Μπορεί η απόφαση στην οποία κατέληξαν στις 5.30 τα ξημερώματα οι ηγέτες της Ε.Ε. να βρίσκεται μακριά από την αντιμετώπιση του προσφυγικού ως ενός ευρωπαϊκού προβλήματος που απαιτεί συνευθύνη και ευρωπαϊκές λύσεις, ωστόσο αποκρούστηκαν και επικίνδυνες ιδέες που είχαν τεθεί στο τραπέζι και οδηγούσαν στην περίκλειστη Ευρώπη-φρούριο.

Σύμφωνα με πληροφορίες εκ Βρυξελλών, στη Σύνοδο Κορυφής αντιπαρετίθεντο ως αργά χθες τη νύχτα δύο μπλοκ κρατών: από τη μία πλευρά υπήρξαν οι δυνάμεις που επιζητούν μία ευρωπαϊκή συλλογική λύση στη βάση της συνευθύνης και της αλληλεγγύης στο μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα, που συνιστά άλλωστε μια ευρωπαϊκή πρόκληση και απέναντί τους βρίσκονταν οι δυνάμεις που επέλεξαν να κινηθούν στη βάση της περιχαράκωσης και των μονομερών ενεργειών και όχι στη βάση του συμμερισμού της ευθύνης, η οποία προκύπτει από τη συμμετοχή τους στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Τα αντίπαλα μπλοκ

Σε επίπεδο χωρών και συμμαχιών, αυτό μεταφράζεται ως εξής: από τη μία πλευρά η Ελλάδα από κοινού με την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Σουηδία, την Πορτογαλία και τη Μάλτα, βρέθηκαν – σε μια μαραθώνια συνεδρίαση που ολοκληρώθηκε στις 5 το πρωί -απέναντι στις γνωστές θέσεις που εκφράζουν η Αυστρία και οι χώρες του Visegrad, και οδηγούν σε μια Ευρώπη φρούριο. Σημειωτέον ότι και η Ιταλία παρά τις αρχικές ενστάσεις της σε μια συλλογική αντιμετώπιση του ζητήματος, εν τέλει προσχώρησε σε αυτή τη λογική.

Τι αποφεύχθηκε

Παράγοντες, λοιπόν, με καλή γνώση των διαμειφθέντων στη Σύνοδο αλλά και των όσων… γλίτωσε η Ευρώπη, σημειώνουν ότι «ο κίνδυνος που αποφεύχθηκε ήταν στο ζήτημα των πρωτογενών ροών στην κεντρική Μεσόγειο να προκριθεί μια απόφαση που θα ανέφερε ρητά τη δημιουργία κλειστών κέντρων στην Αφρική». Παράλληλα, οι ίδιοι παρατηρητ΄ρες σημειώνουν ότι αποφεύχθηκε να το επιλυθεί η πρόκληση των δευτερογενών ροών με συνοριακούς ελέγχους και τη defacto δημιουργία ενός μικρού Schengen. Πρόκειται, άλλωστε, για έναν κίνδυνο που είχε επισημάνει ο Αλέξης Τσίπρας ήδη από την περασμένη Κυριακή, στην άτυπη «μίνι Σύνοδο». Παράλληλα, απετράπη η προοπτική αναθεώρησης του Δουβλίνου σε μια δίκαιη κατεύθυνση να μετατεθεί στις ελληνικές καλένδες με πραγματικό σκοπό – για όσους το εισηγούντο – μετά τις ευρωεκλογές του 2019 να αποτύχει! Επίσης, ο πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια της Συνόδου, επέμεινε να θέτει στην πρώτη γραμμή τις αξίες της αλληλεγγύης και της συνευθύνης, που αποτελούν, ή θα έπρεπε να αποτελούν, το θεμέλιο της Ευρώπης.

Τα κέρδη της συμφωνίας

Σύμφωνα, λοιπόν, με τους αναλυτές της απόφασης της Συνόδου Κορυφής, με αυτή εξασφαλίστηκαν τα εξής:

Πρώτον, η Ευρωπαϊκή προσέγγιση στη διαχείριση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, δηλαδή να αφορά και τις τρεις διαστάσεις του ζητήματος: την εξωτερική (σχέσεις με τρίτες χώρες), τη διαχείριση των συνόρων, και την εσωτερική διάσταση.
Δεύτερον, τονίστηκε η σημασία της αποτελεσματικής συνεργασίας με την Τουρκία, στο πλαίσιο της Κοινής Δήλωσης ΕΕ/Τουρκίας. Παράλληλα συμφωνήθηκε η χορήγηση της δεύτερης δόσης της χρηματοδοτικής διευκόλυνσης για τους πρόσφυγες στην Τουρκία. Μια χώρα που φιλοξενεί 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες. Καθώς επίσης και την ανάγκη η Τουρκία να εφαρμόσει τη διμερή συμφωνία επανεισδοχής με την Ελλάδα, την οποία έχει αναστείλει και τη συμφωνία επανεισδοχής ΕΕ/Τουρκίας.
Τρίτον, τα Συμπεράσματα επίσης τονίζουν ότι ο κανονισμός του Δουβλίνου πρέπει να αναθεωρηθεί στη βάση της αλληλεγγύης και της συνευθύνης.
«Η Ελλάδα τηρώντας στάση αρχών και αξιών και όντας μια από τις χώρες που έμπρακτα έχει αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν – στην πραγματικότητα πολύ περισσότερες από αυτές – κατόρθωσε μαζί με τις χώρες που τήρησαν ανάλογη στάση, συνέβαλε καθοριστικά ώστε να μπει φρένο σε μια βαθιά συντηρητική στροφή του ευρωπαϊκού εγχειρήματος», τονίζουν αναλυτές των αποτελεσμάτων και της έκβασης της Συνόδου.  πηγη