Οι απαντήσεις στο «πώς κατασκευάζουμε έναν ισχυρό στρατό» παραμένουν οδυνηρά απλές. Τα κράτη που έχουν πρόσβαση σε ενθουσιώδεις πληθυσμούς με υψηλό ανθρώπινο κεφάλαιο, που μπορούν να εκμεταλλευτούν τις πιο καινοτόμες τεχνολογίες από τις ισχυρές και σύγχρονες οικονομίες και που μπορούν να διαρθρώσουν τις πολιτικοστρατιωτικές σχέσεις με αρκετή, αλλά όχι πολύ μεγάλη ανεξαρτησία, τείνουν να τα πηγαίνουν πολύ καλά. Η εμπειρία δεν βλάπτει. Η απλότητα των απαντήσεων δεν σημαίνει ότι υπάρχουν εύκολες συνταγές επιτυχίας.
Το επίκεντρο των στρατιωτικών επιχειρήσεων έχει μετατοπιστεί δραματικά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου από τις χερσαίες μάχες. Σχετικά λίγες είναι επιχειρήσεις πλέον που απαιτούν την κατίσχυση έναντι μιας τεχνολογικά και δογματικά ισάξιας δύναμης, με σκοπό την κατάκτηση ή την απελευθέρωση εδαφών. Η προετοιμασία για αυτές τις επιχειρήσεις παραμένει σημαντική, αλλά και οι Στρατοί Ξηράς έχουν πλέον μια σειρά άλλων προτεραιοτήτων.
Ποια θα είναι η ισορροπία δυνάμεων στους στρατούς ξηράς το 2030, πιθανότατα μετά το τέλος των πολέμων κατά της τρομοκρατίας και των πολέμων της ρωσικής ανασυγκρότησης;
Οι προβλέψεις είναι δύσκολες, ειδικά για το μέλλον, αλλά μερικά σχετικά απλά ερωτήματα μπορούν να βοηθήσουν την ανάλυσή. Τα τρία βασικά ερωτήματα είναι:
-
• Διαθέτει ο στρατός πρόσβαση σε εθνικούς πόρους, συμπεριλαμβανομένης μιας καινοτόμου τεχνολογικής βάσης;
-
• Διαθέτει ο στρατός επαρκή υποστήριξη από τις πολιτικές αρχές, χωρίς να διακυβεύεται η ανεξαρτησία του;
-
• Διαθέτει ο στρατός πρόσβαση στη βιωματική μάθηση; Έχει την ευκαιρία να μάθει και να καινοτομεί σε πραγματικές συνθήκες μάχης;
Με αυτά τα ερωτήματα, οι περισσότερες δυνάμεις εδάφους του 2030, θα μοιάζουν πολύ με τις πιο ισχυρές δυνάμεις του σήμερα, με ίσως μερικές σημαντικές αλλαγές.
Αυτοί θα είναι οι ισχυρότεροι στρατοί ξηράς στον πλανήτη το 2030:
Ινδία
Ο Ινδός Στρατός είναι έτοιμος να σταθεί δίπλα στις πιο ισχυρές χερσαίες δυνάμεις του πλανήτη. Ο στρατός έχει ασχοληθεί με επιχειρήσεις μάχης σε όλο το φάσμα έντασης, αντιμετωπίζοντας μιας μαοϊκή εξέγερση εντός της χώρας, ενός αντάρτικου υποκινούμενου από το Πακιστάν στο Κασμίρ και μια ποικιλία άλλων, μικρότερων εγχώριων επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, ο Ινδικός στρατός παραμένει καλά προετοιμασμένος για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια πιθανή στρατιωτική σύγκρουση με το Πακιστάν, αφού έχει αποκτήσει εμπειρία σε αληθινά πεδία μάχης. Συνολικά, οι εμπειρίες αυτές βοήθησαν ώστε ο στρατός να σφυρηλατήσει ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο άσκησης εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής από το Νέο Δελχί.

.
Ενώ ο εξοπλισμός του ινδικού στρατού έχει υστερήσει σημαντικά από τους ανταγωνιστές του, η Ινδία έχει τώρα πρόσβαση σε σχεδόν ολόκληρο το σύμπαν στρατιωτικής τεχνολογίας. Η Ρωσία, η Ευρώπη, το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες πωλούν τα στρατιωτικά προϊόντα τους στην Ινδία, ενισχύοντας μια αυξανόμενη εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Παρά τον ανταγωνισμό με την Αεροπορία και το Ναυτικό, ο Ινδικός Στρατός θα έχει μεγαλύτερη πρόσβαση σε προηγμένες τεχνολογίες μελλοντικά από ότι στο παρελθόν, καθιστώντας τον όλο και πιο ισχυρό.
Γαλλία
Από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, η Γαλλία θα διατηρήσει πιθανώς τον πιο ικανό στρατό στο μέλλον. Η Γαλλία παραμένει προσηλωμένη στην ιδέα του να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια πολιτική και πιστεύει σαφώς στην αναγκαιότητα διατήρησης αποτελεσματικών χερσαίων δυνάμεων για την εκπλήρωση αυτού του ρόλου. Αυτό θα πρέπει να συνεχιστεί στο μέλλον και ίσως ακόμη και να επιταχυνθεί, καθώς η Γαλλία αναλαμβάνει μεγαλύτερο έλεγχο των μηχανισμών ασφαλείας και άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αμυντική βιομηχανία της Γαλλίας παραμένει ισχυρή, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο μέτωπο των εξαγωγών. Ο στρατός διαθέτει σύγχρονο εξοπλισμό διοίκησης και επικοινωνίας, και αποτελεί τον κορμό των περισσοτέρων πολυμερών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει πρόσβαση σε εξαιρετικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων αρμάτων μάχης και πυροβολικού. Η δέσμευση της γαλλικής κυβέρνησης για τη διατήρηση μιας ισχυρής εγχώριας βιομηχανίας όπλων, λειτουργεί υπέρ της διατήρησης της στρατιωτικής υπεροχής της, αλλά και της ενίσχυσης των συμμάχων τους.
Ο γαλλικός στρατός έχει σημαντική εμπειρία με στρατιωτικές επιχειρήσεις. Έχει πολεμήσει στα Αφγανικά και βορειοαφρικανικά θέατρα των πολέμων κατά της τρομοκρατίας, χρησιμοποιώντας τακτικές και ειδικές δυνάμεις για να στηρίξουν τους ντόπιους στην μάχη τους κατά των εχθρικών δυνάμεων. Ο στρατός απολαμβάνει επίσης την υποστήριξη των δύο άλλων γαλλικών όπλων, το Ναυτικό έχει αξιόλογες ικανότητες εκστρατείας και η Πολεμική Αεροπορία επικεντρώνεται ολοένα και περισσότερο στις επιχειρήσεις υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένης των βομβαρδισμών, της αερομεταφοράς και της αναγνώρισης των πεδίων της μάχης. Ο αρθρωτός, επαγγελματικός χαρακτήρας του Στρατού τον καθιστά ικανό να αναπτυχθεί σε ένα ευρύ φάσμα εδαφών.
Ρωσία
Ο ρωσικός στρατός υπέμεινε μια δυσβάσταχτη μεταμόρφωση μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, χάνοντας ένα μεγάλο μέρος των πόρων του, της πολιτικής επιρροής και του ανθρωπίνου δυναμικού. Το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα που υποστήριξε τον Κόκκινο Στρατό κατέρρευσε αργά, αφήνοντας τον στρατό με παρωχημένο και κακώς συντηρημένο εξοπλισμό. Το αξιόμαχο του μειώθηκε και ο στρατός δυσκολεύθηκε ακόμα και στην καταπολέμηση μη-τακτικών δυνάμεων στην Τσετσενία και αλλού.
Βέβαια σήμερα δεν έχει ανακτήσει πλήρως την στρατιωτική του ισχύ, αλλά μερικά πράγματα έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Οι θετικές εξελίξεις για την ρωσική οικονομία επέτρεψαν περισσότερες επενδύσεις για την ενίσχυση της στρατιωτικής δύναμης της Ρωσίας. Οι μεταρρυθμίσεις, ειδικά στις ειδικές δυνάμεις, βοήθησαν τη Ρωσία να κερδίσει τον πόλεμο στην Τσετσενία. Το 2008, ο ρωσικός στρατός νίκησε γρήγορα τη Γεωργία, και το 2014 πρωταγωνίστησε στην κατάληψη της Κριμαίας από την Ουκρανία. Αυτοί οι πόλεμοι θα μπορούσαν να ονομαστούν οι «Πόλεμοι της Ρωσικής Ανασυγκρότησης», μια σύγκρουση που ίσως δεν έχει τελειώσει ακόμα. Ο ρωσικός στρατός εξακολουθεί να διαδραματίζει τον κεντρικό ρόλο στην άσκηση πολιτικής επιρροής στο εγγύς εξωτερικό της Μόσχας, παρά το γεγονός ότι έχει παραχωρήσει αρκετό έδαφος στο ναυτικό και την αεροπορία τα τελευταία χρόνια.
Ο Ρωσικός Στρατός θα παραμείνει μια αποτελεσματική δύναμη το 2030, αλλά θα έχει σοβαρά προβλήματα. Η πρόσβαση στην τεχνολογία θα μπορούσε να αποτελέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα στο μέλλον. Οι πληγές από την κατάρρευση της σοβιετικής στρατιωτικής βιομηχανίας έχουν εμφανιστεί σε όλο τους το μεγαλείο, αφήνοντας ένα σύστημα καινοτομίας και παραγωγής το οποίο δυσκολεύεται σημαντικά να ανταπεξέλθει. Το ανθρώπινο δυναμικό μπορεί ακόμη να προκαλέσει προβλήματα, καθώς ο στρατός φαίνεται να είναι κολλημένος μεταξύ του παλαιού μοντέλου υποχρεωτικής στράτευσης (που βασίζεται σε έναν πληθυσμό που μειώνεται) και του εθελοντικού συστήματος που καθιστά τις ειδικές δυνάμεις τόσο ξεχωριστές. Οι γείτονες της Ρωσίας θα συνεχίσουν να φοβούνται το μέγεθος και την ικανότητα του ρωσικού στρατού (ειδικά στις λεγόμενες «υβριδικές» επιχειρήσεις) για πολύ καιρό.