Παράλληλα, ο τουρκικός Τύπος συντηρεί το θέμα στην επικαιρότητα, αναφέροντας ότι η οριστική συμφωνία απέχει πλέον ελάχιστα. Ούτε διαπραγματεύσεις για μεταγραφή ποδοσφαιρικού αστέρα δεν θα είχε συγκεντρώσει τόση δημοσιότητα, κάτι το οποίο πιθανότατα αναδεικνύει και τον ευρύτερο, πέραν του αμιγώς στρατιωτικού, χαρακτήρα της πώλησης του συστήματος από τους Ρώσους στους Τούρκους.

Σε δημοσίευμα της Daily Sabah, παρατίθενται οι απόψεις ειδικών, οι οποίοι αφενός υπογραμμίζουν ότι δεν είναι γνωστές οι λεπτομέρειες της συμφωνίας που υποτίθεται ολοκληρώνεται με τη Μόσχα και αφετέρου προειδοποιούν, ότι ακόμα κι αν προμηθευτεί τους S-400 η Τουρκία, δεν θα έχει επιλύσει το πρόβλημά της στην αντιμετώπιση απειλών όπως οι πύραυλοι τύπου κρουζ και οι βαλλιστικοί πύραυλοι.

Επίσης, υπογραμμίζεται η ανάγκη εγχώριας παραγωγής του όποιου συστήματος, αλλά και να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μια αναφορά που δείχνει να περιγράφει το πρόβλημα της πρόσβασης στους πηγαίους κώδικες του συστήματος (source codes).

Εν τω μεταξύ, Τούρκοι ειδικοί στα θέματα άμυνας υποστηρίζουν ότι η αντιμετώπιση πυραύλων κρουζ και βαλλιστικών πυραύλων από τους S-400 είναι απλώς αδύνατη, εάν το σύστημα στηριχτεί μονάχα στο δικό του ραντάρ και απαιτεί ένα δίκτυο ραντάρ, ένα ολοκληρωμένο σύστημα επιτήρησης, το οποίο θα παρέχει εγκαίρως τα απαραίτητα στοιχεία στο σύστημα, ώστε να είναι αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση αυτών των απειλών.

Αυτό το σύστημα μπορεί να το προμηθευτεί η Τουρκία από τη Ρωσία πληρώνοντας τα διπλά ή τα τριπλά λεφτά, ή μπορεί να αποπειραθεί να το αναπτύξει εγχώρια, μια προοπτική όμως που διασφαλίζει καθυστέρηση στην κάλυψη της εν λόγω αμυντικής ανάγκης, τουλάχιστον για μια πενταετία.

Μέχρι στιγμής, η Τουρκία διέθετε αυτό το σύστημα επιτήρησης εξαιτίας του ΝΑΤΟ και της ολοκληρωμένης κάλυψης και εικόνας που παρέχει στα κράτη-μέλη. Εδώ τοποθετείται και το πρόβλημα με τους S-400, καθώς η επιλογή ενός κορυφαίου ρωσικού συστήματος θα μπορούσε να εκθέσει την Τουρκία σε σοβαρούς κινδύνους «απώλειας κεκτημένων»…πηγη