νομικίστικους ακροβατισμούς (αναζήτηση «παρόχων» κλπ.) Στο καθεστώς αυτό της αβεβαιότητας -και παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις ότι το θέμα θα λυνόταν από «εβδομάδα σε εβδομάδα»- τα μεν ναυπηγεία υπέστησαν σοβαρότατες ζημίες, τα Προγράμματα των ΤΠΚ καθυστέρησαν περαιτέρω οι εργασιακές σχέσεις κλονίστηκαν, το Προσωπικό «επαναστάτησε» και έκλεισε ουσιαστικά τα ναυπηγεία.
Με την αποχώρηση του κ. Αδαμίδη επαναδραστηριοποιήθηκε η Eπιτροπή της ΓΔΑΕ η οποία σε σύντονες και εξαντλητικές διαπραγματεύσεις με τη ΝΒΕΕ και ΒΑΕ κατέληξε στη σύνταξη της Τροπολογίας 8 για τα Α/Ω της ΒΑΕ και 12 για τη σύμβαση των ΤΠΚ με τα Ναυπηγεία Ελευσίνας που ψηφίστηκε την Πέμπτη 11/12/2014.
Όλα τα ανωτέρω δεν δικαιολογούν απλά τις «καθυστερήσεις» του ΡΙΤΣΟΥ αλλά δημιουργούν την απορία για το πώς τα ναυπηγεία εξακολουθούν να υπάρχουν και ο ΡΙΤΣΟΣ να ολοκληρώνεται.

Ο κ. Θεοχάρης «χτύπησε» στη συνέχεια και το ΝΕΩΡΙΟ προχωρώντας σε κατάσχεση (εις χείρας τρίτων) των εισπράξεων του ναυπηγείου από τρεις ναυτιλιακές εταιρείες που επισκεύαζαν πλοία τους στο ναυπηγείο τινάζοντας κυριολεκτικά στον αέρα την εμπορική δραστηριότητά του και οδηγώντας το Προσωπικό σε ακραίες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Επιβεβαιώνοντας το ότι ορισμένοι κρατικοί φορείς αδιαφορούν πλήρως για τις παράλληλες επιπτώσεις των τυφλών αποφάσεών τους.

Νικόλαος Σ. Ταβουλάρης