Οι φρεγάτες κλάσης “Έλλη” (κλάση “Kortenaer” σε ολλανδική υπηρεσία) τύπου S (Standard) αποκτήθηκαν μεταχειρισμένες από το Πολεμικό Ναυτικό της Ολλανδίας, σταδιακά, στις δεκαετίες του 1980, του 1990 και του 2000.
Συνολικά το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) παρέλαβε και ενέταξε σε υπηρεσία δέκα πλοία του τύπου, αν και σήμερα παραμένουν σε υπηρεσία εννέα πλοία (μετά τον παροπλισμό της φρεγάτας F-463 “Μπουμπουλίνα” το 2013) εκ των οποίων έξι αναβαθμισμένα.
Σήμερα, είναι προφανές, ότι τα πλοία αυτά χρήζουν αντικατάστασης, διότι δεν ικανοποιούν πλέον τις σύγχρονες επιχειρησιακές απαιτήσεις. Ας εξετάσουμε λοιπόν τις επιλογές του ΠΝ.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 το ΠΝ προμηθεύτηκε δύο φρεγάτες τύπου Standard εκτοπίσματος 3.630 τόνων (ναυπηγήθηκαν στα Royal Schelde για λογαριασμό της Ολλανδίας). Το ολλανδικό πρόγραμμα απέδωσε συνολικά 12 πλοία και διήρκεσε από τον Απρίλιο του 1975 έως τον Οκτώβριο του 1983.
Το ΠΝ αγόρασε το 6ο και το 7ο πλοίο του προγράμματος, τα οποία εντάχθηκαν σε υπηρεσία ως F-450 “Έλλη” (πρώην F-812 “Pieter Florisz”) και F-451 “Λήμνος” (πρώην F-813 “Witte de With”). Η ναυπήγηση της “Έλλης” ξεκίνησε την 1η Ιουλίου του 1977 (καθελκύστηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1979) και εντάχθηκε στο ΠΝ στις 10 Οκτωβρίου του 1981.
Η ναυπήγηση της “Λήμνου” ξεκίνησε στις 13 Ιουνίου του 1978 (καθελκύστηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1979) και εντάχθηκε στο ΠΝ στις 18 Σεπτεμβρίου του 1982. Την περίοδο 1993-1997 το ΠΝ ενέταξε σε υπηρεσία τέσσερις ακόμα φρεγάτες τύπου Standard ενώ, την περίοδο 2001-2004, εντάχθηκαν στο στόλο τέσσερις ακόμα φρεγάτες του αυτού τύπου.
Πιο συγκεκριμένα, η φρεγάτα F-459 “Αδρίας” (πρώην F-808 “Callenburgh”) εντάχθηκε στο ΠΝ στις 30 Μαρτίου του 1994 (έναρξη ναυπήγησης: 30 Ιουνίου του 1975, καθέλκυση: 12 του Μαρτίου 1977),
η F-460 “Αιγαίον” (πρώην F-810 “Banckert”) εντάχθηκε στις 14 Μάιου του 1993 (έναρξη ναυπήγησης: 25 Φεβρουαρίου του 1976, καθέλκυση: 13 Ιουνίου του 1978),
η F-461 “Ναβαρίνο” (πρώην F-809 “Van Kinsbergen”) εντάχθηκε την 1η Μαρτίου του 1995 (έναρξη ναυπήγησης: 2 Σεπτεμβρίου του 1975, καθέλκυση: 16 Απριλίου του 1977),
η F-462 “Κουντουριώτης” (πρώην F-807 “Kortenaer”) εντάχθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1997 (έναρξη ναυπήγησης: 8 Απριλίου του 1975, καθέλκυση: 18 Δεκεμβρίου του 1976),
η F-463 “Μπουμπουλίνα” (πρώην F-826 “Pieter Florisz”) εντάχθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 2001 και παροπλίστηκε στις 18 Φεβρουαρίου του 2013 (έναρξη ναυπήγησης: 21 Ιανουαρίου του 1981, καθέλκυση: 8 Μάιου του 1982),
η F-464 “Κανάρης” (πρώην F-825 “Jan Van Brakel”) εντάχθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 2002 (έναρξη ναυπήγησης: 16 Νοεμβρίου του 1979, καθέλκυση: 16 Μάιου του 1981),
η F-465 “Θεμιστοκλής” (πρώην F-823 “Philips van Almonde”) εντάχθηκε στις 24 Οκτωβρίου του 2003 (έναρξη ναυπήγησης: 3 Οκτωβρίου του 1977, καθέλκυση: 11 Αυγούστου του 1979) και
η F-466 “Νικηφόρος Φωκάς” (πρώην F-824 “Bloys Van Treslong”) εντάχθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 2004 (έναρξη ναυπήγησης: 27 Απριλίου του 1978, καθέλκυση: 15 Νοεμβρίου του 1980).
Οι Standard έχουν διαστάσεις (μήκος x ύψος x πλάτος) 130,2 μέτρα x 14,4 μέτρα x 6,2 μέτρα. Το σύστημα πρόωσης των πλοίων είναι διαμόρφωσης CODAG (Combined Diesel and Gas) και αποτελείται από δύο κινητήρες τύπου Olympus TM3B της Rolls-Royce συνολικής ισχύος 2 x 25.700 ίππων, δύο κινητήρες τύπου Tyne RM1C, επίσης της Rolls-Royce, συνολικής ισχύος 2 x 4.900 ίππων, τέσσερις γεννήτριες συνολικής ισχύος 4 x 750 kW και δύο έμβολα, τα οποία καταλήγουν σε ισάριθμες προπέλες.
Η μέγιστη ταχύτητά τους ανέρχεται στους 30 κόμβους/ώρα (55,6 km/h). Με ταχύτητα πλεύσης 16 κόμβους/ώρα (29,6 km/h) η αυτονομία τους ανέρχεται στα 4.700 ναυτικά μίλια (8.704,4 km). Οι απαιτήσεις επάνδρωσης είναι της τάξεως των 198 ατόμων.
Ο εξοπλισμός μάχης περιλαμβάνει ένα πυροβόλο διαμετρήματος 76mm/62 Compatto της OTO Melara (από δύο στις φρεγάτες F-450 “Έλλη” και F-451 “Λήμνος”) μέγιστου βεληνεκούς 16 km, έναν οκταπλό εκτοξευτή τύπου Mk.29 GMLS (Guided Missile Launching System) με ισάριθμα αντιαεροπορικά βλήματα τύπου RIM-7Ρ Block-1 Sea Sparrow με ελάχιστο/μέγιστο βεληνεκές τα 1,22/16,55 km, δύο τετραπλούς εκτοξευτές βλημάτων επιφανείας-επιφανείας τύπου RGM-84D Block-1C Harpoon και RGM-84G Block-1G Harpoon σε διάταξη “X” με σύστημα ελέγχου βολής τύπου SWG-1A(V)9/-1A(V)10 και μέγιστο βεληνεκές 124+ km, ένα σύστημα CIWS (Close-In Weapon System) τύπου Phalanx Mk.15 Mod.12 διαμετρήματος 20mm με ελάχιστο/μέγιστο βεληνεκές 91/2.187 μέτρα (από δύο στις φρεγάτες F-450 “Έλλη” και F-451 “Λήμνος”), δύο διπλούς εκτοξευτές τορπιλών τύπου Mk.32 διαμετρήματος 324mm, ενώ μπορούν να φιλοξενήσουν έως και δύο ελικόπτερα ανθυποβρυχιακού πολέμου τύπου AB-212 ASW/EW (Anti-Submarine Weapon/Electronic Warfare).
Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός των μη αναβαθμισμένων πλοίων περιλαμβάνει το σύστημα διεύθυνσης βολής τύπου WM-25/STIR-180, το οποίο είναι τμήμα του συστήματος SEWACO II (Sensor and Weapon Command) και αποτελείται από το ραντάρ έρευνας αέρος και/ή επιφανείας και παρακολούθησης στόχων τύπου WM-25 και το μονοπαλμικό ραντάρ κατάγαυσης στόχου συνεχούς κύματος (Continues Wave Illuminator = CWI) τύπου STIR-180.
Το ραντάρ δύο διαστάσεων (2-D) έρευνας αέρος και/ή επιφανείας τύπου LW-08 Jupiter λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων D (1-2 GHz) και επιτυγχάνει μέγιστη εμβέλεια 260 km για στόχους με διατομή ραντάρ ίση ή μεγαλύτερη των δύο τετραγωνικών μέτρων.
Ο λοιπός ηλεκτρονικός εξοπλισμός αυτοπροστασίας των Standard αποτελείται από το ραντάρ επιφανείας τύπου ZW-06, το σονάρ τρόπιδας τύπου ΑΝ/SQS-505, το σύστημα εκτόξευσης αναλώσιμων τύπου Mk.36 SRBOC (Super Rapid Bloom Off-board Countermeasures, τέσσερα συστήματα επί έξι εκτοξευτές για τις φρεγάτες F-450 “Έλλη” και F-451 “Λήμνος” και από δύο συστήματα για τις υπόλοιπες φρεγάτες) και το σύστημα παραπλάνησης τορπιλών τύπου AN/SLQ-25Α Nixie.
Greek National Pride 