Η διαφαινόμενη γεωπολιτική διαταραχή βρίσκει την Ελλάδα εκτεθειμένη και ασύνταχτη, χωρίς δυνάμεις και συμμάχους, στο κέντρο μιας διεθνούς ανακατανομήςΑπό μια σύμπτωση της Ιστορίας η Ελλάδα βρίσκεται σχεδόν πάντα στο επίκεντρο των μεταβατικών περιόδων.

Είναι η γεωγραφική θέση της πιθανώς , το γεγονός ότι βρίσκεται στο σύνορο της Δύσης με την Ανατολή και ακόμη ότι πολιτισμικά παραμένει διχασμένη, πολιτικά είναι ατελής και οικονομικά ανολοκλήρωτη

Όπως και αν έχει σε όλες τις μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις και ανασυνθέσεις του σύγχρονου κόσμου ήταν παρούσα, άλλοτε ως διεκδικήτρια και άλλοτε ως θύμα.

Πρωταγωνίστησε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στην οριστική επίλυση του Ανατολικού ζητήματος, στην διάλυση δηλαδή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ωθούμενη από τον πόθο της εθνικής ολοκλήρωσης και από τη δύναμη της δημοκρατικής ανασυγκρότησης και ανασύνταξης.

Τότε ήταν ο στρατός και ο αμνημόνευτος συνταγματάρχης του Στρατιωτικού Συνδέσμου Νικόλαος Ζορμπάς που ξεσήκωσαν τον κόσμο με το κίνημα στο Γουδί το 1909 και διαμόρφωσαν τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες για την έλευση του Ελευθέριου Βενιζέλου και την έναρξη της μεγάλης ελληνικής αστικοδημοκρατικής επανάστασης.

Ακολούθησαν οι νικηφόροι βαλκανικοί πόλεμοι, η εκστρατεία στη Μικρά Ασία και η μετέπειτα καταστροφή, η οποία και προσδιόρισε εντέλει το σημερινό εθνικό περίγραμμα.

Οι επιδράσεις εκείνης της πρώτης μεγάλης ανακατάταξης θα τελειώσουν το 1935 με το αποτυχημένο βενιζελικό κίνημα και την επικράτηση του Ιωάννη Μεταξά.

Έπειτα ήλθε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και η γερμανική κατοχή που ξεθεμελίωσαν στην κυριολεξία τη χώρα, καταστρέφοντας ότι σπουδαίο είχε αφήσει η αναγέννηση του μεσοπολέμου.

Ωστόσο και τότε με τη λήξη του πολέμου, την ήττα των γερμανών και την ανακατανομή μεταξύ των νικητών, η Ελλάδα βρέθηκε στο κέντρο της μεγάλης διαμάχης.

Όλοι συμφωνούν ότι στην Ελλάδα βρήκε πρώτη εφαρμογή ο ψυχρός πόλεμος, εδώ αναπτύχθηκαν και δοκιμάστηκαν με τα όπλα οι ιδεολογικοπολιτικές μεταπολεμικές διαφορές των δύο μεγάλων στρατοπέδων και συστημάτων.

Η εξουθενωμένη από την κατοχή Ελλάδα ενεπλάκη τότε σε νέα καταδικαστική σύγκρουση προκειμένου να επιβεβαιωθούν οι ζώνες επιρροής στον μεταπολεμικό κόσμο.

Και τώρα από μια σύμπτωση της Ιστορίας η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο της επερχόμενης παγκόσμιας ανακατάταξης

Η μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 βρήκε την Ελλάδα ευάλωτη και πρώτη αυτή έπληξε στην Ευρώπη.

Η πολιτική της καθυστέρηση δεν επέτρεψε την ταχεία διευθέτηση του ελληνικού προβλήματος.

Αντιθέτως μπορεί να υποστηρίξει κάποιος ότι εξαιτίας αυτής ακριβώς της πολιτικής καθυστέρησης η κρίση μακροημέρευσε και απειλεί εφτά χρόνια μετά να αποτελέσει τη θρυαλλίδα μιας ευρύτερης μεταβολής σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα της Ευρώπης, από εκείνες που επλήγησαν από την ενσκήψασα κρίσης χρέους, που δεν μπόρεσε να χειριστεί αποτελεσματικά το πρόβλημά της.

Και όχι μόνο αυτό. Στην Ελλάδα της κρίσης ευδοκίμησε πρώτα ο αντισυστημικός λόγος, εδώ έπιασε ο σπόρος του άκρατου λαϊκισμού και εδώ εκδηλώθηκαν μοναδικές πολιτικές ανατροπές, πολύ νωρίτερα απ’ ότι σε άλλες χώρες.

Το δυστύχημα είναι ότι οι κ.Τσίπρας και Καμμένος που κήρυξαν τον αντισυστημισμό στην Ελλάδα κινδυνεύουν να κονιορτοποιηθούν από τις αναδειχθείσες διεθνώς νέες εκδοχές του εθνικιστικού αντισυστημισμού που επικράτησε πρώτα στη Βρετανία, μετέπειτα στις ΗΠΑ και πιθανώς τώρα στην Ολλανδία, στην Γαλλία και αλλού.

Η διακυβέρνηση Τραμπ βάλλει ευθέως κατά του ευρώ, επιθυμεί τη διάλυση της ευρωζώνης, συμμαχεί με την αυταρχική Τουρκία, αξιολογεί πολύ διαφορετικά τη Ρωσία του Πούτιν, θέτει σε δοκιμασία την Ατλαντική Συμμαχία, δημιουργεί προϋποθέσεις για την άρση των αποτελεσμάτων του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και κατά τα φαινόμενα χρησιμοποιεί την ελληνική κρίση προκειμένου να διαλύσει την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης και να οδηγήσει σε μια νέα ανακατανομή δυνάμεων στον πλανήτη.

Η διαφαινόμενη γεωπολιτική διαταραχή βρίσκει την Ελλάδα εκτεθειμένη και ασύνταχτη, χωρίς δυνάμεις και συμμάχους, στο κέντρο μιας διεθνούς ανακατανομής.

Και πιθανώς να αποδειχτεί καταδικαστική αν δεν ξεκαθαρίσει εγκαίρως η θέση μας και δεν τοποθετηθούμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε.

Αυτή τη φορά, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η σύμπτωση της Ιστορίας θα είναι αρνητική. Η Ελλάδα, αν δεν αντιδράσει γρήγορα , θα είναι το μεγάλο θύμα της επερχόμενης σύγκρουσης και ανακατάταξης.

Και όλα αυτά προφανώς δεν εξηγούνται από μια σύμπτωση της Ιστορίας. Αποτέλεσμα της καθυστέρησης μας είναι δυστυχώς.  πηγη