Ἂς ἐνηλικιωθοῦμε ὡς Ἑλλαδίτες καὶ κυρίως ὡς χριστιανοὶ ψηφοφόροι. Δὲν ὑπάρχει ἀλάθητη συνταγὴ γιὰ τὸ ποιὰ ψῆφος εἶναι ἡ πιὸ συμφέρουσα. Χρειάζεται ἐπίπονη σκέψη, ἀποδέσμευση ἀπὸ συνήθειες καὶ ἑξαρτήσεις. Ὁ φόβος τῆς εὐθύνης γιὰ τὸ ρίσκο εἶναι ἡ στάση τῶν ὥριμων πολιτῶν. Δὲν ὑπάρχουν ἀσφαλεῖς συνταγὲς γιὰ τὸ τί «πρέπει» νὰ κάνουμε. Οἱ λύσεις θὰ γεννηθοῦν ὅταν νιώσουμε γιὰ τὰ καλὰ στὸ πετσί μας τὴν παγίδευση στὴν ἀναπηρία.

Μὲ προσευχὴ νὰ δώσουμε χῶρο καὶ χρόνο στὸ νέο καὶ εὐλογημένο νὰ ἀνθίσει καὶ νὰ γίνει τριανταφυλλιά.

Ψηφίζουμε μὲ πάθος ἔντιμους μαχητὲς τῆς Ὀρθόδοξης πίστης. Πολιτικοὺς ποὺ εἶναι ἐραστὲς τῆς ἀλήθειας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀνιδιοτελεῖς ἐργάτες τῆς ἀρετῆς, ἕτοιμους γιὰ θυσία καὶ ὑπέρβαση. ΟΧΙ ἄθεους μασόνους πολιτικοὺς ποὺ εἰρωνεύονται τὸν Θεάνθρωπο καὶ χλευάζουν τοὺς πιστοὺς χριστιανούς. Πολιτικοὺς ποὺ παίζουν στὰ ζάρια τὶς τύχες ἑνὸς ὁλόκληρου λαοῦ γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν τὰ προσωπικὰ καὶ οἰκογενειακὰ συμφέροντά τους. Ὁ πολίτης ἔχει εὐτυχῶς ἀκόμα τὴ δύναμη τῆς ψήφου του. Προσπαθοῦν ἀπεγνωσμένα οἱ ἐκφραστὲς τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας νὰ μᾶς πείσουν, ὅτι ἂν δὲν τοὺς δώσουμε ἰσχυρὴ πλειοψηφία, μᾶς ἀπειλεῖ τὸ χάος καὶ ἡ ὁλοκληρωτικὴ καταστροφή. Ξεχνοῦν πὼς τὸ χάος ἔχει ἤδη γίνει συνοδοιπόρος τῆς καταστραμμένης ἀπὸ τοὺς κομματανθρώπους ζωῆς μας.

Ἂς τολμήσουμε ὡς χριστιανοὶ μὰ τοὺς ἀρνηθοῦμε τὴν ψῆφο μας. Αὐτὸ ποὺ θὰ προκύψει ἀποκλείεται νὰ εἶναι κάτι χειρότερο. Ἄλλωστε γιὰ νὰ γεννηθεῖ τὸ καινούργιο πρέπει νὰ «πεθάνει» τὸ παλαιό. Οἱ πολιτικοὶ ταγοί μας στὰ φθονερὰ πρόσωπά τους φοροῦν τὶς ἴδιες ἀποκρουστικὲς μάσκες τοῦ σκότους, γιὰ νὰ κρύβουν τὶς ἐνοχὲς καὶ τὶς αὐθαιρεσίες τους. Ἐμεῖς ΔΕΝ ἀντέχουμε νὰ τὸ παραδεχτοῦμε. Ἂς σπάσουμε ἐπιτέλους τὶς ἁλυσίδες ποὺ μᾶς συνδέουν μὲ τὰ κόμματα τῆς διαπλοκῆς καὶ τῆς ἐξουσίας. Ἡ ἀγάπη νὰ ἀντικαταστήσει τὸν φόβο, ἡ εἰλικρίνεια τὴν ὑποκρισία, ἡ ἁπλότητα τὴν πονηριά. Νὰ δώσουμε μία εὐκαιρία στὸ θεϊκὸ φῶς νὰ φωτίσει τὶς πληγωμένες καὶ βασανισμένες καρδιές μας. ΓΕΝΟΙΤΟ

Δὲν ἀρκεῖ ὅμως νὰ φύγουν τὰ φθαρμένα πρόσωπα. Γιὰ νὰ λειτουργήσει ἡ ζωὴ πρέπει νὰ ἀλλάξουν ριζικὰ οἱ θεσμοί. Ποιοὶ μποροῦν νὰ τολμήσουν μία τέτοια «εἰρηνικὴ» ἐπανάσταση; Δὲν εἶναι εὔκολο ἐγχείρημα. Ἀπαιτεῖ ἡ πρόκληση πολιτικὰ ἀναστήματα μὲ λιονταρίσια καρδιά. Θέλει σημαντικὲς ἱκανότητες καὶ δεξιότητες. Ἐμπειρία καὶ πολιτικὸ ταλέντο (διαχείρισης κρίσεων), θυσιαστική τόλμη, ἀνιδιοτέλεια, θάρρος, γενναιότητα, ὑπομονή, ἦθος, πίστη ἀκλόνητη (στὴ μόνη ἀλήθεια). Γνώση τῆς ἔνδοξης ἱστορίας καὶ παράδοσης τοῦ ἔθνους μας. Νὰ μποροῦν νὰ κάνουν τὸν πόνο τους ἁγιασμὸ καὶ τὸν Σταυρὸ τους δόξα.

Ὁ κόμπος χριστιανοί μου ἔχει φθάσει στὸ χτένι, τὸ μαχαίρι στὸ κόκκαλο. Δὲν μπορεῖ ἡ ζωή μας νὰ εἶναι ἡ ἀναμονὴ τῆς ἑπόμενης «δόσης» ἀπὸ τὴν «τρόϊκα». Ἀναμονὴ γιὰ νὰ βγοῦμε στὶς ἀγορές, ζήτουλες γιὰ δανεικά. Ἀναμονὴ νὰ μᾶς παινέψουν οἱ τοκογλύφοι δανειστὲς καὶ δυνάστες μας, γιὰ τὸ πόσο σφίξαμε τὸ ζωνάρι μας. Μοιάζουμε μὲ σκυλιὰ ποὺ περιμένουν κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι ψίχουλα ἢ κλωτσιὰ ἀπὸ τὸν ἀφέντη τους. ΚΡΙΜΑ! Φτάνει πιὰ τέτοια ξεφτίλα. Δὲν ἀντέχεται τόση ἀπαξίωση. Ὁ κατήφορος δὲν ἔχει τέλος. Θὰ σηκωθοῦν οἱ πρόγονοί μας, ἀπὸ τοὺς τάφους τους καὶ θὰ μᾶς λυντσάρουν, ποὺ προδώσαμε τοὺς ἀγῶνες καὶ τὰ ὄνειρά τους. Γίναμε κοινωνία «δούλων», ὑποταγμένων, ἀναξιοπρεπῶν, παραδομένων. Νὰ τιμωρηθοῦν παραδειγματικὰ οἱ πολιτικοὶ ποὺ μᾶς ὁδήγησαν στὴν ὁλοκληρωτικὴ ὑποτέλεια ἀνίερων καὶ σκοτεινῶν δυνάμεων (τεκτονικῶν στοῶν). Στὴν ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας.

Ἀτίμασαν οἱ ἀχρεῖοι καὶ ἐξανδραπόδισαν τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία. Διέλυσαν τὰ ΠΑΝΤΑ! Ὁ ἑλληνισμὸς σήμερα εἶναι μία φθίνουσα γλυκιὰ νοσταλγία! Ὀφείλουμε ὡς ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ νὰ δώσουμε ἕνα ΟΡΙΣΤΙΚΟ τέλος στὰ κόμματα ποὺ ὁδήγησαν τὸν ἑλληνισμὸ σὲ ταπεινωτικὴ καὶ ντροπιαστικὴ ἥττα. ΓΕΝΟΙΤΟ!   πηγη