Σαν πάρω τη στροφή από τη Βορρά και σπάζοντας τη σιωπή και το γαλήνεμα των ασκητών στο Περιβόλι της Παναγιάς …
Φιλώντας τα άσπρα αλόγατα του Αιγαίου ,περνώντας το πλάκωμα ,λαχταρώ να φτάσω και να δω το Καλόγερα να ανεμίζει την Γαλανόλευκη και τον Δικέφαλο Αετό!
Μεμιάς αδειάζει η σκέψη μου και Γαληνεύει η καρδιά μου παίρνοντας μια αλλόκοτη δύναμη από τον εκείνον τον Καλόγερα που «άφησε το Ευαγγέλιο και έπιασε το Κοντάρι «….
Είναι εκείνη η ώρα που τα Πολεμικά μας επιστρέφουν φτεροκοπώντας στον Ουρανό και έρχονται εδώ να πάρουν την Δύναμη που τους Χρειάζεται …
Είναι η ώρα που ο Καλόγερας έρχεται με δύναμη και με μια αλλόκοτη χαρά και έξαψη να προφτάσει να αντικρίσει και να χαιρετίσει τα Πολεμικά μας που σκύβουν, να πάρουν την Ευλογία της Παναγιάς !