Πριν αρκετές ημέρες, σκάφος του Λιμενικού εντόπισε βάρκα γεμάτη μετανάστες, η οποία προσπαθούσε να προσεγγίσει ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου. Οι λιμενικοί εμπόδισαν την είσοδό της στα ελληνικά χωρικά ύδατα, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να εμφανιστεί ακταιωρός της τουρκικής ακτοφυλακής για να συνοδεύσει, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, τη βάρκα με τους μετανάστες πίσω στις μικρασιατικές ακτές.

Όταν, όμως το πλήρωμα της τουρκικής ακταιωρού πλησίασε και είδε από κοντά τη βάρκα με τους μετανάστες, έκανε στροφή 180 μοιρών και απομακρύνθηκε με μεγάλη ταχύτητα. Οι Έλληνες λιμενικοί παρέμειναν στη θαλάσσια περιοχή για να εμποδίσουν νέα προσπάθεια εισόδου της βάρκας στα ελληνικά χωρικά ύδατα και απορούντες για την περίεργη στάση των Τούρκων συναδέλφων τους.

Η απορία τους λύθηκε μετά από λίγο, όταν είδαν άλλη ακταιωρό της τουρκικής ακτοφυλακής να πλησιάζει και με έκπληξη διαπίστωσαν ότι το πλήρωμα της να φοράει τις γνωστές στολές προστασίας από βιολογικό πόλεμο και στις ημέρες μας από τον κορονοϊό. Τότε συμπερασματικά συνειδητοποίησαν ότι η πρώτη τουρκική ακταιωρός είχε απομακρυνθεί διότι αναγνώρισε πώς στη συγκεκριμένη βάρκα επέβαιναν μετανάστες –διαπιστωμένα από τις τουρκικές αρχές– μολυσμένοι από τον ιό.

Το περιστατικό μου το διηγήθηκε εγκυρότατη πηγή, που λόγω υψηλού αξιώματος είναι σε θέση να γνωρίζει από πρώτο χέρι. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το τουρκικό κράτος συνειδητά ενορχήστρωσε μία άτυπη επίθεση βιολογικού πολέμου εναντίον της Ελλάδας. Προφανώς, προσδοκούσε ότι –όπως συνέβαινε και στο παρελθόν– έτσι και σ’ αυτή την περίπτωση, εάν το πλοιάριο έφθανε στο ελληνικό νησί οι μετανάστες θα οδηγούνταν έστω και προσωρινά σε κέντρο φιλοξενίας.

Επειδή τότε ακόμα τα μέτρα για τους νεοεισερχόμενους δεν ήταν τόσο αυστηρά όσο είναι σήμερα, πιθανόν ο κορονοϊός να έμπαινε στο κέντρο μεταναστών με «χορηγία» του τουρκικού κράτους. Ευτυχώς η άτυπη αυτή επίθεση απετράπη και το θετικό είναι ότι συνέβαλε στη λήψη αυστηρότερων μέτρων απομόνωσης όσων μεταναστών καταφέρνουν να φθάσουν σε ελληνικό νησί.

Οι «ωρολογιακές βόμβες»

Ας σκεφθούμε ποιες θα ήταν οι συνέπειες εάν η άτυπη τουρκική βιολογική επίθεση είχε επιτύχει. Η Ελλάδα έχει καταφέρει να είναι μία από τις χώρες που συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της ΕΕ έχει πολύ λιγότερα θύματα από την πανδημία. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Ενώ, λοιπόν, η Ελλάδα βρίσκεται σε μία μάλλον ζηλευτή θέση, στην επικράτειά της υπάρχουν “ωρολογιακές βόμβες”. Αν “εκραγούν”, θα τινάξουν στον αέρα ό,τι έχει επιτευχθεί μέχρι τώρα, προκαλώντας τοπικά εφιαλτική κατάσταση. Ο “πυροκροτητής” στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι άλλος από τον κορονοϊό.

Τι θα συμβεί εάν ο ιός εισβάλει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε ανοικτά κέντρα φιλοξενίας, όπως π.χ. είναι η Μόρια στη Λέσβο και η ΒΙΑΛ στη Χίο; Με διαπιστωμένη την μεγάλη ευκολία μετάδοσης του ιού, αν αυτός βρεθεί σε ένα τέτοιο κέντρο, όπου ο συνωστισμός υπερβαίνει κάθε όριο και οι συνθήκες υγιεινής είναι υποτυπώδεις, προεξοφλούμε ότι κανένα μέτρο από την πλευρά της Πολιτείας δεν θα είναι σε θέση να σταματήσει την επέλασή του.

Αυτό που θα συμβεί, λοιπόν, είναι ότι θα μολυνθεί γρήγορα η μεγάλη πλειονότητα των μεταναστών. Επειδή, μάλιστα, αυτοί κυκλοφορούν και εκτός δομής, αναπόφευκτα θα μετατραπούν σε κινούμενες “βόμβες”, μολύνοντας και όσους Έλληνες βρεθούν στο διάβα τους. Είναι προφανές ότι το πρόστιμο των 150 ευρώ μπορεί να αποτρέπει τους Έλληνες να κυκλοφορούν, αλλά όχι τους μετανάστες, οι οποίοι πρακτικά δεν έχουν να χάσουν τίποτα.

Χειρότερα από τη Λομβαρδία

Μπορούν, άραγε, να σφραγιστούν ανοικτά κέντρα φιλοξενίας, όπως η Μόρια και η ΒΙΑΛ, εάν εκδηλωθεί εκεί πανδημία; Εξαιρετικά δύσκολο, εάν όχι αδύνατον, για λόγους επιχειρησιακούς, αλλά και πολιτικούς. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο ντόπιος πληθυσμός στα νησιά θα υποστεί υπέρμετρη έκθεση στον κορονοϊό, ακόμα κι αν τηρεί τα περιοριστικά μέτρα, αφού, έστω και στοιχειωδώς, το κράτος και η αλυσίδα εφοδιασμού πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν.

Αυτό που θα συμβεί στα μεγάλα υπερφορτωμένα κέντρα φιλοξενίας είναι ότι εκεί θα ισχύσει, με κόστος σε νεκρούς και ασθενείς, η ανοσία της αγέλης. Με άλλα λόγια θα λειτουργήσουν συνθήκες όπως αυτές που επικρατούσαν σε προηγούμενους αιώνες όταν ξεσπούσε επιδημία. Δεδομένου ότι ο πληθυσμός στα κέντρα φιλοξενίας είναι νεανικός, τα θύματα αναμένεται να είναι –συγκριτικά– λιγότερα από όσα στον ντόπιο πληθυσμό, ο οποίος έχει την συνήθη στην επαρχία ηλικιακή διαστρωμάτωση, όπου οι μεγάλες ηλικίες υπερτερούν ως ποσοστό.

Εάν οι εξελίξεις πάρουν αυτόν τον δρόμο, είναι δεδομένο ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα από όσο είναι στη Λομβαρδία της Ιταλίας. Η Πολιτεία θα προσπαθήσει, βεβαίως, να περιθάλψει αρχικά τους μετανάστες που θα νοσήσουν μαζικά, αλλά είναι δεδομένο ότι τα τοπικά νοσοκομεία δεν μπορούν να σηκώσουν τέτοιο βάρος. Στην πραγματικότητα, σε μία τέτοια περίπτωση θα ακυρωθούν όσον αφορά την προσφορά υπηρεσιών και στον ντόπιο πληθυσμό.

Σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπως είναι τα νησιά, είναι εύκολο ο κορονοϊός να εισέλθει με κάποιον τρόπο στα κέντρα φιλοξενίας, ακόμα και χωρίς την τουρκική “χορηγία”. Ειδικά, όταν σε κάποια νησιά υπάρχει καταγεγραμμένο κρούσμα. Όπως προανέφερα και είναι προφανές, στα κέντρα η ασθένεια θα μεταδοθεί ταχύτατα, λόγω των συνθηκών, και αναπόφευκτα θα διαχυθεί με μεγάλη ένταση προς τα έξω. Είναι, μάλιστα, πολύ πιθανό, εάν στα κέντρα εισβάλει ο κορονοϊός, οι μετανάστες να ξεχυθούν στην ύπαιθρο, επιταχύνοντας την εξάπλωση στον ντόπιο πληθυσμό.

Η βάρκα με μολυσμένους μετανάστες ισοδυναμεί με άτυπο πόλεμο

Έχοντας πάντα αυτό τον φόβο, και έχοντας διδαχθεί από το προαναφερθέν περιστατικό, οι ελληνικές αρχές λαμβάνουν αυστηρά μέτρα όχι μόνο για να εμποδίσουν νέες εισροές, αλλά και για να απομονώσουν όσους τελικά καταφέρνουν να αποβιβαστούν σε ελληνικό νησί. Αυτό συνέβη με 39 μετανάστες που έφθασαν αυτές τις ημέρες σε χωριό της βόρειας Λέσβου και μπήκαν σε καραντίνα σε απομονωμένη εκκλησία.

Και μόνο το περιστατικό που ανέφερα στην αρχή με το πλοιάριο και την τουρκική ακταιωρό καταδεικνύει ότι η Τουρκία έχει υπερβεί κάθε όριο. Αυτό είχε φανεί ξεκάθαρα και με την υβριδική επίθεση στον Έβρο. Όλα αυτά δεν αποτελούν εκδηλώσεις του υπαρκτού μεταναστευτικού ρεύματος. Εργαλειοποιώντας τους μετανάστες, το τουρκικό κράτος τους μετατρέπει σε όπλα για να επιτεθεί στην Ελλάδα, είτε πλημμυρίζοντάς την με μουσουλμάνους, είτε στέλνοντας μολυσμένους για να αποδιαρθρώσουν τις τοπικές κοινωνίες των νησιών του ανατολικού Αιγαίου.

Αυτό που συμβαίνει στο ελληνοτουρκικό μέτωπο δεν είναι, βεβαίως, κλασικός συμβατικός πόλεμος, αλλά ούτε και ειρήνη. Λόγω των αλλεπάλληλων επιθετικών κινήσεων του καθεστώτος Ερντογάν, οι διμερείς σχέσεις κινούνται σε μία γκρίζα ζώνη, όπου κυριαρχούν μορφές άτυπου πολέμου. Στην περίπτωση της –σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις– αποστολής μολυσμένων μεταναστών, μάλιστα, οι τουρκικές ενέργειες παραβιάζουν και τους ηθικούς κανόνες του κλασικού πολέμου. Τι διαφορά έχει άραγε η χρήση των αυστηρά απαγορευμένων χημικών και βιολογικών όπλων από το να στέλνει μία χώρα μολυσμένους μετανάστες σε μία γειτονική της;

Πηγή