Ηδη η απόγνωση κυριαρχεί στον πληθυσμό, ενώ σημειώνονται πολλές απόπειρες αυτοκτονίας.

«Είναι η πρώτη φορά από τότε που διεξάγω έρευνες στα νησιά που βλέπω την κατάσταση στη Μόρια να είναι τόσο άσχημη για όλους, πόσο μάλλον για τα άτομα με αναπηρία» σημείωσε η κ. Κοσσέ, που παρακολουθεί στενά την κατάσταση στα νησιά από την αρχή της κρίσης διαχείρισης του προσφυγικού το 2015.

Ψείρες και ψώρα

Ανατριχιαστικές ήταν οι περιγραφές της κ. Τσερίμοβιτς:

«Βλέπει κανείς δεκάδες άτομα, πολλά εκ των οποίων παιδάκια, στριμωγμένα σε μικροσκοπικά αντίσκηνα, ενώ πέφτει η θερμοκρασία. Μια φορά υπήρξε βροχόπτωση και όλα τα αντίσκηνα επέτρεπαν στο νερό να μπει στο εσωτερικό και οι άνθρωποι ήταν απελπισμένοι, γιατί όλες οι κουβερτούλες ήταν βρεγμένες. Ο κόσμος έχει πρόσβαση στο νερό μόνο τρεις φορές την ημέρα για 30-40 λεπτά. Δεν υπάρχει ζεστό νερό.

Είδαμε να φτάνει το νερό και μικρά παιδάκια, τεσσάρων ετών και πάνω, να τρέχουν ξυπόλητα στο βραχώδες έδαφος με μπουκάλια στα χεράκια τους προσπαθώντας να παλέψουν για νερό με 4.000 ανθρώπους.

Βλέπαμε μικρά παιδάκια τα οποία τουρτούριζαν και ήταν έξω με τα εσώρουχά τους, ενώ οι μητέρες τούς έριχναν νερό στο κεφάλι προσπαθώντας να τα προστατέψουν από τις ψείρες και από την ψώρα.

Συναντήσαμε πολλούς ανθρώπους με αναπηρία, οι οποίοι δεν έχουν την παραμικρή πρόσβαση σε ντους ή τουαλέτες, που είναι απολύτως απροσπέλαστες.

»Συναντήσαμε έναν νέο άνθρωπο που για δύο μήνες δεν κατάφερε να κάνει ούτε ένα ντους. Πολλές μόνες γυναίκες, που είχαν παιδάκια, μας είπαν ότι ένιωθαν αγωνία κάθε μέρα λόγω της παρενόχλησης που αντιμετώπιζαν από τους άντρες των καταυλισμών. Ολοι μας μίλησαν για καβγάδες που ξεσπούν κάθε νύχτα, με την αστυνομία να μην κάνει το παραμικρό για να προστατεύσει τους ανθρώπους». πηγη