Η συνεχής ενίσχυση της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, και οι απειλές που αναδύονται τα επόμενα χρόνια αργά ή γρήγορα θα κάνουν επιτακτική την ανάγκη ανανέωσης/ενίσχυσης του δυναμικού της Πολεμικής μας Αεροπορίας με ένα ΝΜΑ.

Μέσα στην επόμενη δεκαετία η Πολεμική Αεροπορία θα «χάσει» τα εκσυγχρονισμένα F-4E Phantom, ενώ μάλλον και τα εναπομείναντα Mirage 2000 EGM/BGM θα αποσυρθούν από υπηρεσία. Αρκετά νωρίτερα θα πρέπει ίσως να ξεχάσουμε και κάποια από τα 32 F-16C/D Block 30, τα οποία έχουν ήδη δηλωθεί σαν διαθέσιμα προς πώληση. Θεωρητικά 20 από αυτά θα εξοπλίσουν μοίρα LIFT, ενώ 12 θα πωληθούν. Ακόμη κι αν τα 20 μείνουν σε υπηρεσία, η μαχητική τους αξία θα είναι μάλλον αμελητέα στο εξαιρετικά απαιτητικό περιβάλλον του Αιγαίου, και ο χρόνος επιβίωσής του περιορισμένος σε περίπτωση σύγκρουσης.

Σε περίπτωση που η χώρα μας δεν επιθυμεί να ρίξει «λευκή πετσέτα» στο Αιγαίο, είναι υποχρεως φανταζόμαστε από όλα τα «καλά παιδιά», Lockheed Martin F-35, Boeing F-15 Silent Eagle & F/A-18E/F Block 3, Dassault Rafale F4, Saab Gripen, Eurμένη να κάνει επενδύσεις στην Άμυνα και την Ασφάλεια. Ανάμεσα σε αυτές τις «επενδύσεις» είναι η επιλογή ΝΜΑ, που θα πλαισιώσει τα F-16V και τα Mirage 2000-5Mk2 στα χρόνια που θα έρθουν. Κι όπως επίσης έχουμε γράψει, αν η Αεροπορία αποφασίσει πως χρειάζεται ένα μαχητικό 5ης γενιάς, τότε η επιλογή του F-35 είναι άμεση και αυτονόητη. Αν όμως θέλει να εξετάσει κάθε δυνατή επιλογή, τότε θα προχωρήσει σε ένα Ανοιχτό Διεθνή Διαγωνισμό με συμμετοχέofighter Typhoon.
To τελευταίο συνεχίζει την -απέλπιδα κατά πολλούς- προσπάθειά του να αντιμετωπίσει το πανίσχυρο F-35A. Το Typhoon επίσης συνεχίζει να προωθείται επιθετικά στην Γηραιά Ήπειρο (γιατί στην Μέση Ανατολή τα πάει περίφημα).
Το Eurofighter Typhoon δεν είναι «Νέο» για την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε πως η χώρα μας κάποτε «δεσμεύτηκε» στην αγορά 60 μαχητικών του τύπου (+30 προαίρεση!), σε μια αγορά που θα ξεπερνούσε τα 22 δις ευρώ. Δεν θέλουμε να αναφερθούμε πως και γιατί συνέβη αυτό το γεγονός, έγινε όμως την εποχή που η Τουρκία «έμπαινε» στην κοινοπραξία του JSF, και έτσι, με αυτή την δέσμευση η χώρα μας δεν κατάφερε να κάνει κάτι τα επόμενα χρόνια, πλην της αγοράς 30 μαχητικών F-16 Block 52+ Adv (και δεν κατάφερε ούτε να εξασκήσει την προαίρεση για +10, που θα αγοράζονταν σε εξαιρετικά συμφέρουσα τιμή). Υπενθυμίζουμε πως την πρώτη δεκαετία του αιώνα η χώρα μας ΔΕΝ ήταν σε Μνημόνια, αντίθετα γνώριζε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.



