Μακριά από τη στείρα πολιτική αντιπαράθεση και τις θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τις καταστροφικές πυρκαγιές, υπάρχουν αποκαλυπτικά στατιστικά δεδομένα που αφορούν το διαχρονικό φαινόμενο των δασικών, αγροτοδασικών και αστικών πυρκαγιών. Αναλύοντας τα διαθέσιμα στοιχεία από ελληνικές και ευρωπαϊκές πηγές καταλήγουμε στα εξής σημαντικά συμπεράσματα:

Ο αριθμός των δασικών και αγροτοδασικών πυρκαγιών στη χώρα μας παρουσιάζει σημαντική μείωση τη δεκαετία που διανύουμε και το ίδιο συμβαίνει με τις καμένες εκτάσεις σε στρέμματα.

Το 2015 ήταν η χρονιά με τις λιγότερες δασικές πυρκαγιές τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ την τελευταία διετία παρατηρείται μεν σημαντική αύξηση των καμένων εκτάσεων, με τα νούμερα να παραμένουν όμως σταθερά κάτω από τον μέσο όρο της δεκαετίας 2000-2010.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως η Ελλάδα, σε αντίθεση με την εδραιωμένη πεποίθηση πως αποτελεί τη χώρα με τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές λόγω φωτιάς, παρουσιάζει συγκριτικά με τις άλλες τέσσερις μεσογειακές χώρες υψηλού κινδύνου (Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία) τον μικρότερο αριθμό πυρκαγιών και τις λιγότερες καμένες εκτάσεις σε απόλυτο αριθμό τα τελευταία 36 χρόνια!

Οι αριθμοί

Συγκεκριμένα, βάσει της τελευταίας δημοσιευμένης επιστημονικής καταγραφής των πυρκαγιών στις χώρες της Ευρώπης από το αρμόδιο τμήμα της Κομισιόν (Forest Fires in Europe, MiddleEast and North Africa 2015) προκύπτει πως από το 1980 έως το 2015 στην Ελλάδα καταγράφηκαν συνολικά 53.206 δασικές πυρκαγιές επί συνόλου, στις πέντε χώρες, 1.751.067.

Πρωταθλήτρια σε αυτήν τη θλιβερή σύγκριση αναδεικνύεται η Πορτογαλία με 656.437 πυρκαγιές μέσα σε 36 χρόνια (ετήσιος μέσος όρος 18.234) ενώ δεύτερη έρχεται η Ισπανία με 538.318 (ετήσιος μέσος όρος 15.953). Στην Ελλάδα ο μέσος όρος είναι 1.478.

Οπως επισημαίνουν οι συντάκτες της μελέτης, επειδή σε κάθε χώρα είναι διαφορετικές οι εκτάσεις που χαρακτηρίζονται πιο επικίνδυνες στον κίνδυνο της πυρκαγιάς, χρειάζεται προσοχή στη χρήση των συγκεκριμένων δεδομένων ως προς τη σύγκριση των διαφορετικών χωρών.

Δύο στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα: πρώτον πως, με την εξαίρεση της Πορτογαλίας, στις άλλες τέσσερις χώρες της Μεσογείου (Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία) η καταστροφή που προκλήθηκε ήταν αισθητά μεγαλύτερη τη δεκαετία του 1980 από τις επόμενες δύο που ακολούθησαν.

Για την Πορτογαλία η χειρότερη δεκαετία ήταν αυτή του 2000, όταν κάηκαν 150.101 εκτάρια (δηλαδή 1,15 εκατ. στρέμματα). Ιδιαιτέρως ανησυχητικά είναι πάντως τα στατιστικά στοιχεία της τρέχουσας δεκαετίας για το σύνολο των μεσογειακών χωρών καθώς αν συνεχιστεί ο ίδιος ρυθμός μέχρι το τέλος της δεκαετίας, οι καμένες εκτάσεις θα ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο.

Η επίδραση του φαινομένου του θερμοκηπίου καθώς και τα ελλιπή μέτρα πυροπροστασίας και πυρόσβεσης εν μέσω της οικονομικής κρίσης θεωρείται δεδομένο πως αποτυπώνονται και στα στατιστικά στοιχεία των πυρκαγιών.

Στην παραπάνω πρόβλεψη παραδόξως δεν εμπεριέχεται η χώρα μας, που φαινομενικά παρουσιάζει τις λιγότερες πυρκαγιές τα τελευταία έξι χρόνια.

Η Κομισιόν

Θελήσαμε να διερευνήσουμε αυτό το ελληνικό παράδοξο και τα αίτια αυτής της «ελληνικής επιτυχίας». Διαβάζοντας προσεκτικά τη μελέτη της Κομισιόν (σελ. 69) εντοπίζουμε την εξής φράση: «Πρέπει ο αναγνώστης να λάβει υπ’ όψιν πως η κατάσταση στην Ελλάδα παρουσιάζεται υποτιμημένη καθώς δεν υπάρχουν πλήρη στοιχεία για το σύνολο των πυρκαγιών από το 2009 έως σήμερα».

Με άλλα λόγια η χώρα μας φαίνεται ότι, εκτός από τα Greek statistics στην οικονομία, ενδεχομένως παρουσιάζει μη ακριβή στοιχεία ως προς το φλέγον θέμα των πυρκαγιών. Η «Εφ.Συν.» έχει ήδη αποστείλει ερώτημα στην Κομισιόν αναζητώντας απαντήσεις σχετικά με τα ελληνικά στοιχεία.

Ωστόσο το γενικό συμπέρασμα μαθηματικά δεν ανατρέπεται, η χώρα μας παρουσιάζει μικρότερο μέσο όρο πυρκαγιών στις χώρες υψηλού κινδύνου. Απευθείας σύγκριση, υπό την αίρεση πάντα των διαφορετικών μικροκλιμάτων, μπορεί να γίνει μόνο με την Πορτογαλία, καθώς οι δύο χώρες έχουν παρόμοιο αριθμό δασικών εκτάσεων (3.903 εκατ. εκτάρια η Ελλάδα, 3.182 εκατ. η Πορτογαλία). πηγη