Με αφορμή την τελευταία επίθεση φανατισμένων ισλαμιστών στο Ηνωμένο Βασίλειο, μήπως έχει έρθει η στιγμή να αναθεωρήσουμε μερικά στερεότυπα που έχουν να κάνουν με την πιθανότητα να συμβούν ανάλογης έκτασης περιστατικά σε μεγάλες ελληνικές πόλεις και ιδιαίτερα σε σημεία που κατακλύζονται από μεγάλο αριθμό τουριστών;
Είναι ασφαλές να πιστεύουμε ότι η χώρα μας δεν θα αποτελέσει στόχο μεμονωμένων ή ολιγάριθμων “ζόμπυ” ένεκα της παραδοσιακής καλής σχέσης μας με τον Αραβικό κόσμο;Τι είναι αυτό που θα κάνει κάποιον, που επιχειρεί με ένα μαχαίρ να σφάξει ανυψοψίαστους αθώους πολίτες σε μια οποιαδήποτε ευρωπαική πλατεία, να έχει ηθικούς ενδοιασμούς όταν επιχειρήσει την ίδια φριχτή πράξη στο κέντρο της Αθήνας; Η πλούσια αρχαιοελληνική γραμματεία και η απουσία ελλήνων στρατιωτών σε μάχιμες αποστολές κατά του Isis;
Ας είμαστε σοβαροί και ας προετοιμαστούμε ψυχολογικά, διανοητικά και οργανωτικά για το αδιανότητο.
Ο άνθρωποι που έχουν πραγματοποιήσει τόσες φριχτές επιθέσεις στο κέντρο της Ευρώπης έχουν πάψει προ πολλού να είναι άνθρωποι: Ποτισμένοι μέχρι το μεδούλι από την αντι-ανθρώπινη αρωστημένη ιδεολογία του επονομαζόμενου Ισλαμικού Κράτους είναι στην ουσία κινούμενα ανθρωπόμορφα ζόμπι μέ ή και χωρίς την επίδραση ναρκωτικών ουσιών.
Δεν νιώθουν την παραμικρή συναισθηματική και ηθική αναστολή και αδυνατούν να κάνουν στοιχειώδεις λογικούς συχετισμούς ώστε να διακρίνουν το χαοτικό επίπεδο ευθυνών που χωρίζει κυβερνήσεις, οργανισμούς και απλούς πολίτες.
Ετσι καθίσταται κάτι παραπάνω από επιτακτική η λήψη επιχειρησιακών μέτρων προς ενίσχυση των αστυνομικών δυνάμεων που είναι πιθανό να κληθούν να αντιμετωπίσουν παρόμοια περιστατικά με αυτό του Λονδίνου.