Έχοντας αναλύσει διεξοδικά την επιχειρηματολογία σχετικά μετην αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού του στόλου των F-16 της ΠΑ προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο στόλος της ΠΑ είναι επιβεβλημένο να αποκτήσει νέες ικανότητες που θα επιτρέψουν την αντιμετώπιση τόσο υφιστάμενων όσο και μελλοντικών απειλών.

Ο εκσυγχρονισμός των F-16 της Τουρκίας (στο πρότυπο CCIP) είχε ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων τους, καθώς ενσωματώθηκαν νέα όπλα αέρος αέρος και αέρος εδάφους μαζί με προηγμένο υπολογιστή αποστολής και συστήματα αύξησης της επίγνωσης τακτικής κατάστασης (Link 16, JHMCS).

Παράλληλα επετεύχθη η πλήρης ομογενοποίηση του στόλου με προφανείς επιπτώσεις στην ικανότητα τους να επιβάλουν αεροπορική κυριαρχία και κρούση.

ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Αντίστοιχα πλεονεκτήματα επιδιώκει και η ελληνική πλευρά με τη διαφορά ότι η καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων – αν και είχε αρνητικές συνέπειες στην επιχειρησιακή ικανότητα της ΠΑ – είχε ένα θετικό στοιχείο. Την μεσολάβηση ικανού χρόνου στον οποίο η τεχνολογία των ραντάρ μαχητικών, προχώρησε ένα σκαλοπάτι σε εξελικτικό επίπεδο.

Κατά συνέπεια σήμερα συζητάμε για ένα πρόγραμμα το οποίο ενσωματώνει τεχνολογίες στο F-16 οι οποίες δανείζονται απευθείας στοιχεία από μαχητικά 5ης γενιάς (τα οποία άλλωστε θα κληθούν να αντιμετωπίσουν). Σε αυτά κυρίαρχο ρόλο παίζει το νέο ραντάρ AESA το οποίο προφέρει ικανότητα ταυτόχρονου εγκλωβισμού στόχων εδάφους και αέρος ενώ διαθέτει ασύγκριτα μεγαλύτερες ικανότητες διάκρισης και πολλαπλού εγκλωβισμού στόχων σε μεγάλες αποστάσεις.

Η αναβάθμιση μαχητικής ισχύος του στόλου συνδυάζει επίσης την ενσωμάτωση ζεύξης δεδομένων Link 16 το οποίο έχει διαπιστωθεί από χειριστές της ΠΑ αλλά και ελεγκτές αεράμυνας ότι αναβαθμίζει κατακόρυφα την αντίληψη τακτικής κατάστασης.

Και ως εκ τούτου αυξάνεται η ταχύτητα αντίδρασης και η εκτέλεση βολών σε βέλτιστες παραμέτρους εμπλοκής, καθόσον δεν χάνεται χρόνος για έρευνα αποκλειστικά με τους αισθητήρες του μαχητικού.

ΟΙ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ F-16 ΤΗΣ ΠΑ

Τα πλεονεκτήματα αυτά κρίνονται ως απαραίτητα για την διεξαγωγή επιχειρήσεων όχι μόνο από την ΠΑ αλλά και από σειρά άλλων αεροπορικών δυνάμεων που διαθέτουν F-16 και προσανατολίζονται στον εκσυγχρονισμό τους (μεταξύ αυτών και η USAF).

Οι περί του αντιθέτου απόψεις που υποστηρίζουν ότι ένας εκσυγχρονισμός δεν είναι προς το συμφέρον της ΠΑ, αγνοούν τρείς βασικές παραμέτρους.

Α) Ότι ο στόλος των F-16 δεν είναι δυνατόν να αφεθεί σε απαξίωση, τη στιγμή μάλιστα που εξασφαλίζεται δομική αναβάθμιση στις 9.000 ώρες πτήσης προκειμένου η πτητική εκμετάλλευση να συνεχιστεί με αξιώσεις για τα επόμενα 20 χρόνια.

Β) Δεν δύναται οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική λύση που να εξασφαλίζει ανάλογη αποτρεπτική ικανότητα, εφόσον είναι αδύνατη η αντικατάσταση των F-16 στη βάση 1 προς 1 με μαχητικά 5ης γενιάς για προφανείς οικονομικούς λόγους

Γ) Ο εκσυγχρονισμός αποσκοπεί στην απόκτηση ικανότητας διαλειτουργικότητας μαχητικών 4ης γενιάς με μαχητικά 5ης γενιάς προκειμένου να δράσουν σε ένα ενιαίο μοντέλο που εξασφαλίζει τη βέλτιστη επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα.

ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ 4Σ ΚΑΙ 5ΗΣ ΓΕΝΙΑΣ

Όσοι έχουν μελετήσει τα χαρακτηριστικά που εισάγει το μαχητικό 5ης γενιάς Lockheed Martin F-35 διαπιστώνουν ότι πρόκειται για μαχητικό κρούσης που σχεδιάστηκε να δρα ανεντόπιστο σε ισχυρά προστατευμένο εχθρικό εναέριο χώρο.

Σχεδιάστηκε όμως τόσο για αυτόνομη δράση όσο και συνδυαστικά με μαχητικά 4ης γενιάς, τα οποία θα τροφοδοτεί με δεδομένα ως ένας εξελιγμένος προωθημένος αισθητήρας, ο οποίος έχει αυξημένη επιβιωσημότητα αλλά όχι μεγάλη μεταφορική ικανότητα σε κατευθυνόμενα όπλα αέρος εδάφους και αέρος αέρος.

Και αυτό διότι για να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας, θα είναι αναγκασμένο να μεταφέρει οπλισμό στα εσωτερικά διαμερίσματα οπλισμού. Έτσι το μοντέλο συνδυασμένης δράσης που επιδιώκει η αμερικανική Αεροπορία με F-35 που δρουν από κοινού με εκσυγχρονiσμένα F-16 και F-15 υπό την «υψηλή προστασία» των μαχητικών αεροπορικής υπεροχής F-22A Raptor είναι αυτό που θα δούμε να υλοποιείται μέσα στην δεκαετία του 2020.

Ανάλογο μοντέλο συνδυαστικής δράσης προωθούν όλοι οι χρήστες μαχητικών F-16 οι οποίοι προχωρούν στην απόκτηση F-35 Lightning II όπως Ολλανδία, Νορβηγία, Νότιος Κορέα, Ιαπωνία (με το υβριδικό F-2), το Ισραήλ και φυσικά η γειτονική μας Τουρκία η οποία παρά το μεγάλο αριθμό F-35 που προτίθεται να παραγγείλει σχεδιάζει πλήρη επικράτηση συνδυαστικά με μαχητικά F-16 στο Αιγαίο και την Ν.Α Μεσόγειο.

Έτσι λοιπόν διαπιστώνεται ότι το F-16 δεν αντικαθίσταται τουλάχιστον σε βάθος 15-20ετίας αλλά δρα συμπληρωματικά με F-35 με την προϋπόθεση φυσικά ενός εκσυγχρονισμού που θα επιτρέψει την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ των δύο τύπων.

Μοντέλο το οποίο έχει παρουσιάσει επίσημα και ο κατασκευαστής των δύο τύπων ενώ είναι δεδομένο ότι θα πρέπει να ισχύσει κάτι ανάλογο και για την ΠΑ σε περίπτωση μελλοντικής προμήθειας μαχητικών 5ς γενιάς.  πηγη