Ολοκλήρωση πρώτης αξιολόγησης, ρύθμιση χρέους και έξοδος στις αγορές την επόμενη χρονιά το σχέδιο του πρωθυπουργού. Χρειάζονται επενδύσεις για να έρθουν δουλειές. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για «τακτικούς ελιγμούς», διαμηνύει στο ΣΥΡΙΖΑ. Επίθεση σε αντιπολίτευση.Πάμε για συγκρούσεις διότι «η μεγάλη μάχη με την ολιγαρχία και τον νεοφιλελευθερισμό είναι ακόμα μπροστά μας», αλλά «να είμαστε έτοιμοι και για τακτικούς ελιγμούς ώστε να μείνουμε όρθιοι και να δώσουμε αυτή τη μάχη».

Μ΄αυτή τη φράση απευθύνθηκε ο Αλέξης Τσίπρας στο κομματικό ακροατήριο, μιλώντας σήμερα στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

Επιχειρώντας έναν μίνι απολογισμό της μέχρι σήμερα διαπραγμάτευσης, παρουσίασε «επιτυχίες», σε σχέση με τα αιτήματα των δανειστών (προστασία πρώτης κατοικίας για τους αδύναμους, παραμονή στο Δημόσιο του ΑΔΜΗΕ, διατήρηση 100 δόσεων κλπ), αιτιολόγησε τις υποχωρήσεις προκειμένου να τονώσει το «αριστερό ηθικό».

Το ρητορικό ερώτημα που έθεσε είναι χαρακτηριστικό: «Θα ήταν καλύτερα μια ηρωική έξοδος στον ουρανό ή μια μάχη βήμα προς βήμα για να βγούμε στο ξέφωτο;»…

Αυτό το δίλημμα άλλωστε θέτει και στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις του με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τις οποίες πύκνωσε μάλιστα το τελευταίο διάστημα εν όψει των επερχομένων.

Μέγιστος στόχος: Χρέος – αγορές

Ως τον μέγιστο στόχο της κυβέρνησης, πλέον, εμφάνισε την απομείωση του χρέους που είναι προϋπόθεση για την έξοδο στις αγορές και την «επανάκτηση της κυριαρχίας μας» εντός του 2016.

«Αυτός είναι ένας στόχος που μπορεί να επιτευχθεί μέσα στο 2016, μετά το τέλος της αξιολόγησης. Δηλαδή, η δυνατότητα επιστροφής στις αγορές και άρα ίσως δεν χρειαστούν όλα τα χρήματα που έχουμε συμφωνήσει έως το 2019», τόνισε.

Παράλληλα, επανέφερε ένα από τα βασικά σημεία του «παράλληλου προγράμματος» του ΣΥΡΙΖΑ, τις εργασιακές σχέσεις. Για άλλη μία φορά, δηλαδή, δήλωσε πως η κυβέρνηση θα θέσει θέμα επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την καταπολέμηση της μαύρης εργασίας».

Η σύνδεση δεν είναι τυχαία, καθώς το κυβερνητικό επιτελείο έχει επιλέξει την παράλληλη προώθηση «αριστερών» σχεδιασμών ή κοινωνικών θεμάτων με την διαπραγμάτευση των επώδυνων μέτρων, ώστε να υπάρχει αντίβαρο – και στην κοινωνία και στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Ασφαλιστικό, «κίτρινη ενημέρωση» και «οικουμενικές»

Φυσικά, εμφάνισε ως την πλέον σημαντική μάχη για το αμέσως επόμενο διάστημα τη διαπραγμάτευση για το ασφαλιστικό: Αν και όχι με κατηγορηματικό τρόπο, είπε ότι «ο αγώνας για μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού έχει στόχο να μην φορτώσει με μια ακόμη επώδυνη περικοπή συντάξεων τους συνταξιούχους», ώστε «να μην είναι οι συντάξεις φιλοδωρήματα» όχι μόνο για τους σημερινούς συνταξιούχους αλλά και για τις επόμενες γενιές.

Στο σημείο αυτό (όπως αναμενόταν…) κατήγγειλε την αντιπολίτευση για την άρνησή της να συνδράμει την κυβερνητική προσπάθεια, αποκλείοντας εκ νέου και τα περί «οικουμενικής» κυβέρνησης: «Η κυβέρνηση θεώρησε ότι ήταν σκόπιμο να καλέσει σε συστράτευση τα κόμματα, όχι για να μοιραστεί την ευθύνη, αλλά για τη χάραξη μιας ενιαίας εθνικής κόκκινης γραμμής για τη μη περικοπή των συντάξεων. Όλα τα υπόλοιπα είναι ευφάνταστα σενάρια για να τρέφονται η κίτρινη ενημέρωση και όσοι ελπίζουν ακόμα σε παρενθέσεις και οικουμενικές», τόνισε.

«Οι δυνάμεις της διαφθοράς και της διαπλοκής»

Εκτενής ήταν η αναφορά του στις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις και «στη διαπλοκή» που πολεμούν την κυβέρνηση υιοθετώντας, όπως είπε, ακόμη και σχέδια των ακραίων ευρωπαϊκών κύκλων, όπως το πρόσφατο (που επίσης δεν πέτυχε) για την έξοδο της χώρας από τη συνθήκη Σένγκεν.

«Οι δυνάμεις που θέλουν να αποτύχουμε θα συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη. Είναι οι πολιτικές δυνάμεις που ακραίου φιλελευθερισμού και οι δυνάμεις της εσωτερικής υποτίμησης, της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων.Εχουμε πολιτική υποχρέωση να τους διαψεύσουμε. Θα περάσουμε με επιτυχία την πρώτη αξιολόγηση και θα προχωρήσουμε στις αναγκαίες αλλαγές για κοινωνική δικαιοσύνη», ήταν η φράση.

Την εν λόγω σύνδεση ωστόσο την επιχείρησε ευθέως στο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, που ήταν το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησής του, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ώστε να αποφευχθεί το «κούρεμα» καταθέσεων τον Ιανουάριο.

«Η ανακεφαλαιοποίηση έγινε και στοίχισε 19 δισ. ευρώ λιγότερο. Η διαδικασία ήταν αναγκαία γιατί τα προηγούμενα χρόνια φορτώθηκαν οι τράπεζες με μη εξυπηρετούμενα δάνεια και είχαν δυο φορές ανακεφαλαιοποιηθεί ανεπαρκώς.

Η επιτυχία στεναχώρησε κάποιους στην Ελλάδα και την Ευρώπη γιατί χάνουν ένα διαπραγματευτικό εργαλείο πίεσης. Ισως στεναχώρησε και κάποια funds που είχαν ποντάρει στο να οδηγηθούν κάποιες τράπεζες σε διαδικασία εκκαθάρισης», ανέφερε.  πηγη