Σύμφωνα με την  υπογραμματεία εξοπλισμών του τουρκικού Υπουργείου άμυνας , ο τουρκικός στρατός ανακοίνωσε την απόκτηση  επιπλέον πέντε  μεταφορικών ελικοπτέρων  CH-47F Chinook, αναφέρει το αμυντικό πόρταλ defence-blog.com.

Η προμήθεια αυτή έρχεται μετά την προηγούμενη παραγγελία έξι μεταφορικών ελικοπτέρων του ιδίου τύπου στις ΗΠΑ.

Το κόστος της αγοράς θα ανέλθει στο ποσό των 300 εκατομμυρίων  δολαρίων.

Συνολικά, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις σχεδιάζουν να αποκτήσουν περίπου 11 μεταγωγικά ελικόπτερα, βαρέως τύπου CH-47F «Σινούκ».

Τα τουρκικά ελικόπτερα θα διαθέτουν εξοπλισμό για την δυνατότητα διασύνδεσης δεδομένων, σύγχρονα συστήματα  πλοήγησης και συστήματα  υπερύθρων, και με την ενεργή συμμετοχή της τουρκικής εταιρείας «Aselsan». Η εγκατάσταση όλου του εξοπλισμού θα πραγματοποιηθεί από την  εταιρεία «Turkish Aerospace Industries».

Η Άγκυρα έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα προμήθειας  βαρέων μεταφορικών ελικοπτέρων από  το 1997. Ωστόσο. Ως δυνητικοί υποψήφιοι εξετάζονταν τα ρωσικά ελικόπτερα  Mi-26, τα αμερικανικά CH-53, αλλά και το «Σινούκ», το οποίο τελικά και κατοχυρώθηκε .

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, το κόστος συντήρησης CH-47F είναι σχετικά μικρό, και επιπλέον, είναι το πιο κατάλληλο για τις γεωγραφικές συνθήκες της Τουρκίας.

Σύμφωνα με ανάλυση στο pentapostagma.gr, η Τουρκία υλοποιεί ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα, του οποίου η λογική αφορά την διενέργεια μελλοντικών συρράξεων.

Αν και τα ελικόπτερα αυτού του τύπου θεωρούνται ως «ευάλωτα» σε «δύσκολες» επιχειρήσεις, εν τούτοις σε περίπτωση κυριαρχίας του εναέριου χώρου, μεταφέρουν τάχιστα μεγάλο όγκο δυνάμεων.

Σε «πιθανή κατάληψη» νήσου σε περίπτωση σύγκρουσης , τα «Σινούκ», δύναται να μεταφέρουν ταχύτατα προσωπικό και μέσα προς ενίσχυση των «εκεί ευρισκομένων δυνάμεων».

Όλη η φιλοσοφία , ο σχεδιασμός, οι ασκήσεις του τουρκικού στρατού ειδικά τα τελευταία χρόνια, «οδηγούν» στο συμπέρασμα ότι οι «απέναντι», προετοιμάζονται ακριβώς για ένα τέτοιο σενάριο.

Όμως και η πατρίδα μας δεν κάθεται με «σταυρωμένα τα χέρια», η προμήθεια μεγάλου αριθμού αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς, η συνεχή εκπαίδευση, και κυρίως το υψηλό αίσθημα ευθύνης, αποτελούν τα καλύτερα εχέγγυα, για την αποτροπή αυτού του κινδύνου.

Εάν επιχειρήσουν κάτι τέτοιο οι τούρκοι, π.χ. στο Καστελόριζο ή οπουδήποτε αλλού, να είναι σίγουροι ότι θα «καλοπεράσουν»……

pentapostagma.gr