Χρειάζεται επαγγελματισμός στον αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας, όχι βέβαια για τον μισθό, διότι οι αγωνιστές δεν είναι μισθοφόροι αλλά για το ύφος και τη σοβαρότητα.
Διότι οι συνεχιστές των γενοκτόνων, αυτοί που ακόμα αρνούνται και την ύπαρξη της Γενοκτονίας χρησιμοποιούν τεράστια οικονομικά μέσα για να μας αντιμετωπίσουν.
Έτσι δεν πρόκειται για μια αντιπαράθεση μεταξύ ιστορικών, όπως θα ήθελε η Τουρκία, αλλά για μια μάχη σε στρατηγικό επίπεδο, όπου το κάθε λάθος έχει μεγάλο κόστος, διότι όλα παίζονται.
Η βαρβαρότητα κάνει χρήση αποκλειστικά της ρητορικής, γιατί ξέρει ότι δεν υπάρχει ιστορικό υπόβαθρο που να μπορεί να θεμελιώσει τη θέση της έτσι μόνο η μαιευτική με τη στρατηγική της είναι ικανή να της αντισταθεί και να νικήσει, γιατί ξέρει να διαχειρίζεται και να αποφεύγει τα χτυπήματα αυτού του ύπουλου εργαλείου.
Γι’ αυτόν τον λόγο η σοβαρότητα της όλης προσέγγισής μας δεν πρέπει να έχει καμιά αδυναμία σε οποιοδήποτε σημείο της επιχειρηματολογίας.
Κατά συνέπεια κάθε πηγή πρέπει να εξετάζεται και να διασταυρώνεται.
Κάθε αναφορά σε συμφωνίες και συμβάσεις πρέπει να γίνεται με τα συγκεκριμένα άρθρα μέσα στο πλαίσιο του όλου κειμένου. Τα θύματα της Γενοκτονίας δεν είναι απλά και πρέπει να είμαστε προσεχτικοί.
Τώρα που κερδίζουμε όλο και περισσότερο έδαφος σε αυτόν τον τομέα πρέπει να σκεφτόμαστε με την έννοια της συσσώρευσης, για να μη μας πάνε πίσω οι κινήσεις των θεσμών που αρνούνται τις Γενοκτονίες.
Αν είναι τόσο σημαντική η επέτειος για τα εκατό χρόνια της γενοκτονίας των Αρμενίων δεν είναι λόγω μιας τοπικής αντιπαράθεσης, όπως θέλει να το παρουσιάσει ο τουρκικός φορέας.
Η Γενοκτονία των Αρμενίων δεν αφορά μόνο τους Αρμένιους, όχι λόγω της ύπαρξης της τριάδας Γενοκτονιών, αλλά επειδή η Αρμενοσύνη την ώρα της Γενοκτονίας λειτούργησε ως εκπρόσωπος της Ανθρωπότητας. Γι’ αυτόν τον λόγο η Γενοκτονία είναι ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας κι όχι μόνο κατά της Αρμενίας.
Αν η Γενοκτονία των Αρμενίων μάς αγγίζει, οφείλεται λοιπόν στο γεγονός ότι ανήκουμε στην Ανθρωπότητα.
Διότι αυτή χτύπησε ο γενοκτόνος όταν προσπάθησε να αφανίσει όλους τους Αρμένιους και την Αρμενοσύνη μέσω της πολιτισμικής καταστροφής.
Η Αρμενοσύνη θα μπορούσε να είχε υποκύψει και να είχε εξαφανιστεί όμως αντιστάθηκε και ως εκπρόσωπος της Ανθρωπότητας, άρχισε τον αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας σε όλο τον κόσμο, έτσι ώστε να ασκηθεί μια συνολική πίεση πάνω στον γενοκτόνο που συνεχίζει να αρνείται το έγκλημά του μετά από τόσες δεκαετίες.
Στην ουσία η Αρμενοσύνη δείχνει και το μονοπάτι αυτής της σταυροφορίας για τους Δίκαιους και τους αθώους που δεν εγκατέλειψαν ποτέ αυτόν τον αγώνα για τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας.
Δεν πρόκειται για μια λεπτομέρεια το θέμα της Γενοκτονίας αλλά για την πιο σκληρή αντιπαράθεση που ζει η Ανθρωπότητα με τη βαρβαρότητα, η μνήμη με τη λήθη, η ουσία με την εξουσία.
Ν. Λυγερός
Greek National Pride 