Η διεξαγωγή μιας αμφίβιας επιχείρησης είναι κατά γενική ομολογία ένα από τα δυσκολότερα στρατιωτικά εγχειρήματα, καθώς προϋποθέτει τον αποτελεσματικό συντονισμό ενός μεγάλου αριθμού πλοίων, αεροσκαφών σε συνδυασμό με ένα άρτιο δίκτυο τηλεπικοινωνιών και πληροφόρησης για τον αποτελεσματικό συντονισμό μιας αποβατικής δύναμης.

TΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Τα πλοία της Διοίκησης Αμφίβιων Δυνάμεων (ΔΑΔ) λόγω της ιδιομορφίας της αποστολής τους τίθενται υπό της διαταγές του Διοικητή Αποβατικών Δυνάμεων, ο οποίος διοικεί τον αποβατικό στόλο με τις μεταφερόμενες δυνάμεις Πεζοναυτών καθώς και όποια άλλα μέσα υποστήριξης μιας αποβατικής επιχείρησης (στο πλαίσιο ενίσχυσης νήσου) όπως πλοία συνοδείας και εναέρια μέσα (μαχητικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα) διατεθούν από την ΠΑ και το ΠΝ.

Βεβαίως για την εκτέλεση των παραπάνω προβλέπεται αεροπορική κυριαρχία σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο σε συνδυασμό με την επίτευξη ναυτικού ελέγχου της περιοχής. Μόνο υπό αυτές τις προϋποθέσεις είναι εφικτή η πραγματοποίηση μιας κύριας αποβατικής ενέργειας καθώς σε αντίθετη περίπτωση οι πιθανότητες επιβίωσης των αμφίβιων δυνάμεων μειώνονται δραματικά.

ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΑΧΕΙΑΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ “ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ” ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΣΚΗΣΗΣ “ΠΥΡΠΟΛΗΤΗ”.

Για το λόγο αυτό είναι άρρηκτη η συνεργασία της ΠΑ τόσο με τη ΔΑΔ του ΠΝ όσο και με την 32 η ΤΑΞΠΝ σε επιτελικό και σε τακτικό επίπεδο.

Στην πράξη θα πρέπει να λειτουργήσει ένα κεντρικό σύστημα ελέγχου με επικεφαλής τον διοικητή των αποβατικών δυνάμεων στη δικαιοδοσία του οποίου θα υπάγονται όλα τα μέσα υποστηρίξεως από όποιο κλάδο και αν προέρχονται.

Μόνο έτσι εξασφαλίζεται η αποτελεσματική εκμετάλλευση των αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων που θα κλιθούν να συνδράμουν με πυρά υποστηρίξεως, καθώς ο διοικητής αποβατικών δυνάμεων είναι εκ των πραγμάτων πιο κοντά στην εξέλιξη των επιχειρήσεων και γνωρίζει άμεσα τη διάταξη μάχης των φίλιων και εχθρικών μονάδων.

Σήμερα οι δυνατότητες του ΠΝ βασίζονται στα 5 αρματαγωγά κλάσης «ΣΑΜΟΣ» και τα 3 Πλοία Ταχείας Μεταφοράς ZUBR.

Τα παραπάνω σκάφη είναι τα μοναδικά που θεωρούνται αξιόμαχα και χάρις αυτά κατέστη εφικτός ο παροπλισμός πεπαλαιωμένων κλάσεων στα τέλη της δεκαετίας του 90. Για τα μεν αρματαγωγά επιβάλλεται η τοποθέτηση ενός αντιπυραυλικού συστήματος (Phalanx, SEA RAM) και συστημάτων παραπλάνησης.

Τα συστήματα αυτά με δεδομένη την ανυπαρξία πλοίων αεράμυνας περιοχής στο ΠΝ και με μικρό συγκριτικά κόστος θα εξασφαλίσουν υψηλά επίπεδα επιβιωσημότητας για τα αρματαγωγά.

Μια λύση χαμηλού κόστους είναι η υιοθέτηση του Ιταλικού συστήματος STRALES στην υπάρχουσα θέση του Otto Melara των 79 χλστ. Το STRALES επιπλέον των συμβατικών ρόλων που μπορεί να αναλάβει (πχ ναυτικός βομβαρδισμός) είναι ικανό να αναλάβει αντιβληματικές αποστολές εφοδιασμένο με πυρομαχικά DART ειδικά σχεδιασμένα με στόχο την αναχαίτιση επερχόμενων βλημάτων σε χαμηλό ύψος.

Δέσμη λέιζερ κατευθύνει τα πυρομαχικά φωτίζοντας τον επερχόμενο εχθρικό πύραυλο.

Το STRALES βάλει πυρομαχικά τύπου: ΗΕ, ΜΟΜ, PFF, SAPOM, DART και VULCANO με βεληνεκές 40 χιλιόμετρα ιδανικά για ναυτικό βομβαρδισμό. Ακόμα καλύτερη θα ήταν η προσθήκη δύο Phalanx συστημάτων εγγύς άμυνας στην θέση των απαρχαιωμένων Bofors των 40 χλστ.

 Υπενθυμίζεται πως πρόκειται για σύστημα εναντίων βλημάτων επιφανείας, ασύμμετρων απειλών κτλ. Έχει βάρος 6400 κιλά, είναι 20 χλστ αποτελούμενο από 6 κάνες M61 Vulcan, έχει ταχυβολία 4.500 βολίδες το λεπτό και μέγιστο βεληνεκές 3600 μέτρα.

Η τελευταία και πιο σύγχρονη έκδοση του Phalanx είναι η Block 1B. Επιπροσθέτως, υπάρχει και η επιλογή του Sea Ram που συνδυάζει το σύστημα του Phalanx και του RAM με τα βλήματα που αυτό διαθέτει όμοιο με αυτό που υπάρχει στις πυραυλακάτους Super Vita. Πρόκειται για την κορυφαία επιλογή με υψηλό βεβαίως κόστος κτήσης και εγκατάστασης.

ΤΟ STRALES ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΤΩΝ ΑΡΜΑΤΑΓΩΓΩΝ ΚΛΑΣΗΣ ΙΑΣΩΝ.

Άλλωστε λόγω του μικρού αριθμού τους και του μεγέθους των δυνάμεων που μεταφέρουν κρίνονται αναντικατάστατα ενώ το ενδεχόμενο κόστος (επιχειρησιακό-ψυχολογικό) από την απώλεια τους θα είναι δυσβάσταχτο.

Απαραίτητη σε αυτές τις επιχειρήσεις είναι η ικανότητα διέλευσης μέσα από ναρκοθετημένη θαλάσσια περιοχή. Την δύσκολη αυτή ικανότητα εξασφαλίζουν τα Ναρκαλιευτικά που εισέρχονται ως επικεφαλής των σχηματισμών, ώστε να οδηγήσουν με ασφάλεια τα φίλια πλοία έξω από την ναρκοθετημένη περιοχή, εκτελώντας το λεγόμενο κατά την ναυτική ορολογία «Lead Through».

Στις περιπτώσεις αυτές ένα ναρκαλιευτικό προπορεύεται πάντοτε μιας νηοπομπής ώστε να εξουδετερώσει τις νάρκες που υπάρχουν στην πορεία του δημιουργώντας έναν “εκκαθαρισμένο” δίαυλο πλάτους 600μ από τον οποίο διέρχονται όλα τα πλοία με ασφάλεια.

ΤΑ ΑΕΡΟΣΤΡΩΜΝΑ ΕΔΩΣΑΝ ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΓΚΟΥ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΕ ΜΑΚΡΙΝΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.

Η ένταξη των ZUBR στο Στόλο έδωσε στην ελληνική πλευρά για πρώτη φορά την ικανότητα ταχείας μεταφοράς δυνάμεων σε οποιοδήποτε νησί του αρχιπελάγους με ταχύτητες που ξεπερνάνε οποιοδήποτε άλλο πλοίο επιφανείας που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα στην περιοχή.

Τα χαρακτηριστικά των ΠΤΜ ZUBR τα καθιστούν ιδανικά, έτσι ώστε να αναλάβουν την άμεση μεταφορά δυνάμεων ταχείας αντίδρασης (όπως η Δύναμη «Δ») μαζί με τα υλικά και τα οχήματα μάχης που χρησιμοποιούν απευθείας σε ηπειρωτικές ακτές ή νησιά τα οποία είτε απειλούνται είτε τελούν υπό μερική κατάληψη από εχθρικές δυνάμεις.

Σήμερα στο Στόλο παραμένουν 3 ΠΤΜ ενώ μετά από μια περίοδο μειωμένης επιχειρησιακής διαθεσιμότητας αποκαθίσταται η επιχειρησιακή ετοιμότητα των ZUBR, προκειμένου να μπορούν να συνεισφέρουν με αξιώσεις σε οποιαδήποτε επιχείρηση απαιτηθεί στο Αν. Αιγαίο.

ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΤΑΧΕΙΑΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΥΠΟΥ ZUBR

Τα ΠΤΜ τύπου Zubr (Zubr 1232.2 κατά τη ρωσική ορολογία ή Pomornik κατά τη νατοϊκή ορολογία) σχεδιάστηκαν και αναπτύχθηκαν από τα ναυπηγεία Almaz Shipbuilding JSC. Η σύμβαση για την αγορά των τεσσάρων πλοίων υπογράφηκε στις 24 Ιανουαρίου του 2000. Δύο από τα σκάφη αγοράστηκαν από τη Ρωσία (ύψος σύμβασης: $ 101.022.000) και παραδόθηκαν 12 και 18 μήνες αντίστοιχα από την ημερομηνία που θα ετίθεντο σε ισχύ η σύμβαση.

Τα υπόλοιπα δύο σκάφη αγοράστηκαν από την Ουκρανία (ύψος σύμβασης: $ 97.173.986) και παραδόθηκαν 12 και 14 μήνες αντίστοιχα από την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ η σύμβαση. Ωστόσο, τεχνικά προβλήματα δεν επέτρεψαν στο ΠΝ να παραλάβει το δεύτερο πλοίο ουκρανικής κατασκευής και έτσι, τον Σεπτέμβριο του 2002, ανατέθηκε στα ναυπηγεία Almaz Shipbuilding JSC συμβόλαιο ύψους $ 63.974.000 για τη ναυπήγηση και τρίτου πλοίου.

Το Π.Ν σήμερα,  έχει στη διάθεση του τρία αερόστρωμνα αφού πλέον μόνον το “ΖΑΚΥΝΘΟΣ” είναι παροπλισμένο και εκτός δράσης. Στις τάξεις του Π.Ν υπηρετούν συνολικά τέσσερα ΠΤΜ εκ των οποίων:

Το “ΚΕΡΚΥΡΑ”. To καλοκαίρι του 2012 είχε ξεσπάσει πυρκαγιά στο αερόστρωμνο γεγονός το οποίο το έθεσε εκτός δράσης για αρκετούς μήνες έως ότου αποφασιστεί η επισκευή του. Πλέον, είναι πλήρως λειτουργικό. 

Το “ΙΘΑΚΗ”. Χθες ολοκληρωσε τις επισκευές και εκτελεί δοκιμές εν πλω. 

Το “ΚΕΦΑΛΗΝΙΑ”. Είναι επιχειρησιακό. 

Το “ΖΑΚΥΝΘΟΣ”. Είναι εκτός υπηρεσίας.

ΤΟ Π.Ν ΕΧΕΙ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΗ ΠΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΕΡΟΣΤΡΩΜΝΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

Το L-180 “Κεφαλληνία” είναι το πρώτο ΠΤΜ που παραλήφτηκε από το ΠΝ. Το πλοίο ναυπηγήθηκε το 1993 και παραδόθηκε στο Ρωσικό Ναυτικό το 1994. Μετά την υπογραφή της σύμβασης, το πλοίο υπέστη πλήρη επισκευή και δέχθηκε ορισμένες μετασκευές. Το διάστημα Οκτωβρίου-Νοεμβρίου του 2000 διεξήχθησαν οι έλεγχοι του σκάφους εν όρμω και εν πλω για να ακολουθήσει η παραλαβή του πλοίου από το ΠΝ στις 22 Ιανουαρίου του 2001.

Το L-181 “Ιθάκη” είναι το δεύτερο ΠΤΜ που παραλήφθηκε από το ΠΝ. Είναι ουκρανικής προέλευσης και ναυπηγήθηκε το 1992. Μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης ακολούθησαν εκτεταμένες δοκιμές εν όρμο και εν πλω (Οκτώβριος 2000-Ιανουάριος 2001), ενώ η παραλαβή του πλοίου από το ΠΝ πραγματοποιήθηκε στις 2 Μαρτίου 2001.

To L-183 “Ζάκυνθος” είναι το τρίτο ΠΤΜ που παραλήφθηκε από το ΠΝ. Η ναυπήγησή του άρχισε τον Αύγουστο του 2000 και η καθέλκυσή του έγινε τον Μάιο του 2001. Έφτασε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 2001 και εντάχθηκε στο ΠΝ στις 5 Οκτωβρίου του 2001. Με απόφαση του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου τέθηκε εκτός ενεργού υπηρεσίας.

Η ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΝΗΣΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ.

Το L-182 “Κέρκυρα” είναι το τέταρτο ΠΤΜ που παραλήφθηκε από το ΠΝ.

Επρόκειτο αρχικά για το δεύτερο ουκρανικό πλοίο που δεν παρέλαβε το ΠΝ.

Η ναυπήγησή του άρχισε το 2003 και η καθέλκυσή του πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιουνίου του 2004.

Στην Ελλάδα ήρθε στις 22 Δεκεμβρίου του 2004 και η επίσημη παραλαβή του πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου του 2005.

To L-183 “Ζάκυνθος” είναι το τρίτο ΠΤΜ που παραλήφθηκε από το ΠΝ.

Η ναυπήγησή του άρχισε τον Αύγουστο του 2000 και η καθέλκυσή του έγινε τον Μάιο του 2001.

Έφτασε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 2001 και εντάχθηκε στο ΠΝ στις 5 Οκτωβρίου του 2001.

Εκτός από την Ελλάδα, τα ΠΤΜ τύπου Zubr βρίσκονται σε υπηρεσία από τη Ρωσία (τρία πλοία) και από την Ουκρανία (δύο πλοία).

Η υπερκατασκευή του πλοίου χωρίζεται σε τρία κύρια τμήματα. Στο μεσαίο τμήμα επιβιβάζονται τα τεθωρακισμένα οχήματα ή τα άρματα μάχης, ενώ τα άλλα δύο τμήματα φιλοξενούν το σύστημα πρόωσης (πίσω τμήμα), τις ενδιαιτήσεις του πληρώματος και τις θέσεις για τη μεταφορά προσωπικού (εμπρόσθιο τμήμα).

Στο εμπρόσθιο τμήμα είναι τοποθετημένο και το σύστημα προστασίας από ραδιολογικές, βιολογικές και χημικές ουσίες, καθώς και τα συστήματα εξαερισμού και κλιματισμού. Επίσης το πλοίο είναι εφοδιασμένο με σύστημα θερμομόνωσης και ηχομόνωσης. Η θωράκιση του πλοίου το προστατεύει από πυρά όπλων μικρού διαμετρήματος, καθώς και από θραύσματα. Η επιβίβαση και η αποβίβαση γίνεται από μπροστά.

ΤΑ ΠΤΜ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΗ ΙΣΧΥ ΠΥΡΟΣ.

Το Zubr μπορεί να μεταφέρει τρία άρματα μάχης τύπου Leopard-1A5 ή φορτίο μέγιστου βάρους 150 τόνων. Εναλλακτικά, μπορεί να μεταφέρει έως και δέκα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού ή οκτώ τεθωρακισμένα οχήματα μάχης/αμφίβια τεθωρακισμένα οχήματα ή 140 στρατιώτες, σε τέσσερα διαμερίσματα, με 130 τόνους φορτίο ή 500 στρατιώτες χωρίς όμως τη μεταφορά οποιουδήποτε άλλου φορτίου.

ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ ZUBR “ΚΕΡΚΥΡΑ”.

Ο εξοπλισμός μάχης αποτελείται από τέσσερα αντιαεροπορικά συστήματα τύπου Igla-1M με απόθεμα 32 βλημάτων, από δύο αυτόματα πυροβόλα τύπου AK-630 των 30mm με ταχυβολία 5.000-6.000 φυσίγγια το λεπτό (κάθε πυροβόλο έχει έξι κάνες) και από δύο πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων τύπου MS-227 Ogon (22 x 122mm). Επίσης, έχει τη δυνατότητα ναρκοθέτησης με 20-80 νάρκες.

Η ΙΣΧΥΣ ΠΥΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΠΥΡΟΒΟΛΑ ΥΨΗΛΗΣ ΤΑΧΥΒΟΛΙΑΣ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟ ΑΡΙΘΜΟ ΡΟΥΚΕΤΩΝ.

Τα πυροβόλα AK-630 λειτουργούν ως συστήματα εγγύς αντιαεροπορικής άμυνας εναντίων μίας πληθώρας στόχων, όπως επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, βλήματα κατά πλοίων, μικρά σκάφη κ.α. Το απόθεμα βλημάτων 30mm είναι 2 x 3.000 φυσίγγια, ενώ το απόθεμα πυραύλων 122mm είναι 132 (δηλαδή έξι αναχορηγίες, τρεις για κάθε εκτοξευτή).

Τα πυροβόλα συνοδεύονται από σύστημα ελέγχου πυρός τύπου DVU-3, ενώ οι πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων από σύστημα ελέγχου πυρός MR-123-02.

ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΤΜ “ΚΕΡΚΥΡΑ” ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΜΦΙΒΙΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.

Ο εξοπλισμός πλοήγησης περιλαμβάνει δύο ραντάρ πλοήγησης, γυροπυξίδα, μαγνητική πυξίδα, σύστημα δορυφορικής πλοήγησης με ενσωματωμένο σύστημα GPS (Global Positioning System), δείκτη κατεύθυνσης και πορείας ημέρας/νύχτας, σύστημα ναυτιλίας Decca, σύστημα επικοινωνιών στις ζώνες συχνοτήτων HF, VHF και UHF κ.α.

Το σύστημα πρόωσης αποτελείται από πέντε αεροστρόβιλους κινητήρες τύπου M-70 συνολικής ισχύος 5 x 10.000 ίππων.

Η κίνηση του πλοίου επιτυγχάνεται με τη βοήθεια τριών τετράφυλλων προπελών. Το πλοίο είναι εφοδιασμένο και με τέσσερις γεννήτριες ενέργειας, συνολικής ισχύος 4 x 100 kW.

ΕΝ ΠΛΩ ΜΕ ΤΟ ΠΤΜ “ΚΕΡΚΥΡΑ”.

Οι απαιτήσεις επάνδρωσης του πλοίου είναι της τάξεως των 27 ατόμων. Οι διαστάσεις του είναι (μήκος x πλάτος x ύψος) 57,3 μέτρα x 25,6 μέτρα x 21,9 μέτρα. Το μέγιστο εκτόπισμά του είναι 555 τόνοι, ενώ επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα 60 κόμβων/ώρα (111 km/h).

Στη μέγιστη ταχύτητα, η αυτονομία του πλοίου είναι της τάξεως των 300 ναυτικών μιλίων (556 km). Θα πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι η μέγιστη ταχύτητα είναι συνάρτηση του μεταφερόμενου φορτίου. Έτσι, με φόρτο ένα άρμα μάχης, η μέγιστη ταχύτητα περιορίζεται στους 50 κόμβους/ώρα (93 km/h), με δύο άρματα μάχης στους 45 κόμβους/ώρα (83 km/h), με τρία άρματα μάχης στους 40 κόμβους/ώρα (74 km/h) κ.ο.κ.

Τα Zubr έχουν προσδώσει στο ΠΝ την ικανότητα ταχείας μεταφοράς φορτίου, στρατιωτών και/ή άλλου στρατιωτικού υλικού σε οποιοδήποτε νησί του Αιγαίου. Με άλλα λόγια, το ΠΝ, με την απόκτηση των Zubr, είναι σε θέση να μεταφέρει 600 τόνους φορτίου ή 2.000 εξοπλισμένους στρατιώτες ή 560 εξοπλισμένους στρατιώτες και 520 τόνους φορτίου σε οποιοδήποτε σημείο στο Αιγαίο (Τάγμα = 550 περίπου στρατιώτες).

ΑΝΔΡΕΣ ΤΗΣ Ζ’ ΜΑΚ ΚΑΤΑ ΤΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ZUBR.

Ο ρόλος των ZUBR στις Ένοπλες Δυνάμεις είναι κομβικός και στρατηγικής σημασίας. Παρά το μειονέκτημα τους που είναι η απαιτητική και εν πολλοίς ακριβή τεχνική υποστήριξη, τα αερόστρωμνα έχουν στρατηγικού χαρακτήρα δυνατότητες αφού μπορούν να μεταφέρουν μεγάλο όγκο μηχανοκίνητων δυνάμεων των πεζοναυτών, σε μεγάλη ακτίνα σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα.

Επιπροσθέτως, ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο ρόλος τους στην εκτέλεση αμφίβιων αποβατικών επιχειρήσεων καθώς και στην διενέργεια αποστολών ειδικών επιχειρήσεων με τις επίλεκτες δυνάμεις της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων. Αποτελούν, την πεμπτουσία της ταχείας αντίδρασης ενσωματώνοντας κυριολεκτικά την τακτική και επιχειρησιακή ευελιξία στο Αρχιπελαγικό περιβάλλον.

Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟΒΑΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΕ ΕΧΘΡΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΕΔΑΦΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΩΝ.

TΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Διαστάσεις: 56.2 x 22.3 x 1.5 m

Εκτόπισμα: 480 t κανονικό, 555 t με πλήρη φόρτο

Πρόωση: 5 αεροστρόβιλοι NK-12MV/mt-70, 2 για ανύψωση με ισχύ 23,672hp και 3 για πρόωση με ισχύ 35,508hp. 3 έλικες.

Ταχύτητα : 60 κόμβοι

Οπλισμός: 2 AK 630M (εξάκαννα) των 30 mm/54, με 3,000 βλήματα το καθένα. 2 εκτοξευτές MS-227 Ogon με 22 ρουκέτες των 140 mm. Δυνατότητα να φέρει 20-80 νάρκες. Θέσεις για 2 εκτοξευτές φορητών βλημάτων Α/Α.

Σύστημα Διεύθυνσης Βολής: Kondensor (Quad Look) για ηλεκτρο-οπτική διεύθυνση των εκτοξευτών ρουκετών. Kolonka II για οπτική διεύθυνση των πυροβόλων.

Radar: Ναυτιλίας: SRN-207 Ekran στη συχνότητα Ι. Ελέγχου πυρός: ΜR-123 -01Vympel AME (Bass Tilt) για τα πυροβόλα στις συχνότητες Ι/J.

Μεταφορική ικανότητα: α) 500 στρατιώτες, β) 140 στρατιώτες +  3 άρματα μάχης των 50 t το καθένα, γ) 140 στρατιώτες + 5-8 ΤΟΜΠ ή ΤΟΜΑ και δ) 140 στρατιώτες + 10 τεθωρακισμένα οχήματα.

Πλήρωμα: 32

πηγη