Τραβάει τέρμα «το σκοινί» ο Ερντογάν στην Κύπρο και αυτό είναι έτοιμο πλέον όπως δείχνουν όλα τα δεδομένα να «σπάσει», επαληθεύοντας στην ουσία και τις δηλώσεις του περί διαφύλαξης πάση θυσία της «Γαλάζιας πατρίδας», με διακύβευμα φυσικά τους υδρογονάνθρακες.   

«Η Τουρκία, προστατεύει την δική της αποκλειστική οικονομική ζώνη και τα δικαιώματά της σε περιοχές της Κύπρου με μονάδες του πολεμικού ναυτικού της.

Έτσι από χθες έχουμε ενεργοποίηση της  τουρκικής ναυτικής επιχείρησης «Μεσογειακή Ασπίδα», για αυτό και στην περιοχή της Κύπρου συνοδεύουν το Γαιβούζ στο τεμάχιο 7  δύο φρεγάτες και δύο αθέατα υποβρύχια.

Για να αποφευχθεί οποιαδήποτε παρενόχληση του πλωτού γεωτρύπανου Yavuz, δύο φρεγάτες του τουρκικού ναυτικού συνοδεύουν το πλοίο.

Από την άλλη πλευρά, πραγματοποιούνται τακτικές περιπολίες στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου υπό την λειτουργία της επιχείρησης «Μεσογειακή Ασπίδα», αναφέρει ο τουρκικός τύπος.

Επίσης αποφασίστηκε η κατασκευή μιας μεγάλης δεξαμενής καυσίμων στην κατεχόμενη Κύπρο για τις ανάγκες των τουρκικών πολεμικών πλοίων σε καύσιμα, καθώς τώρα αυτές οι ανάγκες υλοποιούνταν αποκλειστικά σε Μερσίνα και Αλεξανδρέττα.

Το τουρκικό πολεμικό ναυτικό, το οποίο πιθανόν θέλει να θέσει την Κύπρο σε ένα ιδιότυπο «ναυτικό αποκλεισμό», επιθυμεί να καλύψει μερικές από τις ανάγκες του στα κατεχόμενα, «για να μπορούν να ανταποκρίνονται οι μονάδες επιφανείας και τα υποβρύχιά του πολύ πιο ταχύτατα σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.

Μια σημαντική ναυτική και αεροπορική βάση σχεδιάζεται να οικοδομηθεί στην Κύπρο την προσεχή περίοδο», τονίζει μεγάλη τουρκική εφημερίδα.

Σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ, οι μεγάλες ναυτικές ασκήσεις και οι έντονες προπαγανδιστικές προσπάθειες που τις συνοδεύουν, έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν την Τουρκία να διαμορφώσει ένα πολιτικο-στρατιωτικό περιβάλλον που θα της επιτρέψει να προβάλει τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της στην Α.Μεσόγειο.

Ένα καλό παράδειγμα αυτής της τακτικής ήταν το 1987, όταν Ελλάδα και Τουρκία με θέμα και πάλι την εξερεύνηση ενέργειας στο βόρειο Αιγαίο, έφτασαν στο χείλος του πολέμου.

«Η κρίση αποτράπηκε από μια πλειάδα διπλωματικών επαφών που περιελάμβαναν παρεμβάσεις κορυφαίων αξιωματούχων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Αλλά οι συνομιλίες υποστηρίχτηκαν από μια εκδήλωση δύναμης που έκανε η Τουρκία στέλνοντας τα πολεμικά της πλοία για τη διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στο Αιγαίο.

Η Τουρκία είχε αποδείξει σαφώς ότι δεν θα δίσταζε να χρησιμοποιήσει βία εάν ήταν απαραίτητο», αναφέρει γνωστό αμυντικό ινστιτούτο.

Η Τουρκία θεωρεί την παρούσα κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο ως μια ακόμη παραβίαση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της, δεδομένου ότι η αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κύπρου επικαλύπτεται με τις δικές της απαιτήσεις σε περιοχές στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα της.

Η Άγκυρα είναι επίσης απομονωμένη στην περιφερειακή αναζήτηση υδρογονανθράκων, ενώ οι αντίπαλοί της, η Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Ελλάδα ,έχουν δημιουργήσει το Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου με την ενθάρρυνση των Ηνωμένων Πολιτειών και την ένταξη ενεργειακών κολοσσών όπως της ExxonMobil.

Ένα βασικό σημείο είναι ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει τώρα πολλούς ανταγωνιστές ταυτόχρονα.

Σε προηγούμενες κρίσεις, η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα την οποία η Τουρκία έπρεπε να αντιμετωπίσει, ενώ τώρα έχει απέναντι της, τις  Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Κύπρο, τη Ρωσία, την ΕΕ και τις εταιρείες ενέργειας ExxonMobil, Total και Eni.

«Το πιο επικίνδυνο όμως στην προκειμένη περίπτωση θα ήταν η μεταφορά τουρκικής αμφίβιας ναυτικής δύναμης σε περιοχές κοντά στην Κύπρο υπό την κοινή προστασία του τουρκικού ΠΝ και της πολεμικής αεροπορίας.

Αυτό θα αποτελούσε μια άκρως τολμηρή κίνηση προσομοίωσης επιθετικής ενέργειας στις ελληνοκυπριακές  πλατφόρμες πετρελαίου και φυσικού αερίου, προκαλώντας την διεθνή κοινή γνώμη», αναφέρει ειδικός αμυντικός αναλυτής .

Εν πάση περιπτώσει, οι προσπάθειες της Άγκυρας για «αναγκαστική» διπλωματία έχουν αποτύχει μέχρι στιγμής στην Ανατολική Μεσόγειο και οι προοπτικές μπροστά της είναι περιορισμένες και αυτό είναι ίσως το πιο επικίνδυνο στην όλη υπόθεση.