Σε μια κίνηση γεμάτη συμβολισμούς, το ελικοπτεροφόρο πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων “Dixmude” (L9015), τύπου Mistral, του γαλλικού Ναυτικού (Marine Nationale), βρίσκεται αγκυροβολημένο στον Πειραιά όπου το επισκέπτονται δημοσιογράφοι, ενώ ο πρεσβευτής της Γαλλίας στην Ελλάδα, Patrick Maisonnave, ο κυβερνήτης του πλοίου Nicolas Rossignol και ο Ακόλουθος Άμυνας (ΑΚΑΜ) στη γαλλική πρεσβεία των Αθηνών, συνταγματάρχης Charles Aballéa, παραχωρούν συνέντευξη Τύπου, με αντικείμενο την ελληνογαλλική συνεργασία.

Το ελικοπτεροφόρο βρίσκεται στην περιοχή στο πλαίσιο εκπαιδευτικής δραστηριότητας στην οποία θα συμμετέχουν Πεζοναύτες των Γάλλων με την ελληνική 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη άσκηση με Αμερικανούς Πεζοναύτες (US Marines) στο πλαίσιο της άσκησης “Μέγας Αλέξανδρος”.

Το «FS Dixmude» συνήθως μεταφέρει 350 άτομα ταξιαρχίας πεζικού, οχήματα αναγνώρισης AXM-10RC, τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης VBCI, στρατιωτικά οχήματα VBL (διαθέτει και ο Ελληνικός Στρατός), οπλισμένα ελικόπτερα Gazelle και μεταφορικά ελικόπτερα Super Puma. Φιλοξενεί επίσης και αποβατικό σκάφος EDAR και δύο CTM.

Για τους Έλληνες Πεζοναύτες δεν είναι η πρώτη φορά που έρχονται σε επαφή με Mistral, καθώς έχουν αυξηθεί οι συνεκπαιδεύσεις με τα Nasser και Anwar El Sadat των Αιγυπτίων, τα δυο Mistral που ναυπηγήθηκαν για τους Ρώσους, αλλά λόγω της κατάστασης που δημιουργήθηκε με την Ουκρανία, κατέληξαν τελικά στο αιγυπτιακό Ναυτικό.

Στην περιοχή, υπενθυμίζεται, πλέει και το αεροπλανοφόρο De Gaulle, ενώ στην ομάδα μάχης του συμμετέχει και η ελληνική φρεγάτα “ΣΠΕΤΣΑΙ” (F453), τύπου MEKO 200HN, ενώ γαλλικές δυνάμεις θα βρεθούν σύντομα στην περιοχή του “τεμαχίου 8” στην Κυπριακή ΑΟΖ, όπου βρίσκεται παράνομα το τουρκικό ερευνητικό σκάφος “Γιαβούζ” και απειλεί να ξεκινήσει ανά πάσα στιγμή γεώτρηση.

Είναι η πρώτη φορά που από γαλλικής και ελληνικής πλευράς γίνεται λόγος για “ολιστική” συνεργασία που θα λάβει πραγματικά τα χαρακτηριστικά της στρατηγικής συμμαχίας. Αυτό σημαίνει ότι προβλήματα που έχουν ταλαιπωρήσει στο παρελθόν τη διμερή συνεργασία και αφορούν στην υποστήριξη των γαλλικής κατασκευής οπλικών συστημάτων που αξιοποιούνται επιχειρησιακά στο ελληνικό οπλοστάσιο, κυρίως τα μαχητικά αεροσκάφη Mirage 2000.

Η Ελλάδα που για λόγους εξασφάλισης ότι θα μπορεί να επιχειρήσει, εάν απαιτηθεί, ακόμα κι αν βρεθεί να διαφωνεί με τις ΗΠΑ (στο παρελθόν έχουν συμβεί περιστατικά τα οποία δικαιώνουν τη λογική της ανάγκης δύο προμηθευτών μαχητικών αεροσκαφών για την Πολεμική Αεροπορία), αντιμετώπιζε μέχρι πρόσφατα μια γαλλική στάση που μόνο ως ακατανόητη θα μπορούσε να περιγραφεί.

Αντί να υποστηρίζεται με κάθε τρόπο ως μοναδικός -πλην Γαλλίας- χρήστης των ικανότατων επιχειρησιακά γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών στην Ευρώπη, αντιμετώπιζε πρόβλημα που οδηγούσε νομοτελειακά στην εξαφάνιση κάθε “γαλλικού ίχνους” στον αεροπορικό στόλο.

Η αίσθηση που δημιουργείται είναι ότι τα πράγματα αλλάζουν. Εάν οι Γάλλοι κατανοούν τη σημασία και την προστιθέμενη ένα Πολεμικό Ναυτικό της επιχειρησιακής ικανότητας και εμπειρίας του Ελληνικού, να συμφωνήσει και να ενταχθεί στο πρόγραμμα των “ψηφιακών” φρεγατών Bellh@rra, είναι δυσεξήγητο πως δεν αντιλαμβάνονται το ίδιο και για τον αεροπορικό τομέα.

Δεν το αποφασίζουμε εμείς, αλλά η υποκειμενική μας ανάλυση της κατάστασης, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μόνο κερδισμένη θα μπορούσε να βγει η γαλλική αεροναυπηγική βιομηχανία, εάν η Ελλάδα συνέχιζε να επιχειρεί με γαλλικά μαχητικά. Τόσο που θα περίμενε κανείς να τύχει προνομιακής αντιμετώπισης ώστε με κάθε τρόπο ώστε όταν έρθει η ώρα αντικατάστασης των Mirage, τη θέση τους να πάρουν τα Rafale.

Αργότερα θα έχουμε ρεπορτάζ από το ελικοπτεροφόρο με όλες τις λεπτομέρειες του ρεπορτάζ και πολλά περισσότερα. Προς το παρόν, ας επικεντρώσουμε στην αναθέρμανση των ελληνογαλλικών σχέσεων σε στρατηγικό επίπεδο και ας φροντίσουμε να λάβει χαρακτηριστικά που θα εξυπηρετούν και το ελληνικό και το γαλλικό εθνικό συμφέρον.
πηγη