Σε συνέντευξη του απελθόντος Α/ΓΕΕΦ Αντιστράτηγου Ηλία Λεοντάρη, που δημοσίευσε η κυπριακή εφημερίδα “Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ”, ένα από τα θέματα για τα οποία ρωτήθηκε, ήταν αυτό της αντιλήψεως επιτηρήσεως της Γραμμής Καταπαύσεως του Πυρός (ΓΚΠ). Η προ καιρού απόφαση καταργήσεως φυλακίων και η μη επάνδρωση ορισμένων, έχει αποτελέσει ζήτημα ανταλλαγής διαφορετικών απόψεων. Η μία υποστηρίζει ότι με αυτό τον τρόπο μειώνεται ο βαθμός επιτηρήσεως και αυξάνεται ο κίνδυνος διελεύσεως λαθρομεταναστών και λαθρεμπόρων ενώ η άλλη αντιλέγει ότι η επιτήρηση δεν επηρεάζεται επειδή υποκαθίσταται από ηλεκτρονικούς αισθητήρες και η φρούρηση σταδιακώς παύει να είναι στατική.

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΒΛΑΣΗ

Ο στρατηγός απάντησε: “Σ’ ό,τι αφορά τα φυλάκια της ΓΚΠ, σέβομαι τις απόψεις που υπερτονίζουν τη σημασία τους, ωστόσο διαφωνώ με την προσέγγιση. Ο αριθμός των φυλακίων πρέπει να μειωθεί περαιτέρω, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στις μονάδες να έχουν συγκεντρωμένο περισσότερο προσωπικό και να διεξάγεται καλύτερη και αποτελεσματική εκπαίδευση. Η επιτήρηση της Γραμμής πρέπει να έχει περισσότερο δυναμικό/κινητικό χαρακτήρα και λιγότερο στατικό. Δυστυχώς, με το παρόν σύστημα, έχουμε μεγάλη διασπορά της δύναμής μας και μια δυσκίνητη στατική δύναμη.

‘Έχουμε δημιουργήσει πολλές ανάγκες για τη δική μας ασφάλεια, μεγάλες απαιτήσεις υποστήριξης Διοικητικής Μέριμνας, καταναλώνουμε μεγάλο μέρος του δυναμικού μας για την εξυπηρέτηση αυτών των αναγκών και τούτο μας υποχρεώνει να κάνουμε συμβιβασμούς στην εκπαίδευση. Αυτό οδηγεί σε μια δυστυχώς όχι ευχάριστη διαπίστωση, την οποία αντιλαμβάνεται και ο πολίτης. Διότι, πολλές φορές στο τέλος των 14 μηνών αυτό που μένει στους στρατιώτες μας ως εμπειρία είναι μόνο… σκοπιά,… σκοπιά,… σκοπιά“.

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι εφόσον η διάρκεια της θητείας δεν είχε μειωθεί δραστικά αλλά είχε διατηρηθεί στους 24 μήνες, το ενεργό προσωπικό της Εθνικής Φρουράς θα ήταν περισσότερο και κατά συνέπεια, τα όποια μέτρα αναθεωρήσεως της επιτηρήσεως της ΓΚΠ θα εξασφάλιζαν μείωση του προσωπικού και του χρόνου που αφιερώνονται στον σκοπό αυτό, εις βάρος της εκπαιδεύσεως. Στην Κύπρο όμως, αποφασίσθηκε η μείωση της θητείας των κληρωτών και η πρόσληψη Συμβασιούχων Οπλιτών (ΣΥΟΠ) προς διατήρηση της εν ειρήνη οροφής σε προσωπικό και ενίσχυση του στοιχείου του επαγγελματισμού.

Από το 2016 που καθιερώθηκαν οι προσλήψεις ΣΥΟΠ, μετά τις αποχωρήσεις προσληφθέντων για διαφόρους λόγους, μέχρι σήμερα ο αριθμός τους κυμαίνεται γύρω στους 3.000 άνδρες και γυναίκες. Το σφάλμα που μπορεί να γίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι να αποδοθεί έμφαση στους επαγγελματίες εις βάρος των κληρωτών, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να επωμίζονται αποκλειστικώς καθήκοντα ασφαλείας, απέχοντας από την εκπαίδευση, οπότε μοιραίως η παράσταση που αποκομίζουν από την θητεία είναι οι ατελείωτες σκοπιές.

Προφανώς και η μείωση των φυλακίων επί της ΓΚΠ, δεν μπορεί να είναι η λύση. Αλλά αυτό προτείνει ο πρώην Α/ΓΕΕΦ. Γιατί; Διότι δεν μπορεί να τοποθετηθεί αρνητικώς στην ούτως ή άλλως ληφθείσα προ ετών πολιτική απόφαση μειώσεως της θητείας, που απομείωσε και το παρουσιαζόμενο προσωπικό στην εκπαίδευση.

Περιορισμός του κληρωτού προσωπικού λόγω μειωμένης θητείας, χωρίς περιορισμό των υποχρεώσεων σε καθήκοντα φρουράς-ασφαλείας και αναβάθμιση του προγράμματος εκπαιδεύσεως, δεν μπορεί να αντισταθμισθεί με την πρόσληψη μερικών χιλιάδων ΣΥΟΠ. Μείωση των φυλακίων επί της ΓΚΠ, οριακή και μόνο επίδραση θα έχει στην βελτίωση των όρων εκπαιδεύσεως των μονάδων.

Με παρόμοια, αλλά πολύ μεγαλύτερη πρόκληση, βρίσκεται αντιμέτωπος ο Ελληνικός Στρατός. Τα σύνορα της χώρας απαιτούν μεγάλο αριθμό φυλακίων για την επιτήρησή τους, δεσμεύοντας σημαντικό αριθμό προσωπικού καθημερινώς, το οποίο βεβαίως απέχει από το πρόγραμμα εκπαιδεύσεως των μονάδων. Στο Αιγαίο δε, οι φρουρές μικρονήσων που εναλλάσσονται ανά διαστήματα, σημαίνουν ότι το προσωπικό δεν απουσιάζει από την εκπαίδευση της μονάδος για μία ημέρα αλλά επί αρκετές, δημιουργώντας αποσπασματικώς εμπλεκόμενο και εκπαιδευμένο προσωπικό, όπως και επικίνδυνα ανεπαρκώς εκπαιδευμένες μονάδες