«Οι τζιχαντιστές είναι πιθανόν διπλάσιοι απ’ ό,τι πιστεύουμε και πιθανόν υπερβαίνουν τις 50.000. Πέρα από αυτούς που ζουν στη Μέση Ανατολή, έχουν ενταχθεί άλλοι 15.000 μαχητές από 80 χώρες σε Ευρώπη, Αμερική, Αφρική και Ασία. Γνωρίζουμε ότι έχουν στη διάθεσή τους 4-5 δισ. δολάρια – κυρίως από πωλήσεις πετρελαίου -, ενώ καλούν από τα social media «πιστούς» να ζήσουν μια ευτυχισμένη, ισλαμική ζωή στο νέο κράτος τους διαδίδοντας ένα επιτυχημένο ισλαμικό «success story».

Στην αντιμετώπιση των μελών του Ισλαμικού Χαλιφάτου, κυρίως μετά το αναμενόμενο τέλος του πολέμου το 2015, είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο ρόλος της Ελλάδας και της Ιταλίας, από όπου μπορεί να επιστρέψουν στην Ευρώπη. Υπάρχει φόβος ένοπλων επιθέσεων καταμεσής του δρόμου και σε ελληνικό έδαφος. Για να αντιληφθεί κανείς το πρόβλημα αναφέρω ότι μόνο οι βρετανικές αρχές έχουν σταματήσει τον τελευταίο χρόνο 15 «συνωμοσίες» για ένοπλες επιθέσεις. Το ευτύχημα είναι ότι υπάρχει καλό δίκτυο πληροφοριών για τις κινήσεις των μελών του Ισλαμικού Κράτους λόγω υποκλοπών και άλλων παρακολουθήσεων από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες και της εξαιρετικά σημαντικής βοήθειας που προσφέρουν οι μυστικές υπηρεσίες της Ιορδανίας και της Σαουδικής Αραβίας. Παράλληλα, αν τζιχαντιστές επιστρέψουν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις περισσότερες, όπως σε Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και Βέλγιο, θα συλληφθούν αμέσως επειδή θα τους αποδοθεί ότι συμμετείχαν σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Μόνο στη Δανία, από όπου έχουν φύγει 200-300 άτομα για να ενταχθούν στο ΙSIS, υπάρχει σκέψη επανένταξής τους με ειδικό πρόγραμμα επιτήρησης και σεμιναρίων».

Αυτές είναι ορισμένες από τις αναφορές που έκανε στο «Βήμα» ο ειδικός γάλλος αναλυτής για τη δράση των τζιχαντιστών κ. Κλοντ Μονικέ, ο οποίος έχει πολυετή εμπειρία στις γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών και διευθύνει σήμερα τον διεθνή οργανισμό European Strategic Intelligence and Security Center, με έδρα τις Βρυξέλλες. Ο κ. Μονικέ βρέθηκε στην Αθήνα και σε «κλειστό» σεμινάριο ασφαλείας (πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής ο κ. Νίκος Χατζής, ειδικός σε θέματα ασφαλείας) για τη δράση του Ισλαμικού Κράτους και για γενικότερα γεωπολιτικά ζητήματα με τη συμμετοχή ελλήνων, ευρωπαίων και ισραηλινών πρώην και νυν αξιωματούχων και υπευθύνων ασφαλείας. Ενδεικτικό είναι ότι ο κ. Ιλάν Μιζράχι, με πολυετή θητεία στα ανώτατα κλιμάκια της Μοσάντ και πρώην επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ισραήλ, επέκρινε τη στάση της Τουρκίας στο θέμα των τζιχαντιστών. Οπως σημείωσε, «η στάση της είναι απογοητευτική αφού δεν κάνει τίποτα για να ανακόψει τη ροή των τζιχαντιστών και να δώσει σχετικές πληροφορίες για τις κινήσεις τους, ενώ τους βοηθούν έμμεσα με την αγορά πετρελαίου από διυλιστήρια που ελέγχουν». Ο κ. Μιζράχι συμπλήρωσε ωστόσο ότι «το Ισραήλ συνεχίζει να μην έχει εμπλοκή στο θέμα για να μη διασπαστεί η συμμαχία των αραβικών κρατών».

Οπως σημείωσε ο κ. Μονικέ στο «Βήμα», «είναι εντυπωσιακές οι διαφορές του ISIS από την Αλ Κάιντα, οι οποίοι βεβαίως δεν έχουν καλές σχέσεις. Η Αλ Κάιντα, που πλέον έχει συρρικνωθεί σε λιγότερα από 1.000 άτομα λόγω κυρίως – μετά βεβαίως και την εξόντωση του Οσάμα μπιν Λάντεν το 2011 – των πληγμάτων που είχε δεχθεί από τα αμερικανικά drones στο Αφγανιστάν, οργάνωνε επιθέσεις μεγάλου βεληνεκούς σε διάφορες χώρες του κόσμου. Η Αλ Κάιντα εκπαίδευε μέλη της κυρίως σε επιθέσεις αυτοκτονίας, είχε «κλειστή» δράση, ενώ τα χρήματα που είχε χειρισθεί δεν ξεπερνούσαν τα 1-2 εκατ. ευρώ. Επιπλέον δεν έδινε καμία προοπτική στους οπαδούς της. Τώρα τα μέλη του Ισλαμικού Κράτους υπόσχονται τη δημιουργία ισχυρού κράτους, με ευημερία, που θα διαθέτει δισεκατομμύρια δολάρια και ταυτόχρονα καλεί τους μαχητές σε ανεξέλεγκτη δράση με βιασμούς, σφαγές «απίστων» κ.τ.λ. Η Αλ Κάιντα και η ηγεσία του ISIS έχουν μεγάλες διαφορές, που είχαν ξεκινήσει και από τον πόλεμο του Ιράκ την προηγούμενη δεκαετία. Η Αλ Κάιντα ζητούσε επιθέσεις εναντίον αμερικανικών στόχων, ενώ οι φανατικοί σουνίτες του Ισλαμικού Κράτους επιθέσεις εναντίον σιιτών, σφαγές και αποκεφαλισμούς ακόμη και οδηγών φορτηγών από τις βαλκανικές χώρες κ.ο.κ.».

Για το δίκτυο πληροφοριών που έχουν οι διωκτικές αρχές σε Ευρώπη και Αμερική σχετικά με τους «μαχητές του ISIS» ο κ. Μονικέ σημειώνει: «Είναι επαρκές. Οι Αμερικανοί αντλούν σημαντικά στοιχεία από τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων και άλλες τεχνικές και δορυφορικές αναλύσεις. Προσφάτως κλήθηκαν στην έδρα της CIA αξιωματούχοι από πολλές χώρες της Ευρώπης όπου τους έγινε υπεραναλυτική ενημέρωση πόσοι και ποιοι πολίτες χωρών της ΕΕ είναι σε κάθε στρατόπεδο του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Πληροφορίες έχουν αντληθεί, πέρα από τις μυστικές υπηρεσίες αραβικών κρατών, και από περίπου 10 μέλη του ISIS που έφυγαν από το πολεμικό μέτωπο και επέστρεψαν στις πατρίδες τους. Γι’ αυτό οι ηγέτες των τζιχαντιστών δεν επιτρέπουν εύκολα αποχώρηση στρατιωτών από την περιοχή και τους απειλούν ότι θα τους σκοτώσουν»

«Ακόμη και ένας αρκεί για μια οδυνηρή επίθεση»
Το τι θα συμβεί με τη δράση μελών του ISIS στην Ευρώπη είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα. Οπως σημειώνει ο γάλλος αναλυτής κ. Κλοντ Μονικέ, «προφανώς πολλοί δεν θα επιστρέψουν έτσι απλά, επειδή προφανώς θα ξέρουν ότι θα συλληφθούν ή θα λογοδοτήσουν με άλλον τρόπο. Σαφές δείγμα είναι η αιματηρή επίθεση της 24ης Μαΐου στο Εβραϊκό Μουσείο στις Βρυξέλλες, όπου έχασαν τη ζωή τους τέσσερις άνθρωποι με δράστη τον Μεχντί Νεμούς, γάλλο υπήκοο που είχε ενταχθεί στις τάξεις των τζιχαντιστών στη Συρία. Οπως αποδείχθηκε, ο δράστης δεν επέστρεψε με απευθείας πτήση στην Ευρώπη αλλά μέσω Απω Ανατολής για να μη γίνει αντιληπτός. Κρύφθηκε σε διαμέρισμα φίλων του στο Βέλγιο και απέκτησε οπλισμό, άγνωστο ως τώρα από ποιον προμηθευτή. Γι’ αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικός και ο ρόλος της Ελλάδας αλλά και της Ιταλίας στο να καταγράψουν την επιστροφή των τζιχαντιστών που θα προσπαθούν να μη γίνουν αντιληπτοί. Είναι θέμα καλού ελέγχου της ροής των λαθρομεταναστών και στις πύλες εισόδου. Ακουσα που λένε ότι στην Ελλάδα ως τώρα εντοπίστηκαν 10-20 διερχόμενοι ή παραμένοντες τζιχαντιστές. Ακόμη και ένας αρκεί για μια οδυνηρή επίθεση. Τα πρόσφατα περιστατικά σε ΗΠΑ, Καναδά και αλλού δείχνουν ότι οι επονομαζόμενοι «μοναχικοί λύκοι», άτομα που μπορεί και να μη συμμετείχαν στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, μπορεί να πραγματοποιήσουν οποιουδήποτε τύπου επίθεση με πιστόλι, μαχαίρι, οποιοδήποτε αιχμηρό αντικείμενο ή προκαλώντας τροχαία δυστυχήματα».