Να επικρίνουν την κυβέρνηση το ΚΚΕ και η Λαική Ενότητα για τις δυσμενείς εξελίξεις στο ασφαλιστικό, την αύξηση του Φ.Π.Α σε ορισμένα νησιά, το 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση και την φορολογική επιβάρυνση των αγροτών είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο.

Και τα δύο κόμματα ήταν κατά του μνημονίου και αποδοκίμασαν τον Αλέξη Τσίπρα όταν υπέγραψε τη συμφωνία που έφερε το τρίτο πρόγραμμα λιτότητας.

Θυμηδία όμως προκαλούν η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι που ψήφισαν το μνημόνιο στο οποίο περιλαμβάνονται όλα αυτά.

Οι ηγεσίες τους πίεζαν, για να μην πούμε εκλιπαρούσαν, τον Τσίπρα να αφήσει κατά μέρος τους ηρωισμούς, τις περιττές συζητήσεις, να μην κάνει τον δύσκολο και να συμφωνήσει με ό,τι του προσφέρουν οι δανειστές προκειμένου η χώρα να αποφύγει τις περιπέτειες που θα μπορούσαν να την οδηγήσουν ακόμη και εκτός ευρωζώνης.

Μειμαράκης, Γεννηματά και Θεοδωράκης δεν έκρυβαν την ανακούφιση τους όταν ο Τσίπρας εξερχόμενος της αιθούσης δήλωσε ότι «πάμε για συμφωνία».

Τις πρώτες μέρες έκαναν την πάπια και δεν μπήκαν στον πειρασμό να εκφράσουν αντιρρήσεις. Άλλωστε ήταν ακόμη νωπά τα δάκρυα χαράς που είχαν χύσει για την επίτευξη της συμφωνίας.

Όσο περνούσαν οι μέρες και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, προφανώς για να κρατήσουν αποστάσεις και να το παίξουν καλοί στους οπαδούς τους, δειλά στην αρχή, πιο εμφατικά στη συνέχεια, ξεκίνησαν να διατυπώνουν ενστάσεις για τη μία ή την άλλη πλευρά του μνημονίου.

Διατυμπάνισαν ότι θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να βρεθούν ισοδύναμα, ότι θα καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις στη Βουλή και θα απαιτήσουν από την κυβέρνηση να τις κάνει δεκτές, αλλιώς θα την καταγγείλουν για αναλγησία.

Σήμερα, ξέχασαν τι ψήφισαν, ξέχασαν τι υποσχέθηκαν για ισοδύναμα και καλπάζουν έμφορτοι ιερής οργής εναντίον των ληστών που απαλλοτριώνουν τα λαικά εισοδήματα.

Για ευνόητους λόγους η κριτική τους δεν στρέφεται κατά των δανειστών που υπαγόρευσαν τη συμφωνία- χέρι που σε ταίζει δεν το δαγκώνεις- αλλά εναντίον της κυβέρνησης.

Μα, σε μυαλοφυγόδικους απευθύνονται ; πηγη