Το Αιγαίο αποκαλούμενο και Αρχιπέλαγος αποτελεί τμήμα της Μεσογείου και βρίσκεται στο Β.Α. άκρο της. Η γεωγραφική του θέση ενώνοντας την Ασία με την Ευρώπη και η δυνατότητα που προσφέρει για τον έλεγχο των θαλάσσιων γραμμών επικοινωνίας, το καθιστούν γεωστρατηγικό σημείο αναφοράς και βασικό στόχο της αναθεωρητικής στρατηγικής της Άγκυρας.

Οι καθημερινές προκλήσεις που εκδηλώνονται σε επιχειρησιακό και λεκτικό επίπεδο μας υπενθυμίζουν την προσπάθεια αλλοίωσης ή και ανατροπής του σημερινού καθεστώτος από την Άγκυρα και την πάγια στρατηγική της προσέγγιση για αμφισβήτηση της θαλάσσιας και χερσαίας ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, επί του οποίου η Ελλάδα απολαμβάνει πλήρη και αποτελεσματική κυριαρχία εδώ και δεκαετίες.

Η περιοχή επιχειρήσεων στο χώρο του Αιγαίου παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, λόγω του ιδιόμορφου γεωγραφικού περιβάλλοντος αλλά και άλλων παραγόντων όπως:

Η άνευ προηγουμένου συγκέντρωση στρατιωτικών μέσων και δυνάμεων, σε περιοχές και σημεία της ακτής της Μικράς Ασίας, οι οποίες στρέφονται εναντίον των ελληνικών νησιών, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος πιθανός στόχος στην περιοχή. Η απειλή προέρχεται κυρίως από την 4η Τουρκική Στρατιά (γνωστή ως Στρατιά Αιγαίου), η οποία συγκροτεί τη «Διακλαδική Δύναμη Ειδικής Αποστολής», με Σχηματισμούς που αναλαμβάνει Υπό Διοίκηση ή Υπό Επιχειρησιακό Έλεγχο, ενώ προικοδοτείται με αεροπορικό και ναυτικό δυναμικό, ώστε να δύναται να διεξαγάγει αποβατικές, αεροκίνητες και αεραποβατικές επιχειρήσεις. Ο τρόπος εκπαίδευσης και η αποστολή της είναι καθαρά επιθετικού χαρακτήρα.

Το πρόβλημα της άμυνας και της προστασίας των νησιών μεγεθύνεται αν ληφθεί υπόψη το πλήθος των νησιών, νησίδων και βραχονησίδων που είναι κατανεμημένα σε όλο το μήκος και πλάτος του Αιγαίου, με τα μεγαλύτερα και σπουδαιότερα από αυτά να βρίσκονται σε πολύ μικρή απόσταση από τις Τουρκικές ακτές, ενώ απέχουν αρκετές δεκάδες μίλια από τις ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το γεγονός αυτό διευκολύνει εχθρικές αποβατικές ενέργειες της μορφής από «ακτή σε ακτή» και επιτρέπει την υποστήριξη τους με Πυροβολικό ταγμένο στις Μικρασιατικές ακτές. Επιπλέον διευκολύνει το ναυτικό αποκλεισμό των νησιών, τις καταδρομικές ενέργειες του εχθρού και αυξάνει σημαντικά τον τακτικό αιφνιδιασμό ιδιαίτερα σε περίπτωση ενέργειας με αεροκίνητες δυνάμεις.

Οι σύγχρονες εξελίξεις των οπλικών μέσων και συστημάτων, εκτιμάται ότι θα δημιουργήσουν ταχέως εξελισσόμενες καταστάσεις στο πεδίο της μάχης, θα μειώσουν το χρόνο προπαρασκευών και θα δώσουν τη δυνατότητα αιφνιδιαστικής εκδήλωσης των επιχειρήσεων.

Κάθε χρόνο η Τουρκία σχεδιάζει και εκτελεί τις ασκήσεις «Efes» που συνήθως περιλαμβάνουν διακλαδικές αμφίβιες επιχειρήσεις ευρείας κλίμακας με προσομοίωση κατάληψης κάποιου νησιού αρχιπελαγικής χώρας. Οι ασκήσεις αυτού του τύπου δίνουν τη δυνατότητα εξαγωγής χρήσιμων συμπερασμάτων για τον τρόπο ενεργείας των τουρκικών Ε.Δ. και αντανακλούν το ισχύον δόγμα και τον υφιστάμενο επιχειρησιακό σχεδιασμό. Η μαζική χρήση ελαστικών λέμβων εφόδου και ελικοπτέρων, η ευρεία χρήση ειδικών δυνάμεων, η εντατικοποίηση της διεξαγωγής των επιχειρήσεων ημέρα και νύκτα και η προσπάθεια αξιοποίησης της εγγύτητας των μικρασιατικών ακτών με τα ελληνικά νησιά, αποτελούν μερικά από τα στοιχεία της τουρκικής τακτικής που παρατηρούνται στις ασκήσεις αυτές.

Από την πλευρά της χώρας μας ήδη υφίστανται μέσα και σχεδιασμός για την αντιμετώπιση του «τουρκικού» προβλήματος, αλλά για ευνόητους λόγους κρίνεται σκόπιμο να μην γίνει κάποια αναφορά. Είναι όμως σημαντικό να επισημανθεί ότι η ενέργεια εναντίον κάποιου νησιού δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και η επιχείρηση σε σημαντικό βαθμό μπορεί να κριθεί στα πρώτα στάδια της. Οι δυνάμεις που ενεργούν από τη φόρτωση στα μεταφορικά μέσα (πλοία, ελικόπτερα, κ.λπ) και μέχρι τη δημιουργία του αρχικού προγεφυρώματος είναι ιδιαίτερα ευάλωτες και αποτελούν εύκολο στόχο, σε περίπτωση άμεσης επέμβασης του ναυτικού και της αεροπορίας, αλλά και της αντίδρασης των δυνάμεων του νησιού. Για τους λόγους αυτούς απαιτείται ανάπτυξη πνεύματος πρωτοβουλίας και ικανότητας άμεσης ανταπόκρισης στη διαχείριση θερμών επεισοδίων και κρίσεων κάθε μορφής και εντάσεως από όσους συμμετέχουν στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων, αλλά και τους διοικητές όλων των κλιμακίων (από ομάδα και άνω). Βασική επιδίωξη πρέπει να είναι η καταστροφή του εχθρού εντός της θάλασσας πριν αποβιβασθεί στην ακτή, ή πριν προσγειωθεί στο έδαφος.

Τελειώνοντας, για να επιτευχθεί μια αξιόπιστη αποτρεπτική στρατηγική από την πλευρά της χώρας μας, βασική προϋπόθεση αποτελεί η πειστική απειλή, που να εξασφαλίζει ότι σε περίπτωση επιθετικής ενέργειας από πλευράς της Τουρκίας, αφενός μεν δεν θα της επιτρέψει να επιτύχει τους σκοπούς της, αφετέρου δε θα καταβάλει δυσανάλογα μεγάλο τίμημα γι’ αυτό.

Η διατήρηση λοιπόν και επαύξηση της επιχειρησιακής ετοιμότητας και ικανότητας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και της απαιτούμενης στρατιωτικής ισχύος, δεν εξυπηρετεί απλά τα εθνικά μας συμφέροντα αλλά είναι κρίσιμη για την ίδια την εθνική μας επιβίωση.
πηγη