Ο πόλεμος είναι πάντα μια βίαιη σύγκρουση, αλλά και μια σκόπιμη αλληλεπίδραση βουλήσεων όπως μας τον απεικονίζει ο Clausewitz. Ο SunTzu προσθέτει εύστοχα στην εικόνα αυτή ότι ο πόλεμος είναι επίσης ένας ανταγωνισμός των πληροφοριών. Παρόλο που ο Clausewitz αλλά και ο SunTzu, αποφεύγουνε τον δογματισμό των αρχών ως καθεαυτού συνταγές για την ορθή πρακτική, ο καθένας τους προσφέρει καθοδηγητικές έννοιες. Και οι δύο υπογραμμίζουν τη σημασία της εκτίμησης καταστάσεως προτού αναλάβουμε δράση.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.

Η απόσταση μεταξύ του κέντρου της πρωτεύουσας της Νότιας Κορέας, Σεούλ, με την αποστρατικοποιημένη ζώνη (DMZ), στα σύνορα με τη Βόρεια Κορέα είναι 57 χιλιόμετρα. Η απόσταση μεταξύ Σεούλ και Πιονγκγιάνγκ είναι περίπου 200 χιλιόμετρα και η απόσταση μεταξύ της Σεούλ με την ιστορική πόλη της Καεσόνγκ στη Βόρεια Κορέα είναι 80 χιλιόμετρα. Μια πυρηνική επίθεση εναντίον της Βόρειας Κορέας θα καταπιεί αναπόφευκτα τη Βόρεια και τη Νότια Κορέα, δηλαδή ολόκληρη η Κορεατική χερσόνησος, ανάλογα βέβαια με το μέγεθος και εκρηκτική απόδοση των πυρηνικών βομβών.

Επίσης η Πιονγιάνγκ βρίσκεται κοντά στα κινεζικά σύνορα και η Β. Κορέα έχει επίσης σύνορα με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Η πόλη του Βλαδιβοστόκ είναι περίπου 100 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Β. Κορέας. Οπότε ολόκληρη η περιοχή της Ασίας βορειοανατολικά της δυνητικής επίθεσης, αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από πέντε χώρες (Κίνα, Ρωσία, Βόρεια Κορέα, Νότια Κορέα, και Ιαπωνία) θα επηρεαστεί από την όποια πυρηνική έκρηξη. Και η πικρή ειρωνεία είναι ότι, δύο από αυτές τις χώρες, δηλαδή η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα είναι πιστοί σύμμαχοι και στρατιωτικοί εταίροι των ΗΠΑ. Αναπόφευκτα η απόφαση για τη χρήση πυρηνικών όπλων εναντίον της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας θα ήταν ένα προοίμιο για Γ΄Παγκόσμιο Πόλεμο.

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΚΟΡΕΑΣ

Ο Kim έχει δύο επιλογές, να πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπλοφάρουν ή να νομίζει ότι οι ΗΠΑ θα χτυπήσουν τη Βόρεια Κορέα για να τον αποτρέψουν από την ολοκλήρωση του προγράμματος πυρηνικών όπλων. Αν ο Kim πιστεύει ότι οι ΗΠΑ δεν θα παρέμβουν, ή αν νομίζει ότι μπορεί να επιβιώσει από μια επίθεση των ΗΠΑ, τότε θα συνεχίσει να ακολουθεί το πρόγραμμα των πυρηνικών όπλων, αναπόσπαστος καθώς τελικός σκοπός του είναι να ενώσει τη χερσόνησο. Αν, επίσης, ο Kim πιστεύει ότι η ΗΠΑ είναι πρόθυμοι να πάνε σε πόλεμο, και ότι θα μπορέσει να τον κερδίσει, τότε πιθανότατα θα υποτάξει τις μακροπρόθεσμες φιλοδοξίες του στα πιο πιεστικά ζητήματα της επιβίωσης του ιδίου και του έθνους του.

Για το λόγο αυτό η αντίληψη έχει μεγίστη σημασία, στο πρόσωπο της πραγματικότητας. Μπορούμε να συγκρίνουμε τους σκοπούς των ΗΠΑ και της Βόρειας Κορέας και να προβλέψουμε τη συμπεριφορά τους. Αλλά αυτό προϋποθέτει ότι ο καθένας καταλαβαίνει ακριβώς τι θέλει ο άλλος, και αντιλαμβάνεται τους φόβους του. Αν η αντίληψη της Βόρειας Κορέας και οι επιδιώξεις των ΗΠΑ δεν ευθυγραμμίζονται με την πραγματικότητα, η εξίσωση αλλάζει, καθιστώντας την αντίληψη εξίσου σημαντική με την ίδια την επιτακτική ανάγκη. Κρίνοντας από τις ενέργειες της Πιονγιάνγκ και των δοκιμών των βαλλιστικών πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές, η Βόρεια Κορέα επιδιώκει τρομοκρατώντας το διεθνές σύστημα να τροποποιήσει τη συμπεριφορά της έτσι ώστε να μπορεί να επιβιώσει μέσα από τις συνομιλίες και όχι μέσω της δράσης.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

Η διάσημη πλέον Σουντζούνια προτροπή να γνωρίζουμε τον εχθρό και να γνωρίζουμε τις ικανότητές μας, στη σύγχρονη αντίληψη μπορεί να τη θεωρήσουμε ως μια καθαρή παραίνεση στην εξεταζόμενη περίπτωση. Εδώ φαίνεται ότι ο Kim, υστερεί έναντι των ΗΠΑ.

Η Κλαουζεβιτσιανή προτροπή να συγκεντρώνουμε τις προσπάθειες μας στο “κέντρο βάρους του εχθρού” εξακολουθεί να είναι στο επίκεντρο των δογμάτων και στις διαδικασίες σχεδιασμού των πολεμικών επιχειρήσεων. Οπότε οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν κατά την εκτίμησή μου να κτυπήσουν τον ίδιο τον Kim ο οποίος θεωρείται το Κέντρο βάρους της διενέξεως. Η ιδέα του Clausewitz για την κορυφαία στιγμή, επίσης παραμένει ενσωματωμένη στα σύγχρονα δόγματα και την επιχειρησιακή σχεδίαση των ΗΠΑ. Ο SunTzu, με την έμφαση που δίνει στην πλεονεκτική θέση έναντι του αντιπάλου, στην ταχύτητα αντίδρασης των ημετέρων δυνάμεων, και τον αιφνιδιασμό του εχθρού, είναι πτυχές που προαναγγέλλουν αυτό που σήμερα ονομάζουμε “ελιγμό πολέμου”, ένα σημαντικό στοιχείο των σύγχρονων προσεγγίσεων για πόλεμο, αν μη τι άλλο, στις ειδικές δυνάμεις ή την προσβολή με πυραύλους από Υποβρύχιο.

Το αρχαίο Κινέζικο κείμενο “περί πολέμου” είναι επίσης προπομπός των σύγχρονων ενεργειών πληροφόρησης και αντιπληροφόρησης, ιδίως στη χρήση της παραπλάνησης. Πράγματι, η Τέχνη του Πολέμου αντιμετωπίζει την υπεροχή στην απόκτηση πληροφοριών ως καθοριστικό παράγοντα επιτυχίας της στρατηγικής. Οπότε εκτιμάται ότι ο πόλεμος των ανακοινώσεων θα συνεχιστεί καθώς είναι ισχυρός παράγοντας ψυχολογικών επιχειρήσεων. Ένας πόλεμος μπορεί να διεξαχθεί εντελώς διαφορετικά από τις θεωρήσεις του Clausewitz και του SunTzu. Εκτιμώντας ότι αυτοί μας εισήγαγαν στα απαραίτητα στοιχεία της στρατηγικής θεωρίας, ένας πραγματικός πόλεμος μας παρέχει την προοπτική σκληρών εφαρμογών, δίδει μαθήματα εμπειρίας, τα οποία μας προκαλούν την κατανόηση σήμερα πώς το διακύβευμα είναι υψηλό όχι μόνο για όσους εμπλέκονται αλλά για όλο τον πλανήτη, εάν δεν μπορέσουνε να καταλάβουνε τις στρατηγικές δυνατότητες του αντιπάλου.  πηγη