Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι ο μεγάλος νικητής της συμφωνίας στο Eurogroup, σύμφωνα με την Wall Street Journal, καθώς κατάφερε και πάλι να θωρακίσει την εκλογική βάση του από τις περικοπές και να αγοράσει χρόνο για να κάνει τις δικές του μεταρρυθμίσεις. Το άρθρο, πάντως, επικρίνει τις κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα, ενώ σημειώνει ότι ο πραγματικός χαμένος είναι ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα η νεολαία. Κάνει ακόμη λόγο για μερική νίκη Σόιμπλε στο θέμα του χρέους, αλλά και για ήττα του ΔΝΤ.

Στο κείμενο που υπογράφει ο γνωστός δημοσιογράφος, Σάιμον Νίξον, αναφέρεται ότι η συμφωνία θα δώσει στην Ελλάδα μια πολυπόθητη περίοδο σταθερότητας, ενώ αναμένεται να οδηγήσει σε σημαντική χαλάρωση των χρηματοοικονομικών συνθηκών, καθώς η κυβέρνηση αποπληρώνει τις καθυστερούμενες οφειλές της και οι τράπεζες αποκτούν πρόσβαση σε φθηνότερη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η Αθήνα έχει επίσης δεσμευτεί σε ορισμένες μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν το επιχειρηματικό περιβάλλον και θα ενισχύσουν την εμπιστοσύνη, με τις αλλαγές αυτές να αφορούν μεταξύ άλλων με τον τρόπο που οι τράπεζες διαχειρίζονται τα επισφαλή δάνεια, το σύστημα πρόνοιας και το φορολογικό σύστημα. Η Wall Street Journal, όμως επισημαίνει ότι «η απροθυμία του κ. Τσίπρα να αποδεχθεί τη ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του ελληνικού οικονομικού μοντέλου προαναγγέλλει μια καθόλου εντυπωσιακή ανάκαμψη».

Αγοράζει χρόνο

Ο Αλέξης Τσίπρας, σημειώνει η αμερικανική εφημερίδα, αγοράζει, παράλληλα, χρόνο προκειμένου να ξεκινήσει τη δική του πιο σταδιακή διαδικασία μεταρρυθμίσεων. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι έχοντας εξασφαλίσει αυτή τη συμφωνία, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν πίσω από την κληρονομιά των προκατόχων τους. Οι φορολογούμενοι στην Ευρωζώνη έχουν ουσιαστικά συμφωνήσει να αναλάβουν το «λογαριασμό» για την περυσινή καταστροφική αντιπαράθεση. Η τύχη της Ελλάδας βρίσκεται πλέον στα χέρια της Αθήνας.

Επανειλημμένα, η Ευρωζώνη έχει δείξει ότι διαθέτει εντυπωσιακά αποθέματα πολιτικής βούλησης: όχι μόνο τη βούληση των οφειλετών, όπως οι Έλληνες, για τους οποίους το ευρώ είναι ένα αξιόπιστο αποθεματικό μέσο και ένα σύμβολο της κοινής ευρωπαϊκής τους μοίρας, αλλά και τη βούληση των πιστωτών, οι οποίοι ήταν απρόθυμοι να διακινδυνεύσουν το μεγάλο κόστος και την αναπόφευκτη πολιτική αναταραχή από μια διάλυση της Ευρωζώνης. Πράγματι, η αποφασιστικότητα να επιτευχθεί μια συμφωνία ήταν ακόμη μεγαλύτερη σε μια περίοδο κατά την οποία η διάλυση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται στο τραπέζι με το δημοψήφισμα της Βρετανίας για το Brexit.

Μερική νίκη και για τον Σόιμπλε

Ο Σάιμον Νίξον συμπεριλαμβάνει στον κατάλογο των νικητών και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τον οποίο σημειώνει ότι κατάφερε να πετύχει αναβολή αποφάσεων για την ελάφρυνση του χρέους.

«Είναι αλήθεια πως τώρα ο Σόιμπλε θα πρέπει να περάσει μια κόκκινη γραμμή, ζητώντας από την Bundestag να αποδεσμεύσει επιπλέον δάνεια διάσωσης ύψους 10 δισεκ. ευρώ προς την Ελλάδα χωρίς την πλήρη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα» αναφέρει ο Νίξον και προσθέτει «Αλλά τουλάχιστον κατάφερε να πετύχει την αναβολή λεπτομερών αποφάσεων για την ελάφρυνση του χρέους για μετά τις γερμανικές εκλογές το 2018, ενώ ταυτόχρονα να εξασφαλίσει ότι η όποια ελάφρυνση του χρέους θα συνεχίσει να εξαρτάται από την πλήρη συμμόρφωση της Αθήνας με το πρόγραμμά της. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ένδειξη μελλοντικών προβλημάτων εάν η Αθήνα δεν καταφέρει να πετύχει τους στόχους του προϋπολογισμού, το οποίο μοιάζει εύλογο δεδομένου ότι επέλεξε και πάλι να προσπαθήσει να επιτύχει αυτούς τους στόχους συσσωρεύοντας περισσότερους φόρους στην ίδια περιορισμένη βάση».

Ήττα για το ΔΝΤ

Εκ πρώτης όψεως, η συμφωνία αποτελεί ήττα για το ΔΝΤ, το οποίο φαίνεται και πάλι να υποχώρησε στην πίεση των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της Ευρώπης δίνοντας την ευλογία του σε συμφωνία με αδυναμίες.

Ο ελληνικός λαός είναι ο πραγματικός χαμένος

Οι πραγματικοί χαμένοι, προσθέτει ο Σάιμον Νίξον, είναι ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα η νεολαία που πιθανότατα θα συνεχίσουν να πληρώνουν το τίμημα για τις πολιτικές επιλογές της Αθήνας. Αυτή η συμφωνία σίγουρα επιτρέπει στην Ελλάδα την απαιτούμενη περίοδο σταθερότητας και θα οδηγήσει σε σημαντική χαλάρωση της οικονομικής ασφυξίας όσο η κυβέρνηση πληρώνει τις υποχρεώσεις της και έχει πρόσβαση στη χρηματοδότηση της ΕΚΤ.

Η Αθήνα, επίσης, έχει δεσμευθεί για ορισμένες μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει να βελτιώσουν το επιχειρηματικό περιβάλλον και να προσδώσουν εμπιστοσύνη, όπως στον τρόπο με τον οποίο οι τράπεζες αντιμετωπίζουν τα κακά δάνεια, αλλά και στα συστήματα πρόνοιας και φορολόγησης. Αλλά η απροθυμία του κ. Τσίπρα να αποδεχθεί τη ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του ελληνικού οικονομικού μοντέλου προαναγγέλλει μια καθόλου εντυπωσιακή ανάκαμψη.  πηγη