Η ανακοίνωση του ΥΠΕΘΑ για την έναρξη διαδικασίας αναβάθμισης των μαχητικών αεροσκαφών F 16 και η εκδήλωση ενδιαφέροντος για την προμήθεια αεροσκαφών 5ης γενιάς F -35Α Lightning II, προκάλεσε όπως ήταν φυσικό πλήθος σχολίων ενώ έγινε δεκτή με αισθήματα αισιοδοξίας όσο και προβληματισμού σχετικά με την αναγκαιότητα μιας τέτοιας προμήθειας, ακόμη και για το αν η χώρα μπορεί να αντέξει το οικονομικό βάρος που συνεπάγεται σε μια τόσο δύσκολη περίοδο.

Σε ότι αφορά την Πολεμική Αεροπορία η οποία έχει την καλύτερη άποψη για το τι απαιτείται, προκειμένου να διατηρηθεί η αποτρεπτική ισχύ του Όπλου, τα μηνύματα ήταν σαφή και κατηγορηματικά. Με δεδομένη την απειλή των 100 F-35 που θα προμηθευτεί ή Τουρκία σταδιακά από το 2018 και με έναν στόλο 166 εκσυγχρονισμένων F-16C/D σε επίπεδο CCIP, οι εκτιμήσεις συνέκλιναν στο συμπέρασμα ότι οι ισορροπίες έχουν ήδη ανατραπεί ενώ εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, η κατάσταση σύντομα θα ήταν μη αναστρέψιμη.

Το πόσο δραματική είναι η εξέλιξη αυτής της ανατροπής, είχαν προειδοποιήσει εδώ και πολύ καιρό την κυβέρνηση κορυφαία στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας με πιο πρόσφατη τη δημόσια τοποθέτηση του απερχόμενου Α/ΓΕΑ Πτέραρχου (Ι) Χρήστου Βαΐτση ο οποίος στην τελευταία ανάγνωση διαταγής στη Σχολή Ικάρων της 23/1/2017 ανέφερε:
“Είναι αδήριτη ανάγκη να βρίσκεται η Πολεμική Αεροπορία στο τραπέζι των συζητήσεων για την αναβάθμιση των μέσων της και όχι αγωνιούσα να πείσει για τις ανάγκες της. Η ανάγκη αυτή είναι ΑΜΕΣΗ και δεν επιδέχεται καμία περαιτέρω καθυστέρηση ή αναβολή, πριν η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη. Αναφέρομαι σε αυτά έχοντας πλήρη επίγνωση των οικονομικών δεδομένων, αλλά και τις αγκυλώσεις των δανειστών και εταίρων μας. Όμως, ο ακρογωνιαίος λίθος για την ύπαρξη ενός έθνους, στηρίζεται πρωτίστως στην αμυντική της ικανότητα, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται κυρίως από την αεροπορική ισχύ”.

Η κατάσταση σήμερα έπειτα από μια 15ετία υπεροχής της ΠΑ στο Αιγαίο, τείνει ήδη να χαρακτηριστεί οριακή με την απομείωση της δύναμης από μαχητικά όπως τα Α-7Ε (που ουδέποτε αντικαταστάθηκαν με νεότερα) αλλά και εξ αιτίας των διαθεσιμοτήτων που είναι μειωμένες. Απεναντίας η απειλή αυξήθηκε και αριθμητικά και ποιοτικά λόγω του εκσυγχρονισμού των τουρκικών F-16C/D.

Η τουρκική απειλή

Ως γνωστόν η Τουρκία στο πλαίσιο μακροπρόθεσμης στρατηγικής απόκτησης καθολικής αεροπορικής ισχύος εντός της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, εντάχτηκε εξ αρχής στην ομάδα χωρών που χρηματοδοτούν το πρόγραμμα ανάπτυξης συστημάτων System Development and Demonstration του JSF (SDD phase) από τον Ιούλιο του 2002. Συμμετέχοντας ως χώρα μέλος στο επίπεδο Level III, η Τουρκία παρείχε το 1-2% του συνολικού κόστους της φάσης SDD, ενώ συνολικά σκοπεύει να προχωρήσει στην προμήθεια 100 μαχητικών F-35Α με αρχική εκτίμηση κόστους περί τα $ 10 δισ.

Σε ότι αφορά το F-35, σχεδιάστηκε για να καλύψει μια πολύ δύσκολη απαίτηση – τη διείσδυση βαθιά στις εχθρικές περιοχές, αντιμετωπίζοντας τις πιο φονικές απειλές πυραύλων εδάφους-αέρος. Το αεροσκάφος έχει επίσης σχεδιαστεί για να καταστρέφει στόχους κάτω από οιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, αντιμέτωπο με μαχητικά σημερινής τεχνολογίας, εξοπλισμένα με εξαιρετικά σύγχρονους πυραύλους αέρος-αέρος.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανάπτυξη του τύπου δεν έχουν ακόμη επιλυθεί στο σύνολο τους ενώ ταυτόχρονα ο τύπος έχει εισέλθει σε παραγωγή χαμηλού ρυθμού γεγονός που έχει συγκεντρώσει επικρίσεις για υπερβάσεις κόστους. Παρόλα αυτά θεωρείται δεδομένο ότι με την είσοδο σε πλήρη παραγωγή ο τύπος θα έχει «ωριμάσει» πλήρως προκειμένου να αποδώσει τα ζητούμενα.

Ειδικά εναντίον στόχων αέρος το F-35 οι μελέτες δείχνουν ότι αλλάζει τελείως το «παιχνίδι»στην εναέρια μάχη αφού εντοπίζεται σε πολύ μικρότερες αποστάσεις από εχθρικά μαχητικά με αποτέλεσμα να διαθέτει την ικανότητα να βάλει πρώτο εναντίον τους (First Look – First Kill). Αυτό ισχύει εναντίον οποιουδήποτε συμβατικού μαχητικού 4ης γενιάς το οποίο θα μειονεκτεί απέναντι σε μαχητικά Stealth και έχει ήδη αποδειχτεί σε πρόσφατες ασκήσεις στις ΗΠΑ όπου ο λόγος καταρρίψεων του F-35 ήταν 15 εχθρικά 4ης γενιάς (F-16) προς μία (1) μόνο φίλια απώλεια (F-35).

Άλλωστε με βάση τα στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα, το F-35 σε σχέση με μαχητικά 4ης γενιάς φέρεται να είναι:
• 6 φορες πιο αποτελεσματικό εναντίον στόχων αέρος
• 8 φορές πιο αποτελεσματικό εναντίον σταθερόν στόχων εδάφους
• 9 φορές πιο αποτελεσματικό εναντίον κινητών στόχων
• 6 φορές πιο αποτελεσματικό εναντίον συστημάτων αεράμυνας
• 4 φορές μεγαλύτερη επιβιωσημότητα σε αποστολές SEAD/DEAD
• 6 φορές πιο αποτελεσματικό σε αποστολές Non Traditional ISR

Παρά τον μικρό αριθμό εσωτερικά μεταφερόμενων όπλων, το F-35 θα είναι πολύ αποδοτικότερο από συμβατικά αεροσκάφη κρούσης, επειδή η πολύ υψηλότερη ικανότητα επιβίωσης θα εξασφαλίζει την επιτυχία πολλαπλάσιων πληγμάτων στους στόχους.

Πως διαμορφώνεται το ισοζύγιο ισχύος μετά το 2018

Το 2018 όπως έγινε γνωστό θα αρχίσουν οι παραδόσεις των πρώτων μαχητικών 5ης γενιάς F-35A Lightning II στην τουρκική Αεροπορία THK, θέτοντας πλέον σε τροχιά υλοποίησης την πλήρη ανατροπή του ισοζυγίου αεροπορικής ισχύος πάνω από το Αιγαίο.

Η ΠΑ θα κληθεί λοιπόν να αντιμετωπίσει μια πρωτόγνωρη απειλή με μέσα που κρίνονται ως ανεπαρκή απέναντι σε μαχητικά με δυνατότητες που εξασφαλίζουν ικανότητα «πρώτου πλήγματος. Άλλωστε το F-35 δεν περιορίζεται σε αποστολές κρούσης σε μικρή απόσταση, αλλά μπορεί να διεισδύσει σε βάθος στον εχθρικό εναέριο χώρο ανεντόπιστο από την εχθρική αεράμυνα και να καταστρέψει στρατηγικούς στόχους με υψηλά επίπεδα επιτυχούς πλήγματος και αποτελεσματικότητας.

Για τους ίδιους αυτούς λόγους που η Τουρκία επιθυμεί να εντάξει στο οπλοστάσιο της το F-35, επιβάλλεται για την ΠΑ να αποκτήσει το συντομότερο δυνατόν, τις συγκεκριμένες επιχειρησιακές ικανότητες που εξασφαλίζουν το τακτικό πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού που είναι επίσης ζητούμενο για την ΠΑ.

Με δεδομένο ότι μέσα στην επόμενη 5ετία θα είναι επιβεβλημένη η απόσυρση των 36 F-4E AUP Phantom II που επιχειρούν σήμερα με δύο Μοίρες από την 117ΠΜ στην Ανδραβίδα, το F-35 αποτελεί τον ιδανικό αντικαταστάτη τους που εγγυάται ικανότητα αποτροπής εφάμιλλη των τουρκικών F-35.

Σε διαφορετική περίπτωση θα έχουμε πολύ απλά μια Αεροπορία χωρίς μαχητικά Stealth απέναντι σε μια Αεροπορία με μαχητικά Stealth με ότι αυτό συνεπάγεται.

Αυτό που λίγοι έχουν αντιληφθεί είναι ότι η ΠΑ θα έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι η πρώτη αεροπορική δύναμη του ΝΑΤΟ που είναι αναγκασμένη να αντιμετωπίσει μαχητικά 5ης γενιάς..

Έτσι καθίσταται απόλυτα σαφές οτι η δρομολόγηση της διαδικασίας προμήθειας του σε έναν ορίζοντα 10 ετίας, αποτελεί μονόδρομο για την ΠΑ, ώστε να αποκατασταθούν οι ισορροπίες και παράλληλα να αναβαθμιστούν οι επιχειρησιακές δυνατότητες του Όπλου σε συνδυασμό με τα εκσυγχρονισμένα F-16V.  πηγη