Οι επόμενοι μήνες είναι οι κρισιμότεροι των τελευταίων οκτώ χρόνων που η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση και καθεστώς μνημονίων. Γιατί, πέρα από τα ζητήματα που αφορούν την οικονομία και την πορεία εξόδου από την επιτροπεία, ταυτόχρονα πρέπει να δρομολογηθούν λύσεις σε μια σειρά εθνικής σημασίας ζητήματα, που είτε προέκυψαν εσχάτως, είτε έχουν ωριμάσει λόγω πολύχρονης αδράνειας των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Σε κάθε περίπτωση, τα ανοιχτά μέτωπα είναι πολλά και η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να τα κλείσει -τουλάχιστον τα κρισιμότερα από αυτά- σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Η τέταρτη αξιολόγηση έχει ήδη ξεκινήσει με στόχο να ολοκληρωθεί σε τεχνικό επίπεδο στο Eurogroup της 24ης Μαΐου και σε πολιτικό επίπεδο στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. στις 21 Ιουνίου.

Μαζί με τις διαπραγματεύσεις για την τέταρτη αξιολόγηση έχει ξεκινήσει και η συζήτηση για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους. Τα πρώτα σχέδια -το γαλλικό και του ESM- βρίσκονται ήδη στο τραπέζι, αλλά καθοριστικός σε αυτό το ζήτημα κρίνεται ο ρόλος του ΔΝΤ. Η θετική τοποθέτησή του σε οποιαδήποτε λύση βρεθεί, αποτελεί και την αναγκαία προϋπόθεση γι’ αυτό που η κυβέρνηση ονομάζει καθαρή έξοδο από την επιτροπεία.

Σε λίγες ημέρες, στις 20-22 Απριλίου, στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ αναμένεται να ξεκαθαρίσουν αρκετά γι’ αυτό το ζήτημα και κυρίως οι προθέσεις του Ταμείου. Ολα τα προαναφερόμενα ίσως να ήταν ευκολότερα για τη χώρα αν δεν περιπλέκονταν με μια ρευστή κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, η οποία, εκτός των άλλων, συνοδεύεται με την ένταση της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και την Κύπρο.

Αναμφίβολα οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις θα βάλουν τη σφραγίδα τους και στην οικονομία. Αυτός είναι ένας επιπλέον -αλλά καθοριστικός- λόγος για τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε διαρκή αγώνα δρόμου, ώστε να κλείσει όλα τα ανοιχτά μέτωπα στα Βαλκάνια και κυρίως αυτά που αφορούν τις σχέσεις με την Αλβανία και την ΠΓΔΜ.

Ισως είναι από τις σπάνιες φορές στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία που η οικονομική και η εξωτερική πολιτική βρίσκονται σε τόσο στενή και αλληλένδετη σχέση, ώστε η μία να επιδρά καθοριστικά στα ζητήματα της άλλης.  πηγη