«Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με προσοχή τις ενστάσεις από τη μεριά του εισηγητού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Θέλω να σας διαβεβαιώσω, κ. Παφίλη αλλά και όλους τους συναδέλφους, ότι οι εξοπλιστικές ανάγκες που υπάρχουν περιγράφονται από τα Επιτελεία.

Έχετε δίκιο. Παλαιότερα, υπήρξαν εποχές όπου οι εξοπλιστικές ανάγκες δεν περιγράφονταν από τα Επιτελεία, αλλά από το κατά πόσο οι αντιπρόσωποι είχαν στενές σχέσεις με τους εκάστοτε Υπουργούς, διευθυντές εξοπλισμών ή συγγενικά τους πρόσωπα. Γι’ αυτό και 19 υποθέσεις εξοπλιστικών βρίσκονται σήμερα στη Δικαιοσύνη.

Αυτό έχει σταματήσει. Τώρα πλέον σας διαβεβαιώνω όλους και ζητώ τον έλεγχο από τη Βουλή. Ζητώ την παρουσία όλων σας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας – και της Επιτροπής Εξοπλισμών και της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, αλλά και μεμονωμένων συναδέλφων – να έρθετε για οποιοδήποτε θέμα αφορά τα εξοπλιστικά ή τη λειτουργία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και να ενημερωθείτε.

Αφήνουμε τα Επιτελεία να επιλέξουν. Κι αφού επιλέξουν τα Επιτελεία, εν συνεχεία η διαδικασία έρχεται στη Βουλή των Ελλήνων, στην Επιτροπή Εξοπλισμών, όπου η στρατιωτική ηγεσία είναι αυτή η οποία απαντά σε ερωτήσεις των Βουλευτών.

Θέλω να σας πω ότι από τους φακέλους τους οποίους ανοίξαμε στη Γενική Γραμματεία Εξοπλισμών είναι αλήθεια ότι, δυστυχώς, στην πλειοψηφία τους έλειπαν από μέσα οι εγγυητικές επιστολές. Οι υποθέσεις αυτές πήγαν στη Δικαιοσύνη. Στις περισσότερες υποθέσεις, τα αντισταθμιστικά ωφελήματα όχι απλώς δεν είχαν υλοποιηθεί, αλλά τα περισσότερα από αυτά ήταν τόσο «γκρίζα» που οδήγησαν τη Δικαιοσύνη σε συμπεράσματα και σε παραπομπή των πολιτικών υπευθύνων – η οποία ζητείται σήμερα και με έγγραφο προς τη Βουλή από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, από τον Εισαγγελέα Διαφθοράς – αλλά και παράλληλα δημιουργούσαν ξεκάθαρες σχέσεις πληρωμής προμηθειών. Η εποχή αυτή τελείωσε.

Αυτή η συμφωνία που φέρνουμε σήμερα είναι συμφωνία την οποία δεν υπογράψαμε εμείς. Υπεγράφη από τον κ. Αβραμόπουλο, ως Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Είναι η λύση σε αυτό το φαινόμενο το οποίο βλέπαμε στο παρελθόν. Διακρατικές συμφωνίες. Διακρατική συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, διακρατική συμφωνία με τη Ρωσία. Διακρατικές συμφωνίες και με άλλες χώρες.

Και εδώ θέλω να σας πω ότι το θέμα των προμηθειών έχει να κάνει και με την ανάπτυξη της αμυντικής μας βιομηχανίας, με πρώτες τις κρατικές βιομηχανίες: Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, την ΕΑΒ, αλλά κι εκείνες τις βιομηχανίες, οι οποίες, δυστυχώς, με την πολιτική προηγούμενων κυβερνήσεων έκλεισαν, ενώ θα μπορούσαν να είναι παραγωγικές, όπως τη Βιομηχανία της Ηπείρου, τη Βιομηχανία Οχημάτων της Θεσσαλονίκης.

Η πολιτική την οποία έχουμε χαράξει πλέον είναι οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες να εκπροσωπούνται σε κάθε επίσκεψη της πολιτικής ηγεσίας – είτε δική μου είτε του κ. Βίτσα – στο εξωτερικό και, παράλληλα, μαζί μας να είναι ο ΣΕΚΠΥ, δηλαδή ιδιωτικές ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι στα τελευταία τέσσερα – πέντε ταξίδια τα οποία έγιναν – με τελευταίο εκείνο στην Ινδία – υπεγράφησαν συμφωνίες πολύ σοβαρές, οι οποίες βοηθούν την ανάπτυξη και της δημόσιας αλλά και της ιδιωτικής αμυντικής βιομηχανίας. Η Ελλάδα πλέον παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο.

Είπατε για τον ρόλο στο ΝΑΤΟ. Θα σας πω ότι εμείς δεν δεσμευόμαστε από το ΝΑΤΟ για υλικά, τα οποία προέρχονται από χώρες μη μέλη του ΝΑΤΟ. Τα περισσότερα αμυντικά συστήματα της αεράμυνας προέρχονται από τη Ρωσία: Οι S-300, τα TOR-M1.

Δεν είναι κωδικοποιημένα από το ΝΑΤΟ. Είναι αυτόνομα συστήματα για τα οποία ελέγχουμε τους πηγαίους κωδικούς εμείς. Είναι αλήθεια ότι προστατεύουν, βεβαίως, γιατί είμαστε μέλη της Συμμαχίας, και συμμαχικές εγκαταστάσεις. Δηλαδή οι S-300 δεν πρέπει να καλύπτουν την άμυνα της Σούδας; Αν αύριο χτυπήσουν τη Σούδα, ο μη γένοιτο, θα τη χτυπήσουν, επειδή είναι βάση του ΝΑΤΟ; Μία ελληνική βάση θα χτυπήσουν. Έναν ελληνικό τόπο θα χτυπήσουν. Οι S-300, λοιπόν, κάνουν την «ομπρέλα» αυτή και καλύπτουν τη Σούδα και ως ελληνικό έδαφος και ως βάση συμμαχική, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι τον έλεγχο των μέσων αυτών τον έχει το ΝΑΤΟ.

Η Σούδα σας πληροφορώ ότι αυτή τη στιγμή καλύπτεται από τους S-300, που είναι μη νατοϊκό όπλο το οποίο ελέγχουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Και αυτό εξηγούμε και στους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι η Ελλάδα, υποχρεωμένη να λειτουργεί με διαφορετικά συστήματα, έχει στην κατοχή της και συστήματα τα οποία ναι μεν είναι ενταγμένα στην άμυνα της χώρας, αλλά την ίδια στιγμή προσφέρουν υπηρεσίες και στις συμμαχικές εγκαταστάσεις, χωρίς αυτό να έχει αλληλεξάρτηση.

Στο σημείο αυτό θα σας πω ότι η Ελλάδα, έχοντας μια ιδιαίτερα σημαντική γεωπολιτική θέση, ιδίως στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, στα θέματα των εξοπλισμών προχωρά σε συμφωνίες και με τρίτες χώρες, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, τα Αραβικά Εμιράτα. Μεθαύριο θα είμαι στην Ιορδανία. Και η Ελλάδα έχει μία δυνατότητα, η οποία της δίνει το δικαίωμα, ως χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ, να κάνει συμπαραγωγές με χώρες εκτός ΝΑΤΟ, δίνοντας την πιστοποίηση χώρας και προϊόντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ.

Για να σας τα αποσαφηνίσω καλύτερα. Αν αύριο – πρώτα ο Θεός – συμφωνήσουμε με την Ινδία για την προσφορά που υπάρχει για το «ΑΡΤΕΜΙΣ», όπου η Ελλάδα θα δίνει το πυροβόλο, θα δίνει την κάννη, και δημιουργηθεί ένα σύστημα μαζί με το ινδικό σύστημα κατεύθυνσης, το οποίο θα συμπαράγουμε, εδώ, στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, το οπλικό αυτό σύστημα θα έχει την πιστοποίηση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Και αυτό είναι το μεγάλο προσόν για το οποίο οι τρίτες χώρες θέλουν τις συνεργασίες, ιδιαίτερα με την κρατική αμυντική βιομηχανία.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι στα θέματα αυτά, το αβαντάζ που έχουμε να είμαστε μέλος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ και παράλληλα να διατηρούμε σοβαρές και συνεπείς σχέσεις με χώρες εκτός ΝΑΤΟ, μας δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουμε τα αμυντικά μας συστήματα.

Θέλω δε να σας πω ότι πλέον γίνεται μια πολύ μεγάλη προσπάθεια να διαθέσουμε πάρα πολύ μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών τα οποία δεν χρησιμοποιούνται, τα έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός και βρίσκονται στις αποθήκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε τιμές διάθεσης, παρότι πολλά εξ αυτών – τα περισσότερα – είναι ληγμένα που φτάνουν στο 45% ή 50% της αξίας αποκτήσεώς τους. Ήδη έχουμε προχωρήσει σε διαγωνισμούς.

Ήδη έχουν πωληθεί – και από εκεί καλύπτουμε μεγάλα κενά που υπάρχουν από τον Προϋπολογισμό του Υπουργείου Άμυνας – στα Αραβικά Εμιράτα πύραυλοι αεροσκαφών οι οποίοι έληγαν μέσα στο 2015. Προχωράμε τώρα με την Αίγυπτο στο να δώσουμε 100 παλιά άρματα, τα BMP-1, τα οποία δεν χρησιμοποιούν πλέον οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και ο Ελληνικός Στρατός και παράλληλα να δώσουμε και δουλειά στην ΕΛΒΟ για άλλα 100, τα οποία θα έχουν ως αποτέλεσμα 72 καινούργια να δοθούν στην Αίγυπτο.

Για να παραχθούν υποβρύχια στα ελληνικά Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, που χειρίζεται, σας θυμίζω, αυτή τη στιγμή το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον η Ινδία, η Πολωνία, η Αίγυπτος και άλλες χώρες.

Σε αυτή, λοιπόν, τη μεγάλη προσπάθεια που είναι μια εθνική προσπάθεια, εγώ ζητώ απ’ όλες και όλους τους συναδέλφους τη συνεργασία. Είμαστε στη διάθεσή σας προκειμένου να σας ενημερώσουμε για όλα αυτά και παράλληλα να τελειώσουμε με αυτές τις υποθέσεις, όπου κάθε εξοπλιστικό σύστημα από πίσω έκρυβε ένα μυστικό.

Οι διακρατικές συμφωνίες, η πλήρης διαφάνεια για εμπλοκή σε όλες τις συμβάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τα εξασφαλίζουν αυτά και παράλληλα, το κυριότερο απ’ όλα, ο έλεγχος της Βουλής και της Επιτροπής Εξοπλισμών που έχει τη δυνατότητα πρόσβασης, αλλά και παράλληλα η δυνατότητα που δίνουμε σαν πολιτική ηγεσία με τον κ. Βίτσα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας κάθε Βουλευτής και κάθε κόμμα να έχει την πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες.

Σας ευχαριστώ πολύ».

πηγη