Δεν φαντάζεστε (που λέει και η διαφήμιση) τι κρύβεται πίσω από την οργισμένη επιστολή Τσακαλώτου στους θεσμούς. Αυτό που κρύβεται δεν είναι άλλο από το σοκ του Ελληνα υπουργού στην πληροφορία ότι οι θεσμοί επιδιώκουν ως το τέλος του έτους την αντικατάστασή του με Αυστριακό Οικονομολόγο της σχολής Θάτσερ.

Οι θεσμοί προβλέπουν ότι η Ελλάδα εντός ελαχίστου διαστήματος θα μοιάζει με κρανίου τόπο και από τώρα έχουν προετοιμασθεί ακόμη και γι΄αυτό το ακραίο σενάριο που παραπέμπει ευθέως στον Οθωνα! Ο Όθων (1 Ιουνίου 1815 – 26 Ιουλίου 1867), γνωστός και ως Όθωνας, ήταν ένας Βαυαρός πρίγκιπας του Οίκου των Βιττελσβάχων), που έγινε ο πρώτος βασιλιάς του σύγχρονου (τρόπος του λέγειν) ελληνικού κράτους. Αντίστοιχους φόβους έχει τόσο η Λούκα Κατσέλη όσο και άλλα στελέχη της οικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου.

Η βίαιη αλλαγή που επιχειρείται στις διοικήσεις των τραπεζών είναι το πρώτο βήμα της εγκαθίδρυσης δοτής από τους δανειστές κυβέρνησης. Το άλλοθί τους θα είναι τα άδεια ταμεία του κράτους και η μη εφαρμογή του προγράμματος από ελληνικής πλευράς. Σ΄αυτή την περίπτωση εάν υποθέσουμε ότι κλωτσάμε και θελήσουμε να φύγουμε από το ευρώ αυτό που θα συμβεί είναι να μετατραπούν τα 400 δις ευρώ του χρέους μας σε δραχμές-αντιλαμβάνεσθε πόσους αιώνες (και πόσες γενιές Ελλήνων) θα πληρώνει ο ελληνικός λαός για να ξεχρεώσει.

Οι δανειστές επιχειρούν πλέον ανοιχτά να πάρουν στα χέρια τους την το Οικονομικό Επιτελείο του Κράτους: Aπό τις Τράπεζες και το TXS, ως το ΤΑΙΠΕΔ, τα υπ. Οικονομικών-Ανάπτυξης, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, τα αποθέματα χρυσού, την Τράπεζα της Ελλάδος, τη Γενική Γραμματεία Εσόδων και πάει λέγοντας.

Στο μεταξύ την εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «σε πραγματική κυβέρνηση» ζητά ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ως απάντηση στην απόφαση των Βρετανών για Brexit.

Σε άρθρο του που θα δημοσιευθεί στην αυριανή έκδοση της «Frankfurter Allgemeine Zeitung», ο κ. Σουλτς εισηγείται αυτή η «ευρωπαϊκή κυβέρνηση» να υπόκειται στον κοινοβουλευτικό έλεγχο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ενός δεύτερου σώματος, το οποίο θα αποτελείται από εκπροσώπους των κρατών- μελών. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό θα καταστήσει πιο διαφανή την πολιτική λογοδοσία στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ θα περιορίσει την δυσαρέσκεια των πολιτών προς την ΕΕ, ένα σημαντικό πρόβλημα της οποίας είναι ότι για τους πολίτες δεν είναι σαφές ποιος κάνει τι και συχνά η ΕΕ θεωρείται υπεύθυνη για αποφάσεις τις οποίες έχουν λάβει οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών. Το θέμα λοιπόν, συνεχίζει, δεν είναι «περισσότερη Ευρώπη», αλλά «να προσδιορίσουμε σαφώς τι μπορούν να περιμένουν οι πολίτες από την ΕΕ σε διάφορους τομείς». Η ΕΕ δεν πρέπει να αναμιγνύεται σε υποθέσεις που μπορούν να ρυθμιστούν εθνικά ή περιφερειακά, αλλά να εστιάσει στα ζητήματα που μπορούν να διευθετηθούν μόνο από κοινού, καταλήγει.πηγη