Γ. Παπαδόπουλος – Τετράδης
Ενώ η προσοχή του κόσμου είναι στραμμένη στις εκλογές, οι Αμερικανοί σπεύδουν να προλάβουν να ρυθμίσουν τα θέματα του Αιγαίου, ευνοώντας καταφανώς την Τουρκία, με όχημα την πάντα πρόθυμη yes men ελληνική κυβέρνηση, πριν αλλάξει και πριν έρθει άλλη που θα ακολουθεί την μέχρι προ 5 ετών σταθερά ανυποχώρητη στάση στα εθνικά θέματα.
Η ελληνική κυβέρνηση προωθεί τις αμερικανικές απαιτήσεις, όπως με τα Σκόπια!
Η πρεμούρα της αμερικανικής πλευράς έφτασε στο αποκορύφωμα με την απαίτησή της να καθίσει η Αθήνα στο τραπέζι με την Τουρκία για συνέχιση των συνομιλιών για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης εν μέσω προεκλογικής περιόδου.
Πράγμα που αποδέχτηκε χωρίς αντίρρηση η εύκαμπτη ελληνική κυβέρνηση και ο επίσης εύκαμπτος υπουργός Άμυνας κ. Αποστολάκης.
Αποτέλεσμα αυτής της υποχωρητικής στάσης, που είναι επικίνδυνη για τα ελληνικά συμφέροντα στο Αιγαίο, ήταν η προ 10ημέρου παραίτηση του αρμόδιου επικεφαλής της αρμόδιας ελληνικής αντιπροσωπείας για τα ΜΟΕ αντιστράτηγου εν αποστρατεία κ. Ζαχαριάδη.
Η αμερικάνικη απαίτηση συνεχίστηκε με το ταξίδι του κ Αποστολάκη στις ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα, χωρίς να έχει γίνει γνωστό τι ακριβώς συζήτησε και αν κατέληξε σε δεσμεύσεις της χώρας που αφορούν και στις επόμενες κυβερνήσεις.
Δεδομένου ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι η μόνη στα χρονικά που διαβουλεύεται για τα εθνικά θέματα χωρίς να ενημερώνει τη Βουλή ή, τουλάχιστον, κατ ιδίαν, την αξιωματική αντιπολίτευση.
Έχει νοοτροπία Τσαουσέσκου.
Ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας, παρά το γεγονός ότι είναι οιονεί υπηρεσιακός, έχει δώσει εντολή για συνέχιση των συνομιλιών και με το τουρκικό υπουργείο Άμυνας με απευθείας επαφές στελεχών!
Όλα αυτά δεν γίνονται για να υποστηριχθούν οι ελληνικές θέσεις.
Το αντίθετο!
Η σχετική δήλωση της Αμερικανίδας αρμόδιας διευθύντριας του Στέητ Ντηπάρτμεντ για θέματα Νοτίου Ευρώπης Γιούρι Κιμ την περασμένη βδομάδα είναι πέρα απλό σαφής για την υποχώρηση της Ελλάδας που ζητάει η Αμερική.
Είπε επί λέξει η κ. Κιμ:
«Οι ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα και θα προσπαθήσουν να μην έρθουν δύο σύμμαχοι σε μια μεγάλη σύγκρουση….
Οι ΗΠΑ έχουν υποστηρίξει τα βήματα που κάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις για προσέγγιση με την Άγκυρα».
Και εξαίροντας την προθυμία Αποστολάκη τόνισε για τα ΜΟΕ:
«Παρά το γεγονός ότι υπάρχει σκεπτικισμός θα πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες και οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να πιέζουν και τις δύο πλευρές.»
Από τις παραπάνω δηλώσεις τα συμπεράσματα είναι εξαιρετικά ανησυχητικά.
1. Η κ. Κιμ είπε ότι οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να μην έρθουν Ελλάδα- Τουρκία σε ΜΕΓΑΛΗ σύγκρουση.
Όχι σε μικρή.
Ο Κ Σημίτης, παθών με τα Ίμια τις πρώτες μέρες της θητείας του, έγραψε χτες στην «Καθημερινή» ότι ανησυχεί για νέο επεισόδιο τύπου Ιμίων από την Τουρκία.
Γιατί, έμαθε εκ των υστέρων, ότι η Τουρκία εκμεταλλεύεται κάθε κενό εξουσίας στην Ελλάδα σε αλλαγές κυβερνήσεων ή ηγεσιών (Κύπρος ’74, ΝΑΤΟ ‘74-75, Β Αιγαίο ’87, Ίμια ’96) για να αρπάξει κάτι από την Ελλάδα. Και συνήθως, με εξαίρεση το ’87, το πετυχαίνει.
2. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα ζει σε μια μεταβατική περίοδο από την απόλυτη δουλικότητα απέναντι σε Αμερικανούς και Τούρκους προς μια, ας ελπίσουμε, πιο πατριωτική στάση.
Αυτό είναι ένα τοπίο που δεν το επιθυμούν ούτε οι ΗΠΑ ούτε ο Έρντοαν.
Οι οποίοι είχαν εδώ έναν πρωθυπουργό που δεν ξέρει ούτε καν γεωγραφία, πολύ περισσότερο διεθνές δίκαιο και διπλωματία.
Και μια κυβέρνηση αντιπατριωτική, η οποία ξεπούλησε τη Μακεδονία, δεν θα κολλούσε στο Αιγαίο.
Επομένως, η στιγμή της μετάβασης είναι επικίνδυνη για ένα διπλό τραμπούκικο χτύπημα και από τους δύο.
Για να δείξουν στους επόμενους «ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο» και «ποια είναι η γαλάζια πατρίδα»
3. Η δεύτερη φράση της κ Κιμ που είναι ανησυχητική για τη χώρα είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν υποστηρίξει «τα βήματα που έχουν κάνει οι ελληνικές κυβερνήσεις για προσέγγιση με την Άγκυρα»!
Προσέξτε.
Δεν καλείται η Άγκυρα να «προσεγγίσει».
Η Ελλάδα καλείται.
Και επειδή οι λέξεις έχουν τη σημασία τους, προσέγγιση σημαίνει υποχώρηση.
Η Ελλάδα, λοιπόν, καλείται ευθέως από την Ουάσιγκτον την περασμένη βδομάδα να υποχωρήσει στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.
4. Ποιες είναι οι υποχωρήσεις που ζητάνε οι ΗΠΑ και η Τουρκία; Το εύρος του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, δηλαδή η κυριαρχία της Ελλάδας στο εύρος των 10 μιλίων που έχει αναγνωρίσει η Τουρκία από τη δεκαετία του ’30 και το οποίο Τουρκία και ΝΑΤΟ θέλουν να αλλάξουν.
Greek National Pride 