Από τη στιγμή που έγινε γνωστό το περιεχόμενο της πρότασης των πιστωτών ξεκαθαρίστηκε ότι δεν υπάρχει πια καλό σενάριο για τη χώρα μας. Το δίλημμα είναι μεταξύ μιας συμφωνίας που θα φέρει άγρια λιτότητα για την κοινωνική πλειοψηφία και μιας ρήξης που θα οδηγήσει σε μια απρόβλεπτης έντασης καταστροφή. Εχουμε να επιλέξουμε μεταξύ υπερφορολόγησης και νέας πτώσης του βιοτικού επιπέδου και των ακραίων κινδύνων που θα έφερνε η σύγκρουση με τους εταίρους-πιστωτές με δεδομένη τη γεωγραφική θέση της χώρας και το γεγονός ότι εισάγουμε ακόμη και γάλα.

Ο πρωθυπουργός καλείται να πάρει δύσκολες αποφάσεις σε μια συγκυρία στην οποία στο εσωτερικό σηκώνονται κύματα αντιευρωπαϊσμού, ακούγονται δυνατά φωνές υπέρ της ρήξης από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, η ποιότητα του δημόσιου διαλόγου πέφτει διαρκώς, ενώ ο ορθολογισμός δεν ήταν ποτέ το ισχυρό εθνικό χαρακτηριστικό.

Το βασικό
Η προσπάθεια για συμβιβασμό μεταξύ κυβέρνησης-πιστωτών συνεχίζεται και μετά από ανταλλαγή αντιπροτάσεων συμφωνείται ένα κείμενο το οποίο θα είναι κατά 30% διαφορετικό από την πρόταση των εταίρων όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής. Η δυσάρεστη αυτή συμφωνία πηγαίνει προς έγκριση στη Βουλή και, αν οι διαρροές είναι λιγότερες από δώδεκα, η κυβέρνηση συνεχίζει κανονικά μέχρι το φθινόπωρο, ενδεχομένως με τη μεσολάβηση ανασχηματισμού. Αν οι διαρροές είναι περισσότερες, τότε μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο με κάλπες στις αρχές Ιουλίου. Εφόσον, όμως, η συμφωνία έχει περάσει με ψήφους βουλευτών της αντιπολίτευσης, τότε η χώρα δεν βρίσκεται στον αέρα, με την έννοια ότι και οι τράπεζες θα στηριχθούν από την ΕΚΤ και χρηματοδότηση θα δοθεί από τους πιστωτές. Ολα καλά, δηλαδή, μέχρι το φθινόπωρο, όταν θα συζητηθεί το νέο πρόγραμμα, με νέους όρους, αφού αποτιμηθεί η εφαρμογή των συμφωνηθέντων τώρα, η οποία δεν πρόκειται να είναι καθόλου εύκολη. πηγη