Μερίδα που ασχολείται με την ελληνική εξωτερική πολιτική, έχει επιλέξει εδώ και αρκετά χρόνια να προβάλλει τον κατευνασμό απέναντι στην Τουρκία, ως ρεαλιστική στρατηγική. Ανάμεσα στους στοχαστές που ακολουθούν τη realpolitik, δεν έχει επέλθει ακόμη συμφωνία για το αν ο κατευνασμός και η λεγόμενη πρόσδεση στο άρμα του αντιπάλου αποτελούν γνήσια πραγματιστικές αποφάσεις (σ.σ λόγω του οτι ο πολιτικός ρεαλισμός στηρίζει την τράπεζα ιδεών του στην επιβίωση του κράτους).

Οι δύο μεγάλες παρεξηγήσεις που επηρεάζουν αρνητικά την Ελλάδα στα ελληνοτουρκικά

Αυτή η παρεξήγηση που μαστίζει την ελληνική αντίληψη απέναντι στα ελληνοτουρκικά, καθιστά την Ελλάδα αναποφάσιστη στο κατά πόσο πρέπει η Ελλάδα να χαρακτηρίζει την Τουρκία ως «εξ’ ανατολών κίνδυνο». Ευτυχώς, η αλήθεια διασώθηκε στην Ελλάδα με την άνευ προηγουμένου επιθετικότητα της Τουρκίας τόσο στα ελληνοτουρκικά, όσο και στην ευρύτερη γειτονιά μας. Τις προηγούμενες μέρες, ο Τούρκος δημοσιογράφος Μποσκούρτ αποκάλυψε πως η Τουρκία δεν έχει πάψει να μηχανεύεται σχέδια με στόχο την πρόκληση μιας προβοκάτσιας στο Αιγαίο.

Η δεύτερη παρεξήγηση που συμπληρώνει την πρώτη είναι πως αντιμετωπίζουμε την Τουρκία μόνο μέσα στο πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η ορθή πολιτική της σύσφιξης των σχέσεων Ελλάδας και Κύπρου με Ισραήλ και Αίγυπτο, βοηθά στο να αντιμετωπιστεί αυτή η δεύτερη παρεξήγηση και να μελετήσουμε το τι θέλει η Τουρκία από την Ελλάδα με βάση την περιφερειακή της πολιτική. Πώς συνδέεται το παζλ αυτής της περιφερειακής πολιτικής της Τουρκίας με τα ελληνοτουρκικά αυτή τη στιγμή;

Μεταξύ συμπληγάδων η Τουρκία γίνεται πιο επιθετική στο Αιγαίο

Οι μέριμνες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής αυτή τη στιγμή, έχουν ως εξής: Πρώτον, το πώς θα μπορέσει η Τουρκία να διαχειριστεί τις ασυμβίβαστες σχέσεις με ΗΠΑ και Ρωσία, έχοντας ως δεδομένη την απόκτηση S-400 από τη Ρωσία και ούσα σημαντικό μέλος του Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Δεύτερον, η κατάσταση στον Περσικό Κόλπο με την απομόνωση του συμμαχικού προς αυτήν, Κατάρ, περιορίζει την επιρροή της. Τρίτον και σημαντικότερο, το αναμενόμενο δημοψήφισμα στο Βόρειο Ιράκ, θα γίνει η επίσημη πρώτη πράξη για τον τουρκικό εφιάλτη που είναι η δημιουργία κάποιου είδους κουρδικού μορφώματος που δυνητικά θα μετατραπεί σε κράτος.

Με άλλα λόγια, η Τουρκία γνωρίζει οτι στο ζήτημα που την απασχολεί (Κουρδικό) η Ρωσία δεν έχει αποκλείσει τη συνεργασία της με τους Κούρδους. Η ενίσχυση των Κούρδων από τις ΗΠΑ είναι γεγονός, όπως επίσης γεγονός είναι πως και το Ισραήλ διάκειται θετικά απέναντι στους Κούρδους της ευρύτερης περιοχής. Με αυτήν την –εναντίον της- πολυπλοκότητα που λαμβάνει χώρα στα σύνορά της στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, η Τουρκία είναι πιθανό να αναζητήσει διέξοδο στην αδιέξοδη περιφερειακή πολιτική της στο Αιγαίο και στην Κύπρο.

Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ήδη λάβει σοβαρά υπόψιν της το σενάριο αυτό και προχωρά στην εμβάθυνση της συνεργασία της με την Αίγυπτο στο στρατιωτικό κομμάτι (συνεργασία των πολεμικών ναυτικών των δύο χωρών). Το ενεργειακό γίγνεσθαι της περιοχής, είναι μια ακόμη διάσταση που αναγκάζει την Τουρκία να σκέφτεται επιθετικά για Αιγαίο και Κύπρο καθώς μια ενδεχόμενη ενεργειακή επιτυχία της Τουρκίας θα κατοχυρώσει πολυδιάστατα οφέλη, τόσο στην οικονομία της όσο και στην γεωστρατηγική της αναβάθμιση. Η επαγρύπνηση και η συστηματική μελέτη των τουρκικών βημάτων, συνιστούν το πρώτο βήμα για την αλλαγή στρατηγικής κουλτούρας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.πηγηhttps://www.thinknews.gr/defence/senario-gia-tourkiki-provokatsia-sto-egeo-ke-v-irak/