Εὐάγγελος Στ. Πονηρός Δρ Θ., Μ.Φ.
Σχολικός σύμβουλος θεολόγων Πειραιῶς, Δ΄ Ἀθηνῶν, Κυκλάδων
Ἡ γνωστή καί μή ἐξαιρετέα, ἀπειροελάχιστη πλήν ὅμως θορυβώδης, μειοψηφία ἤχησε γιά μιά ἀκόμη φορά τά παράφωνα οὐρλιαχτά της. Αὐτή τή φορά ἐνοχλήθηκαν, ἐπειδή ὁ πρόεδρος τῆς δημοκρατίας, πράττοντας τό καθῆκον του ὡς πρόεδρος τῆς δημοκρατίας, ὡς Ἕλληνας καί ὡς χριστιανός, γονάτισε μέσα στήν Ἐκκλησία!!!
Εἶναι καθῆκον τοῦ προέδρου τῆς δημοκρατίας νά πράττει ὅπως ἔπραξε, διότι ὁρκίσθηκε πρόεδρος στό Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐνοχλοῦνται ὅμως αὐτοί οἱ κύριοι! Ἐνοχλοῦνται ἐπειδή ἡ Ἐλλάδα εἶναι κράτος χριστιανικό.
Ἄς τό χωνεύσουν ὅμως αὐτό μιά γιά πάντα! Τό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος εἶναι συντεταγμένο «εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου καί Ἀδιαιρέτου Τριάδος».
Τό Σύνταγμα δέν εἶναι λογοτεχνικό κείμενο, δέν φέρει λυρικές περιγραφές ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ.
Κάθε λέξη του ἔχει ἀπόλυτη νομική ἰσχύ ἐντός τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας.
Γι΄ αὐτό καί ἡ εἰσαγωγική ἐπίκληση δηλώνει πώς ἡ Ἑλλάδα εἶναι κράτος χριστιανικό.
Αὐτό βεβαίως δέν σημαίνει, ὅτι οἱ μή χριστιανοί, πολίτες ἤ φιλοξενούμενοι, δέν ἔχουν ἰσονομία καί ἀνθρώπινα δικαιώματα!
Ὅλα αὐτά εἶναι συνταγματικῶς κατοχυρωμένα γιά ὅλους.
Ὁ χριστιανικός χαρακτήρας τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας σημαίνει πώς ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μέ τήν ἱστορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐδῶ καί εἴκοσι αἰῶνες καί τοῦ ἔχει δώσει τήν ταυτότητα τήν ὁποία ἔχει αὐτός σήμερα.
Εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μέ τήν ἱδρυτική τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ἐπανάσταση τοῦ 1821.
Εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μέ τούς μετά τήν ἐπανάσταση ἀγῶνες τοῦ Ἑλληνισμοῦ πρός ἀπελευθέρωση καί τῶν ὑπολοίπων ἐδαφῶν καί πληθυσμῶν, τά ὁποῖα συνιστοῦν τό σημερινό ἑλληνικό κράτος.
Εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μέ τούς ἀγῶνες τοῦ Ἑλληνισμοῦ γιά ἐπιβίωση σέ δύσκολους καί χαλεπούς καιρούς ὅπως ὁ Β΄ παγκόσμιος πόλεμος καί ἡ σημερινή οἰκονομική κρίση.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὀργανώνει συσσίτια καί σώζει ἀπό τόν θάνατο χιλιάδες ἀστέγους καί ἀνέργους.
Δέν εἴδαμε κανέναν ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τήν ἀμφισβητοῦν, νά ὀργανώσει κανένα συσσίτιο γιά τά θύματα τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως!!!
Κι ὅμως μερικοί ὀνειρεύονται, πώς ἡ Ἑλλάδα εἶναι κράτος «κοσμικό» καί «λαϊκό».
Ἄν ὅμως ποτέ ἡ Ἑλλάδα ἀφαιρέσει ἀπό τό Σύνταγμά της τήν Ὀρθοδοξία, τή μοναδική δύναμη ἡ ὁποία τή στήριξε σέ χαλεπούς καιρούς ὅπως ἡ τουρκοκρατία, ὅταν ὁ Ἑλληνισμός κινδύνευε νά ἀφανισθεῖ παντελῶς, τότε δέν θά γίνει κράτος «κοσμικό», οὔτε «λαϊκό», ἀλλά ἄκοσμο καί ἀντιλαϊκό.
