Σε σκληρό μπρα ντε φερ τακτικής μετατρέπονται οι συνομιλίες για το Κυπριακό, καθώς οι Ν. Αναστασιάδης και Μ. Ακιντζί έδωσαν ραντεβού για να συναντηθούν στις 25 Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη με τον γ.γ. του ΟΗΕ, σε μια συνάντηση που οι διεθνείς μεσολαβητές θέλουν να αποτελέσει την αφετηρία για το τελευταίο «κατοστάρι» των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού.Ο στόχος της ελληνοκυπριακής πλευράς είναι να μη δεχθεί «γκολ» στη Νέα Υόρκη και κυρίως να μη φορτωθεί την ευθύνη για την έλλειψη προόδου στο Κυπριακό, τη στιγμή που η τουρκική πλευρά όχι μόνο επιμένει στη διατήρηση του επεμβατικού δικαιώματος αλλά τώρα δηλώνει και ότι δεν δέχεται καν να επιστρέψει εδάφη…
Ομως, όπως διαφάνηκε και από την κοινή δήλωση που εκδόθηκε μετά την τελευταία συνάντησή τους την Τετάρτη, τα εμπόδια για μια τέτοια αναβάθμιση της διαδικασίας και κλιμάκωσή της ώστε να οδηγήσει σε λύση τους επόμενους μήνες είναι πολλά και οι διαφορές που χωρίζουν τις δύο πλευρές σε κρίσιμα κεφάλαια είναι πολύ μεγάλες.
Ο Νίκος Αναστασιάδης, παρά το γεγονός ότι είναι ο πιο θερμός υποστηρικτής της λύσης, έχει διδαχθεί από την εμπειρία της Νέας Υόρκης τον Φεβρουάριο του 2004.
Ετσι θέλησε να στείλει καθαρά μηνύματα από τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, τόσο στον διεθνή παράγοντα όσο και στο εσωτερικό, με τα «Οχι» που θα έχει στις αποσκευές του φθάνοντας στη Νέα Υόρκη.
• Οχι ενδιάμεση λύση, Οχι επιδιαιτησία, Οχι σε διεθνή διάσκεψη.
Το μήνυμα αυτό ήταν και απάντηση στον ίδιο τον Ακιντζί, ο οποίος μετά τη συνάντηση της Τετάρτης έσπευσε να δηλώσει ότι «οδηγούμαστε σε πενταμερή διάσκεψη».
Ο Ν. Αναστασιάδης, στην απόρριψη κάθε ιδέας για πολυμερή διάσκεψη εάν δεν έχει προηγηθεί ουσιαστική πρόοδος σε όλα τα κεφάλαια, έχει ισχυρή στήριξη από την Αθήνα.
Στις συναντήσεις που είχαν με τον Ε. Αϊντα ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας και ο Ν. Κοτζιάς (ο οποίος δεν του απευθύνθηκε με πολύ… διπλωματικό τρόπο) διεμήνυσαν την απόλυτη ελληνική θέση: η Αθήνα δεν δέχεται συνέχιση των εγγυήσεων και των παρεμβατικών δικαιωμάτων, ούτε τη συνέχιση της παρουσίας τουρκικών στρατευμάτων. Ο Ν. Κοτζιάς μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, στη συζήτηση με τον Αϊντα και στις προσπάθειες του Νορβηγού να εκβιάσει μια έστω και νεφελώδη υπόσχεση για ελληνική συναίνεση στη σύγκληση πολυμερούς συνάντησης στη Νέα Υόρκη, με έντονο τρόπο απέκλεισε κάθε τέτοιο ενδεχόμενο θέτοντας ως προϋπόθεση την επίτευξη συμφωνίας σε όλα τα ζητήματα, ώστε μια τέτοια συνάντηση να είναι απλώς επιβεβαιωτική της συμφωνίας.
Υστερα από 16 μήνες συνομιλιών και υπό την πίεση του διεθνούς παράγοντα, ο Ε. Αϊντα προσπαθεί να εμφανίσει σχεδόν γεμάτο το ποτήρι, αν και ο ίδιος παραδέχεται ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Νορβηγός μεσολαβητής είχε επιχειρήσει να προκαταλάβει το κλίμα όταν σε δηλώσεις του στην Αθήνα υποστήριζε ότι στα τέσσερα κεφάλαια έχει υπάρξει σύγκλιση με κάποιες διαφορές και ότι τα κεφάλαια Ασφάλεια/Εγγυήσεις και Εδαφικό θα μετατεθούν για το τέλος της διαδικασίας.
Ο κ. Αϊντα δεν μπόρεσε να αποσπάσει ένα ισχυρό δεσμευτικό κείμενο, όπως ήλπιζε, από τους δύο ηγέτες, και περιορίστηκε σε αυτή την κοινή δήλωση, η οποία όμως επαναλαμβάνει το χρονοδιάγραμμα για επίτευξη λύσης μέχρι το τέλος του 2016, κάνει μνεία μόνο στην (προβληματική) κοινή δήλωση της 11ης Φεβρουαρίου 2014 ως πλαισίου λύσης του Κυπριακού, κάνει λόγο για «σημαντική πρόοδο σε πολλά από τα εκκρεμή θέματα των κεφαλαίων της Διακυβέρνησης και Διαμοιρασμού των εξουσιών, της Οικονομίας, των θεμάτων ΕΕ και του Περιουσιακού, με κάποιες σημαντικές διαφορές να παραμένουν».