Παρά το συνεχόμενο ξενύχτι, περάσαμε ωραία με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Ως Ελλάδα τα πήγαμε καλύτερα απ’ ό,τι περιμέναμε.

Η αποστολή γύρισε με έξι μετάλλια κι εδώ στην «Εφ.Συν.» αισθανόμαστε δικαιωμένοι για έναν βασικό λόγο: Στο αφιερωματικό τεύχος που κυκλοφόρησε το Σάββατο 6 Αυγούστου, φιλοξενήσαμε τέσσερις συνεντεύξεις αθλητών μας.

Αυτών που πιστεύαμε ότι θα μπορούσαν να τα πάνε καλύτερα στη Βραζιλία. Το ποσοστό δικαίωσής μας έφτασε στο 100%!

Διότι μιλήσαμε με Γιαννιώτη, Πετρούνια, Στεφανίδη και Κορακάκη! Ολοι τους πήραν μετάλλιο, η δε Αννα έκανε το 2/2.

Δυστυχώς, οι εποχές κρίσης που ζούμε, δεν επέτρεψαν να βγάλουμε μεγαλύτερο σε σελίδες τεύχος, ώστε να φιλοξενηθούν και άλλοι αθλητές μας.

Για να το ξέρει η ΕΟΕ, από τώρα, στο Τόκιο το 2020 σκοπεύουμε να βγάλουμε ολόκληρο τόμο. Και όσες πιο πολλές οι συνεντεύξεις τόσο πιο πολλά τα μετάλλια!

Κατά τα λοιπά, οι επιδόσεις των αθλητών ήταν αξιοσημείωτες, αν και ο Γιουσέιν Μπολτ μάς στεναχώρησε που δεν έσπασε κάποιο από τα δικά του παγκόσμια ρεκόρ.

Οι Αγώνες του Ρίο θα αποτελούν σημείο αναφοράς και στο μέλλον, καθώς ήταν οι τελευταίοι του Τζαμαϊκανού, αλλά και του Φελπς, του Τζινόμπιλι, του Πάρκερ και του Ηλία Ηλιάδη, μεταξύ πολλών άλλων…

Η διοργάνωση ήταν -εν ολίγοις- τραγική. Καθημερινά τα γράφαμε κι εμείς από την Αθήνα και κυρίως όσοι βρέθηκαν στο Ρίο, που υπέστησαν ταλαιπωρία, ένιωσαν αρκετές φορές φόβο και έβλεπαν μπροστά τους συνεχώς τις διοργανωτικές ανορθογραφίες των Βραζιλιάνων.

Οι Αγώνες τους, σε καμία περίπτωση, δεν μπορούν να συγκριθούν με όλους αυτούς των τελευταίων δεκαετιών, από τη Σεούλ κι έπειτα.

Ο κόσμος, επίσης, δεν έδωσε μαζικό «παρών», με την ευθύνη να βαραίνει τους διοργανωτές, οι οποίοι απέτυχαν να προσελκύσουν κοινό.

Είναι χαρακτηριστική η παραπάνω φωτογραφία από την απονομή στα 4×400 στον στίβο, όπου οι αθλητές πίσω τους έχουν άδειες εξέδρες, λες και πρόκειται για ματς… κεκλεισμένων των θυρών.

Στο Τόκιο, λογικά, θα είναι πολύ καλύτερα…

Πτώση και αδιαφορία

Σύμφωνα με την καταμέτρηση των μεταλλίων χθες το απόγευμα, η Κίνα βρισκόταν πίσω από τη Βρετανία, καθώς είχε ένα λιγότερο χρυσό (27-26), με συνέπεια να χάνει τη δεύτερη θέση στην ανεπίσημη κατάταξη.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η εμφάνιση της πολυπληθέστερης χώρας του κόσμου δεν ήταν πετυχημένη στη Βραζιλία.

Οι προβλέψεις μιλούσαν για 30 ώς 36 χρυσά, σκοπός που δεν επετεύχθη.

Ολα δείχνουν πως η Κίνα θα πάρει λιγότερα απ’ ό,τι και στο Σίδνεϊ (28) και αρκετά μακριά από τα 32 της Αθήνας, τα 38 του Λονδίνου και φυσικά τα 51 του Πεκίνου.

Οι ιθύνοντες του αθλητισμού εμφανίζονται απογοητευμένοι, ο κόσμος όμως όχι και τόσο.

Οσο εκσυγχρονίζεται ο κόσμος (ακόμη και στην Κίνα) τόσο κοπάζει το εθνικό αίσθημα περηφάνιας.

Παλιότερα, ίσως να είχαμε και… αυτοκτονίες -που λέει ο λόγος-, τώρα απλά ξημερώνει Δευτέρα για τους Κινέζους.

Πανηγυρίζουν τις επιτυχίες των αθλητών τους, αλλά δεν τα βάφουν μαύρα αν έρθει μια αποτυχία.

Η κυβέρνηση της χώρας, πάντως, μόνο ευχαριστημένη δεν είναι. Τόσο από τις επιδόσεις όσο και από τις «δυτικές» αντιδράσεις του κόσμου.

Η Γελένα Ισινμπάγεβα εξελέγη ως «προσωρινή» Αθάνατη της ΔΟΕ, ως εκπρόσωπος των αθλητών, και έβαλε τα κλάματα για μία ακόμη φορά. Το είχε ξαναπάθει, παρουσία του Πούτιν, αποχαιρετώντας τους αθλητές της Ρωσίας που είχαν δικαίωμα συμμετοχής στους Αγώνες, πιθανότατα να το έπραξε και όταν η Κατερίνα Στεφανίδη πήρε το χρυσό. Πάντως, για να μην γκρινιάζει πήρε κι αυτή ένα χρυσό μετάλλιο, έστω κι αν δεν μπόρεσε να το κερδίσει μέσα στο γήπεδο.

Ναι μεν, αλλά…

Η τελευταία πράξη του σίριαλ με την υποτιθέμενη ληστεία που υπέστησαν ο Λόχτι και οι άλλοι τρεις Αμερικανοί κολυμβητές, παίχτηκε το Σάββατο με τη συνέντευξη του Ράιαν Λόχτι στο τηλεοπτικό δίκτυο NBC.

«Ηταν ανώριμη η συμπεριφορά μας και αναλαμβάνω την ευθύνη για όσα έγιναν», υποστήριξε ο αθλητής των 12 ολυμπιακών μεταλλίων, αλλά πρόσθεσε: «Δεν ήταν σωστή η αντίδραση των ανθρώπων του βενζινάδικου, να μας απειλήσουν με όπλα. Ολα τα παιδιά ήταν τρομαγμένα και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει αν επρόκειτο για ληστεία ή αν απλά ήθελαν να πληρώσουμε τις ζημιές».

Γενικότερα, οι Αμερικανοί δεν έχουν πειστεί για τις προθέσεις του Λόχτι και αν εννοεί τη «συγγνώμη» που ζήτησε.

Δεν συγκρίνεται

Η Βραζιλία πήρε το χρυσό στο ποδόσφαιρο κόντρα στη Γερμανία και οι οπαδοί στο «Μαρακανά» το πανηγύρισαν λες και πήραν το Μουντιάλ. Αμ δε.

Ούτε κατά διάνοια δεν μπορεί να σβηστεί η ρετσινιά από το επικό 7-1 του 2014 και φυσικά η κατάκτηση του ολυμπιακού τουρνουά, όπου έπαιζαν μόνο πιτσιρικάδες συν ο Νεϊμάρ (ο οποίος ήθελε να αποδείξει κάπου πως είναι ηγέτης), δεν συγκρίνεται.

Τους το υπενθύμισε στο φινάλε ο Ρόμπερτ Μπάουερ. Ο 21χρονος ποδοσφαιριστής της Ινγκολσταντ σήκωσε επτά από τα δάχτυλα των χεριών του, υπενθυμίζοντας στον κόσμο την προπέρσινη συντριβή.

Αργότερα ζήτησε συγγνώμη, αλλά το μήνυμά του το είχε περάσει.  πηγη