Οι θόρυβοι είναι συνεχείς, έρχονται από παντού, περνά μέσα από την πόλη σαν μια ανοιχτή πληγή.
Ασθενοφόρα, πυροσβεστικά οχήματα, αστυνομικά οχήματα, αυτοκίνητα χωρίς διακριτικά , φώτα που αναβοσβήνουν,ουρλιαχτά στον δρόμο.
Οι άνθρωποι σταματούν, κοιτούν, ζαλισμένοι: με άδεια μάτια.
Ξέρουν ότι είναι αλήθεια, αλλά επίσης γνωρίζουν ότι γνώριζαν: ότι ήταν, κάποτε έπρεπε να συμβεί.
Η λύπη είναι ατέλειωτη λυπηρό , ξεχειλίζει από παντού , περνάει ακόμα και μέσα από τα πεζοδρόμια.
Αυτή είναι η μόνη λέξη που βγαίνει από τα χείλη , τα χείλη «μας», αυτό το «πράγμα» έγινε στην πατρίδα μας.
«Η δική μας« πρώτη επίθεση αυτοκτονίας, στο έδαφος του αεροδρομίου μας του Zaventem, κομμάτια σάρκας μπροστά από το σταθμό του μετρό μας, ξεκοίλιασμα, αναγκαστικός θάνατος.
Σταθμός Maelbeek , άλλο ένα από τα ονόματα που οι ξένοι δημοσιογράφοι θα πρέπει να μάθουν να προφέρουν.
13 νεκροί στο Zaventem, 15 στο Maelbeek.
Αυτό λέγονται κατά τη στιγμή που σας γράφω.
Τρέχω γρήγορα να πάω στην εφημερίδα , σε μια πόλη που αισθανόμαστε, που βλέπουμε, μαθαίνει κανείς ότι τα κλείνει όλα, ένα προς ένα, κομμάτι-κομμάτι, τον ένα τόπο μετά από τον άλλο .
Πρώτα τα αεροπλάνα μετά το μετρό και τα λεωφορεία, μετά οι σήραγγες και οι δρόμοι.
Τα σχολεία;
Στο Molenbeek, βλέπει κανείς φοβισμένους γονείς που περιμένουν στην πόρτα να θέλουν να πάρουν τα παιδιά τους.
Στο ραδιόφωνο, ο αναπληρωτής υπουργός εκπαίδευσης εξαγγέλλει : «αφήστε τα παιδιά μέσα (στις σχολικές αίθουσες), εδώ μέσα είναι ασφαλή.»
11:24, οι σειρήνες ηχούν ξανά: έκρηξη στην οδό de la Loi .
«Έκρηξη στην οδό de la Loi;;; » έστελνε με κείμενο ένας γιος προς την μητέρα του ακολουθούμενο από το «Μείνε στο σπίτι».
Να πηγαίνεις σπίτι σου γρήγορα, να αμπαρώνεσαι, αυτό είναι γίνεται επιτακτική ανάγκη.
Αυτοκίνητα προς την κατεύθυνση εξόδου των Βρυξελλών κάνουν την εμφάνιση τους.
Προς το εσωτερικό ακόμα πιο πολύς κόσμος, εκτός από τα αστυνομικά αυτοκίνητα που τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς την κατεύθυνση του κινδύνου του οποίου η πλειοψηφία του κόσμου δεν μπορεί να πιστέψει, ότι το κακό είναι παντού.
Το ουρλιαχτό των σειρήνων από τα αυτοκίνητα στην διαπασών που είναι τα μόνα που τρέχουν στις άδειες σήραγγες, και αυτή η κυκλοφορία φάντασμα σου φέρνει ψυχρά ρίγη και είναι σαφές γιατί.
Γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι το φυσιολογικό.
Και σήμερα, η πόλη δεν είναι φυσιολογική, γιατί η ζωή έχει σταματήσει.
«Είσαι καλά; «. Αυτή είναι η μόνη άλλη λέξη που ρέει,
«Θα μείνεις στο σπίτι ή θα πας στην δουλειά;
«» Το νου σου να προσέχεις «» Εντάξει; «» Είσαι καλά; «
Η αγωνία ανεβαίνει καθώς το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας δεν λειτουργεί, έκλεισε και αυτό.
Το Twitter και τα κοινωνικά δίκτυα αναλαμβάνουν.
Μοιραζόμαστε αυτόν τον φόβο όταν έχουμε την ευκαιρία να είμαστε με κάποιον, φυσικά, εκεί, στη στιγμή: τι θα γινόταν αν ένας από τους συγγενείς μας, ένας φίλος ήταν μέσα στους νεκρούς η στους διαμελισμένους της πίστας των Βρυξελλών.
Άσχημες εποχές.
Lockdown, εκεί φτάσαμε.
Αλλά αυτή τη φορά, με το αίσθημα της ομηρίας από την έκπληξη που εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν ένα μέρος που θα ήταν γεμάτο ζωή, όχι θάνατο.
Αυτή τη φορά είναι η χώρα που είναι απενεργοποιημένο, το επίπεδο 4 για όλα τα μετρό στο Σαρλερουά έκλεισε περισσότερες γραμμές στις Βρυξέλλες.
Περισσότερες γραμμές στο Παρίσι, ή το Λονδίνο, ή στον κόσμο.
Στο νοσοκομείο Saint-Pierre κάνουν έκκληση για προσφορά αίματος.
Ο πρωθυπουργός, σοβαρά και συγκίνηση στη φωνή εμφανίζεται, από μέρος της κυβέρνησής του.
Παρασκευή είχαν συλληφθεί στο Αμπντεσλάμ, υπήρχε η εντύπωση ότι πλήρωσαν τον λογαριασμό.
Κάλεσμα για ηρεμία, για αλληλεγγύη.
Κλήση να μείνουν όλοι στο σπίτι.
Ο Bart De Wever μιλάει για το σοβαρότερο γεγονός μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
ο Manuel Valls επαναλαμβάνει «Είμαστε σε πόλεμο εδώ και αρκετούς μήνες στην Ευρώπη.
» Η Γαλλία έχει κινητοποιήσει 1.600 αστυνομικούς και χωροφύλακες, 225 Βέλγοι στρατιώτες έφτασαν στις Βρυξέλλες.
Πόλεμος …
«Τυφλοί «, δήλωσε ο πρωθυπουργός, «επαχθές» γράφουν ο βασιλιάς και η βασίλισσα.
Θλίψη, όπως είπαμε , θλίψη στο άπειρο.
Greek National Pride 