Στον «κακό» καπιταλισμό, συνηθίζεται και λέγεται ότι τα χρηματιστήριο είναι ο καθρέπτης της οικονομίας. Εάν αυτό είναι πραγματικότητα, τότε πολύ απλά είδαν και στην πράξη όσα συζητούσαν οι έχοντες έστω μια στοιχειώδη σχέση με το πώς λειτουργεί η παγκόσμια οικονομία και δεν είναι παράλληλα φορείς ουτοπικών οραματισμών «για μια δικαιότερη κοινωνία» με τη γνωστή διαστρέβλωση μιας ενδιαφέρουσας έννοιας, κοινωνιολογικά, αυτή της «αναδιανομής», την οποία την έχουν εξισώσει με τα «αυθαιρεσία» και «ληστεία».

Τα χθεσινά κατορθώματα του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών τα βιώσαμε από πρώτο χέρι. Ελεύθερη πτώση, με τις πάλαι ποτέ κραταιές τράπεζες να σημειώνουν τη μεγαλύτερη επιτρεπόμενη πτώση, στο -30%. Κλειδωμένος στο κατώτατο όριο διακύμανσης έκλεισε ο αντίστοιχος τραπεζικός δείκτης με το ανεκτέλεστο υπόλοιπο πωλήσεων για τις τέσσερις «συστημικές» τράπεζες να ξεπερνά τα 500 εκατ. μετοχές.

Όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ του το Αθηναϊκό Πρακτορείο (ΑΠΕ), «τη μεγαλύτερη ποσοστιαία πτώση από το 1987 και τη ‘Μαύρη Δευτέρα’ της 7ης Δεκεμβρίου 1987 (-15,03%) κατέγραψε σήμερα η χρηματιστηριακή αγορά, μετά την επαναλειτουργία της, ύστερα από πέντε εβδομάδες αργίας, λόγω των capital controls».

Και συνεχίζει, «ο Γενικός Δείκτης Τιμών έκλεισε στις 668,06 μονάδες, με δραματική πτώση 16,23%, υποχωρώντας στα χαμηλότερα επίπεδα από τις αρχές Σεπτεμβρίου του 2012, ενώ η συνολική κεφαλαιοποίησης της αγοράς μειώθηκε σήμερα κατά 8,4 δισ. ευρώ.» Ενδοσυνεδριακά, ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης κατέγραψε χαμηλότερη τιμή στις 615,22 μονάδες, όταν σημείωνε πτώση έως και 22,88%, η οποία περιορίστηκε μερικώς στη συνέχεια.

Εν ολίγοις και για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, εξαερώνονται κεφαλαιοποιήσεις και τα χαμένα δισεκατομμύρια ζαλίζουν… Όσους τουλάχιστον έχουν συναίσθηση των επιπτώσεων. Διότι υπάρχουν και οι συνήθεις αφελείς. Αυτοί που η λογική τους φθάνει μέχρι το «τι με νοιάζει… αφού δεν έχω εγώ μετοχές»… όταν σε λίγο θα ψάχνει τις καταθέσεις τους που θα έχουν πάει για την ανακεφαλαιοποίηση θα συνέλθει. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που δεν έχουν καταθέσεις και λένε επίσης «τι με νοιάζει».

Είναι οι φορείς της παρανοϊκής αντίληψης «αφού ψόφησε ο σκύλος μου, να ψοφήσει και του γείτονα»… Έως ότου διαλύσουμε εντελώς τη χώρα και τη μετατρέψουμε σε καμένη γη, επειδή, απλά, μάθαμε να τα θεωρούμε όλα αυτονόητα, μάθαμε στον λαϊκισμό και στο μεταξύ μας παραμύθιασμα, με αποτέλεσμα τώρα η χώρα να μην έχει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ θέση στον διεθνή καταμερισμό, να μην προσφέρει απολύτως τίποτα, να μην παράγει, να μην καινοτομεί πουθενά…

Καθίστε αναπαυτικά στις πολυθρόνες σας λοιπόν και παρατηρήστε όσα θα ξετυλιχτούν μπροστά στα μάτια σας τους επόμενους έξι μήνες κυρίες και κύριοι. Και μεταξύ μας: Επειδή οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, η εξαέρωση «κεκτημένων» δεν θα έχουν επιβληθεί από την Αριστερά, τσάμπα τους κατηγορείτε. Από την πραγματικότητα θα επιβληθούν.

Κι αν αυτό αποτραπεί, δεν θα αποτραπεί από την Αριστερά, ούτε από τα κόμματα. Ο από μηχανής δεν θα έρθει από αφελείς ιδεολόγους. Από το μυαλό των ολίγων, πρωτοπόρων επιχειρηματιών, που θα κάνουν την καμένη γη να ανθίσει ξανά.  πηγη